Part 11-

490 37 6
                                    

Het was zo donker dat ik geen hand voor ogen zag. We lagen met zijn allen in mijn kamer en het was stil. Logisch ook, het is 2 uur s'nachts. Naast me lag Luke te slapen en aan mijn andere kant zat Ashton. Hij zat op zijn telefoon, welke hij verbergde om niemand wakker te maken, en was nogal stil. "Ash ik kan niet slapen" fluisterde ik en wachtte op antwoord. "Owh das vervelend.." zei hij. Lekker droog is die weer. Ik draaide me om naar Luke en zag dat hij wakker was geworden. "Luke ik kan niet slapen" zei ik en hij trok me in een knuffel. The fuck. Ik vroeg toch niet om een knuffel of wel soms? Ik trok me uit zijn omhelzing en ondertussen hoorde ik Maddie en Calum praten. Die zijn ook nog wakker zo te horen. Ik draaide me om naar achter en zag dat Michael ook zijn ogen opende. Hij keek me slaperig aan en ging toen weer liggen op de bank. Hij vouwde zijn handen onder zijn hoofd en ik deed hem na. "Jongens, waar zijn jullie bang voor? Ash jij begint.." zei ik na een lange stilte. "Ik ben bang voor het donker" zei hij zacht. Owh. Dus nu is hij bang? Michael knipte mijn nachtlampje aan en Ashton glimlachde. "En jij Luke?" vroeg ik en draaide me naar hem toe. "Ik ben bang om jou kwijt te raken.."zei hij stilletjes. Aawweee. Ik glimlachde en gaf hem een knuffel. "Ik ben bang voor horrorfilms..." zei Maddie en ik hoorde Calum grinniken. "Doe niet!" siste ze en gaf hem een duwtje zodat hij bijna van het luchtbed viel. Hij mompelde "Sorry!" En vervolge toen "Ik ben bang voor het feit dat iedereen ooit dood gaat..". Wauww. Dat is sterk. "Je hebt een punt" zei ik en knikte. Het was stil. Alleen Michael had nog niks gezegd. "Mikey..waar ben jij bang voor?" vroeg ik zacht. Iedereen draaide zich om naar Michael. "Ik ben bang voor de mensen die in je leven komen, je gelukkig maken en je daarna verlaten" zei hij met een strak gezicht. Ik voelde de spanning in zijn stem. Zijn ogen zwelden op en al snel zag ik hem huilen. Hij draaide ons de rug toe en iedereen keek weg. Maddie, Calum, Ash en Luke sliepen al snel maar ik was nog altijd klaar wakker. Michael ook. Hij huilde nog steeds. Heel zacht. Voorzichtig klauterde ik uit mijn bed, over Ashton heen, en ging naast de bank (waar Michael op lag) zitten. "Rachel?" mompelde hij zacht en draaide zich om naar mij. We keken elkaar aan en ik knikte. "Beloof je me dat je me niet verlaat..?" vroeg hij zacht. Zijn stem klonk gebroken. "Ik beloof het Michael.." zei ik en hij trok me in een knuffel. Nadat hij me los liet, nog altijd huilend, schoof hij zijn mouw omhoog en ik zag tientallen sneeën en krassen. Mijn mond zakte open en geschokt keek ik van Michael naar zijn arm. "H-Het spijt m-me Rachel" stotterde hij en veegde boos de tranen op zijn wangen weg. "Het komt goed, ik ga je helpen Mike..als er iets is dan vertel je het me meteen oke?!" zei ik snel. Even was hij stil maar hij zei toen zacht "Oke, dankje Rachel..ik hou van je". Mijn hart stopte met kloppen maar meteen ademde ik de lucht weer in en zei "Ik ook van jou Mikey, ik geef om je. Daarom wil ik dat jou niks overkomt..". Hij knikte langzaam en beet op zijn onderlip. Ik stond op en nadat ik hem een kus op zijn voorhoofd had gegeven stapte ik over Ashton in het bed. Ik pakte mijn oordopjes en zette mijn afspeel lijst van All Time Low op LIFE. SERIEUS. Therapy was het eerste liedje. Ik ben helemaal gek erop. Luke knipperde met zijn ogen en keek me verbaasd. "Give me therapy, Im a walking travesty! But Im smiling at everything.. Therapy, you were never a friend to me. You can take back your misery. Therapy.. Im a walking travesty! But Im smiling at everything.. Therapy, you were never a friend to me. And you can choke on your misery". Ik nestelde me in zijn armen en hij legden zijn armen om me heen. "Ik hou van je Luke.." zei ik zacht. Hij was even stil maar zei toen "Ik hou meer van jou Rachel..". Ik draaide me naar hem toe en gaf hem een kus. Grijnzend kuste hij me terug. Luke is speciaal. Wat zou ik doen als hij er niet was? Niks..ik zou gewoon dood zijn denk ik. "Waar denk je aan?" vroeg hij zacht en drukte kusjes op mijn voorhoofd en wang. "Give me therapy Lucas!" zei ik grijnzend. Hij keek me even verbaasd aan maar begon te lachen toen hij door had dat ik het over een liedje had. "Im a walking travesty! But Im smiling at everything.." zong hij verder en sloeg zijn armen om mijn middel. Ik gaf hem mijn andere oortje en samen luisterden we wel tien keer naar het liedje tot mijn ogen dicht zakten. Ik sliep niet maar mijn ogen waren gewoon dicht. Dit is dus liefde.. Is dit blij zijn? Ik denk van wel..want ik kan niet gelukkiger zijn dan nu. Luke sliep al. Ik drukte een kus op zijn voorhoofd en nestelde mezelf in zijn brede armen. "Therapy..."

GIVE ME THERAPYYYY OMG DIT LIEDJE IS PER-FECT. GEEN DISCUSSIE'S. Thankssss voor de reads!! IM HAPPY AS FUCK. fucktards WUAHAHAHAHAHA- im sorry. IDEGAFAU *Yaren als je deze snapt fking badass dan ;)* Love y'all lotsss ;*
~coMMenT~
~vOtE~
~sHaRe~
Fking origineel I already know '-'
Waarom gebruik ik zoveel 'fuck'. Ik ga helemaal kapot- HAHAHAHAHAH-DOEII!

StormbreakerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu