"Dad, are you sure that mommy gonna be okay with her new place now?" Napatigil ako sa paghagod sa buhok ni Avril.
Napatingin ako sa anak kong nakasuot ng itim na damit. Kakatapos lang ng libing ni Adith.
6 months ago, matapos ko siyang ihatid sa mental ay nabalitaan na lang namin na nagpakamatay ito. She jumped on the window at hindi na naisalba. Dead in arrival. And according to the footage they sent to me, sinulsulan ito ni Anastasia base sa pagkausap ni Adith sa sarili niya.
I feel so much pain. Iningatan ko siya nang ilang taon, naging bulagbulagan ako dahil sa pag-ibig niya lahat na ginawa ko but It turn out that, sa aming dalawa ako ang naging baliw at hindi siya. Kung noon ko pa sana siya inihatid sa lugar kung saan magagamot siya ay hindi sana mangyayari to.
I believe in process but I am not that patience to wait until she fully recovered.
I smile at my daughter. "Yes, baby. Your mommy will be okay now. She can take her peace now."
Napatingala ako sa langit para pigilan ang luha, pero tila nakikiramay ang langit at bigla na lang bumuhos ang ulan.
"Ihahatid ko lang si Avril sa Kotse," ani ni Florante.
Napapikit ako at hindi kumibo. I heard their footsteps slowly became silent. Napatingin ako sa puntod ni Adith.
"You're always have a place here." Turo ko sa dibdib ko.
"Always." Nag-uunahan nang bumaba ang luha ko sa luha. Hindi ko na mapigilan ang sarili kong hindi mapahikbi.
The rain twice as it is cold. Napatingin ako sa harapan ko. I saw Adith beautiful smile. Iyon 'yong tawa na masasabi mong totoo. Tulad noong araw na kami'y mga bata pa, her smile will always be the brightest star.
End
BINABASA MO ANG
Cristadith (Completed!)
Mystery / Thriller[not edited] Pasensya bangag ang author 🤦
