Can It Be Me

はち

"Pinagsasabi mo?" Takang tanong ko. May kaba na rin sa boses ko. Hindi ko siya maintindihan eh. At nakakapagod na mag-assume. Kumalas siya sa yakap saka diretso akong tinitigan sa mga mata. May mga emosyong hindi ko mabasa-basa doon. It was unreadable.

I was shock when he suddenly cup my face. Gusto kong kutusan ang sarili kasi I'm starting to assume things again. Tangina, may girlfriend na siya eh.

"May gusto ka ba sa Red na 'yon?" Seryosong tanong niya. Nagsalubong ang kilay ko saka agad na umiling.

Ano bang iniisip niya? Bakit niya naman naisip 'yon? At saka bakit naman niya tatanungin ang mga ganitong bagay?

He scoff saka niyakap akong muli. Lasing lang siya, Jaera. Huwag kang mag-assume na nagseselos siya sa inyo ni Red. Sasaktan mo lang ang sarili mo diyan.

"Jonathan, malamig na dito sa labas. Pasok muna tayo sa loob, okay?"

Tumango naman siya saka kumalas. Binuksan ko muna ang gate. Ayokong gisingin sina Manang Rosi, natutulog na kasi 'yon ng mga ganitong oras. Alas nuwebe narin kasi.

Hinila ko siya papasok, ang bagal na kasi maglakad. Malakas naman ang tolerance niya sa alcohol, pero siguro ang dami ng ininom niya kanina. Binuksan ko na ang pintuan ng bahay, may susi din kasi ako dito. Pinaupo ko muna siya dun sa sofa, dahil biglang nagvibrate ang cellphone ko.

From: Lexir Boo

Noona, kasama mo na ba si Jonathan hyung? Ang daming ininom niyan, pero hindi naman sinasabi sa amin ang problema. Siguro binabantayan mo na siya. Goodnight noona♡

Tama nga ako. Napatingin ako sa gawi ni Jonathan. Nakapikit na ang mga mata niya habang nakasandal sa sofa ang likod. Ano ba kasing problema nito? Ayaw niya ding sabihin sa akin.

Lumapit ako sa kanya saka sinuportahan siya patayo. May guest room naman kami dito kaya lang may mga gamit at marami na ding alikabok. Hindi ko naman 'to pwedeng ihatid sa kanila kasi lasing na 'to, tapos hindi ko alam kung saan nilagay ang susi. I opened my room's door saka dahan-dahan siyang pinahiga doon sa kama ko. Malaki din naman ang kama ko, kaya okay lang. And we're bestfriends, walang malisya 'yon sa iba.

Aalis na sana ako upang magbihis ng pantulog nang hilahin niya ako pabalik. Malakas ang pagkakahatak niya sa akin kaya I ended up on top of him. Ang sakit ng pagkakabagsak ko, buwesit.

"Please, don't leave me Jaera..." Malumanay ang boses niya habang sinasabi 'yon. Nakabukas na rin ang mga mata niya ngayon. Ang awkward ng posisyon namin, pero hindi ako makaalis kasi nakahawak parin siya sa'kin.

Nakatitig lang kami sa isa't isa. Ang tahimik pa namin. Nagwawala na rin ang puso ko.

Gagalaw na sana ako paalis nang itinulak niya ako sa gilid. Kaya nakahiga na ako ngayon. What got me surprise more is when he cornered me with his arms at siya na ang nasa ibabaw ko ngayon. His arms were supporting him up kaya hindi magkadikit ang mga katawan namin. Umiinit tuloy ang ang pisngi ko dahil sa sobrang lapit namin.

Nanlaki ang mga mata ko. While he was just staring at me. May kakaiba sa mga mata niya. Hindi na 'yong casual na Jonathan noon. Something was new with him.

"Jonathan, a--anong ginagawa mo?" Jaera, remember he's drunk. Don't assume things, paalala ko sa sarili.

Tahimik lang siya habang nakatitig sa akin. Do I have something on my face? Do I look ugly? Nakakaconscious 'yong tingin niya.

"Jaera...." He called out saka hinawakan ang mukha ko. Ang init na ng pisngi ko tapos ang lakas ng kalabog ng puso ko. "Kayo ba ni Red?"

Ano bang basis niya sa tanong na 'yan? At saka bakit niya ba nais-