Epilogue

18 0 0
                                    

A/N: It feels so empty to let go of this story, but I had to. I'm gonna miss this monkey and my Queen Illyra.

~~~

Marahan akong tumalikod sa salamin, sumulyap ako sa kanang balikat at matamang tinitigan ang aking likuran. Tyson told me that he saw it, he saw this already when he slept one time in my room.

I slowly trace the small scar in my back, it was because of a bullet and a sword. Matapos akong tamaan ng bala sa likod ay ang siyang namang pagguhit ng dulo ng espada saaking likuran, kung kaya't hindi nakakapagtakang nagkaroon ito ng peklat.

I fought with my mother, the last training I should do before going out of the organization. That is also the first time that we use gun as a weapon, but we didn't left those traditional weapons behind, itinago namin ito. The rule is, if you are still new in Sword, you will use the traditional weapons, but if you already pass all of the trainings, that is also the time you can use the new weapons.

I didn't know how my mother rule the whole organization, but maybe she told everyone about my scar, that became my birthmark. Birthmark, because it was start of me, being a Queen.

Bumuntong-hininga ako habang mariing sinusuri ang aking likuran, did he lift up my shirt that is why he saw it? O talagang malikot lang ako matulog at hindi napansing umangat na pala ito?

Ipinilig ko ang aking ulo, saaming dalawa, siya ang malikot sa higaan. Marahan kong ibinaba ang suot na damit, this is the reason why I don't wear clothes that will make everyone see my birthmark, my scar. Marami sa organisasyon ang hindi nakakaalam ng tunay kong pangalan, pagkatao at higit sa lahat ay hindi pa nakikita ang mukha ko. Tanging ang mga taong lubos na pinagkakatiwalaan lamang ni Mama ang nakakaalam kung sino ang reyna ng organisasyon.

Tuluyan kong iniharap ang buong katawan sa salamin, itinukod ko ang dalawang palad sa may lababo habang mariing nakikipagtitigan sa salamin.

Nang italaga ako ni Mama bilang reyna, hindi niya ako hinayaang ipakita sa iba. That is why I remain a mystery to everyone in the sword, but my Mama told everyone, that the Queen has a scar in her back, which I called my birthmark.

I never wanted to be called a Queen, hindi ko nga lang masabi kay Mama, but eventhough I refuse to, my parents will still insist. The legendary sword of my great great grandmother has back to the organization, muli itong nakalagay sa parte kung saan hindi madaling makita. And the key is with me, I am wearing it.

The Gao has finally let go of it, I don't know what my parents, Tita and Tito did. But they assure me that Gao's will never bother as again, they made sure everything is taken care of before finally leaving their mansion. Days have passed, nabalitaan kong kinasal si Maco at Heike, good for them.

Nangalumbaba ako habang mas dumidiin ang titig sa sarili sa harap ng salamin, mariin akong napapikit at bumuntong-hininga. Lumalakas ang kabog ng aking dibdib habang iniisip ang maaaring mangyari mamaya. Lumingon ako sa telepono ko, ilang oras na lamang..

Wala sa sarili akong napasuklay saaking buhok habang palakad-lakad sa harapan ng salamin, I need to calm down, malakas na ang panginginig ng aking mga palad, nangangatog ang aking binti habang nangangatal ang mga labi.

"Calm down, Illyra."

Tumigil ako at nilingon ang sariling repleksyon, muli akong nakipagtitigan saaking sarili.

I thought Mama will disagree with my dreams, yes, I wanted to be a warrior, just like my great great grandmother. But I want to use pen as my sword, a weapon in this war. I thought I will end up giving up my dreams, but thankfully. It didn't happen, because she accepted me.

Legendary Warrior of DynastiesTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang