s o n s ö z

337 36 3
                                    

(Bu gerçekten çok kısa kusura bakmayın, Fikirlerim tükendi... Tadını çıkarın)

Miranda yürüyerek okuldan çıktı; yağan yağmur nedeniyle neredeyse sırılsıklam oldu. "Hey Miranda." tanıdığı birinin yüzünü görmek için döndü. "Nathaniel?"

"Evet, benim.Sen ve Kara Kedi için üzgünüm." Domates saçlı çocuk başının arkasını ovuşturdu ve açıkça gergin bir şekilde ayaklarına baktı.

"Hayır, sorun değil Nath.Her neyse sen ne istiyorsun?" Miranda çocuğun buzlu mavi gözlerinin içine baktı, bu arada Nathaniel onunla zar zor temas kurdu.

"B-Be-Ben bu çizimi sana yaptım." Kontrolsüzce kekeledi ve hızlıca Miranda'nın çizilmiş resmini kızın ellerine doğru uzattı.

"Ah,"resime baktı. Bu çok güzel demek istedi kızıl saçlı çocuğa.

"Bu... hoş." Miranda, Nathaniel'a söylemeye başladı. Çocuğun başı sarktı ve yenilgiyle iç çekti. "Beğenmedin değil mi?"

"H-Hayır... bu doğru değil! Ben sevdim." Esmer kız resime sarıldı. Nathaniel gülümsedi ve daha da kızardı.

"T-Teşekkürler." Kızıl saçlı çocuk yine kekeledi. Miranda başını salladı ve evine doğru yürümeye başladı. "Yarın görüşürüz!" diye ona seslendi.

Nathaniel gülümsedi ve kızın şiddetli sağanak yağmurundan dolayı sırılsıklam olduğunu fark edene kadar Miranda'ya el salladı. "Bekle!" diye kızın arkasından seslendi ve Miranda döndü, çizim hâlâ onun ellerinden birinde tutuyordu.

"Sırılsıklamsın." Yavaşça ona doğru yürüdü. "Seninle birlikte yürüyeceğim." Şemsiyesini kızın başının üzerinde tuttu, Miranda kızardı "T-Teşekkür ederim."

Nathaniel gülümsedi, kalbi kızın minnettarlığıyla ısındı. "Her zaman." Kızın evine vardıklarında şemsiyeyi başından çıkardı.

Miranda gülümsedi ve ona sarıldı. "Yarın görüşürüz arkadaşım."

"Evet,t-tamam..." Nathaniel tekrar kekeledi, kız kapıyı kapatırken. Nathaniel kızın evinden yürüyerek uzaklaşırken çaresizce kızarmaya başlamıştı. Çok az bir şey biliyorsa, diğer insanların onu izlediğiydi.

"Miranda'nın beni atlatacağını biliyordum." Adrien fısıltıyla Marinette'e sırıtarak bağırdı ve o da cevap olarak gözlerini devirdi.

"Pekala sen kazandın." Marinette iç çekti ve sevgiyle onu yanağından öptü. "Nathaniel'ın da beni atlatmış gibi gözüküyor."

"İkili birbirleri için yaratılmış." Adrien, Usta Fu'dan alıntı yaptı ve Marinette homurdandı ama çabucak düzeldi.

"Tabii ki Kedicik.Onların birbirlerine tutkal gibi yapışacaklarına dair içimde iyi bir his var."

(Y/N: Lütfen kitapta gramer hatası varsa bana haber verin.Bu kitabı ne olursa olsun sık sık güncellemekten ve düzeltmekten memnuniyet duyarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim.)

----
Vuhuu ilk çevirdiğim hayran kurgu burada bitti. Destekleyen ve okuyan herkese teşekkür ederim.

Belki bir gün yazarın öbür kitaplarını da çevirmek için izin alabilirim :')

(İsteyen varsa yazsın olmadı izin alayım)

Diğer çevirilerimde görüşmek üzere 💖💖

Purrincess-Türkçe çeviriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin