Reckless heart

Prologue

"Putang-ina! Hindi kita kailangan! Bumalik ka na sa lalaki mo at doon ka magpakasawa!" Galit na galit na bulyaw niya sa akin.

Halos mapugto ang litid niya sa leeg sa tipo ng kanyang paninigaw. Ang mga mata niya'y nanlilisik. He's really mad and furious. Tigalgal ako. I mean, I expected this to happen before showing up again to him. But I wasn't anticipating something like this. Akala ko kakayanin ko ang galit niya, kaya nga naglakas loob akong magpakita makalipas ang ilang taon. Pero hindi eh, pakiramdam ko'y panghihinaan ako ng loob.

He's far from the sweet and humble man I've known before. Ngayon ay nababakas ang isang larawan ng mapait na nakaraan sa aming pagitan.

"Ge.. please just let me see my daughter! I've had suffered enough! Parang awa mo na! Kahit ngayon lang. Nagmamakaawa ako!" Pagsusumamo ko habang sinusubukang hawakan ang kanyang kamay.

"No! You Fuckin' stay away from my daughter, bitch! Wala kang anak! Pagkatapos ng ilang taon ay may gana ka pang magpakita? Ano ka sa tingin mo ngayon ha, DL? Ang kapal ng mukha mo! You are one great fuckable slut!" Bulyaw niya ulit sa akin ng iwaglit niyang marahas ang kamay ko sa braso niya.

Hindi pa siya nakontento at dinuro ako. Ang mga mata niya'y matalim akong tinitigan

"Sawa ka na sa mga lalaki mo ha? Sawa ka na sa american bird at ngayon ay bumabalik ka sa akin kasi namiss mo ang pinoy's touch? Ampota! Ayoko ng tira tira! At mas lalong ayaw ko sayo! Nakakadiri ka!"

Umiling ako at sumigok. Pinahid ko ang mga luha na naglandas sa aking mga pisngi at muling nagtangis.

"hindi.. Ge.. hindi na ako umaasa na balikan mo ako. I just wanted to see our daughter"

He laughed sarcastically. Tinitigan niya ako ng pailalim "do you think I'd give you that chance? Do you really think huh, bitch?"

Napapikit ako at pilit na nilulon ang bara sa aking lalamunan. "Ge.. parang awa mo na naman oh. I miss her so damn much! Kahit makita ko lang siya ay sapat na!"

Lumapit siya. Umahon ang mainit na alon sa aking dibdib nang hawakan niya ang aking leeg at akmang sasakalin. Nag-igting ang panga niya at sinalubong ng matatalim na titig ang aking luhaang mga mata.

"Magdusa ka! Mula ng iniwan mo kami ay iniwan mo na rin ang pag asa na makasama ulit ang anak mo. You neglected us! You made my life as miserable as hell! Ikaw ang nagtulak sa sarili mo palayo sa amin! Kaya wala ka ng babalikan! Tangna mo! Magsama kayo ng lalaki mo!"

Marahas niya akong binitiwan at umiling. Saka siya tumalikod at umalis ng hindi ako nililingon.

I cried hard enough for that day. I think I lost him already. I let him slipped off my hands. He's now the man of his time. Hindi ko na hawak ang mundo niya. Hindi na ako ang mundo niya. He's no longer my man.

Should I regret the day I left him? Or should I thank my selfless decision for he is still breathing?

"Gerald..mahal na mahal parin kita kayo ng anak natin.."

---------