Gerçeklerle Yüzleşmek? - Bölüm 5

543 38 10
                                    

"Merhaba Anne."

"Kızın geldi."

"Uzun zaman oldu anne."

"Kızın büyümüş mü?"

"Anne..Seni çok özledim"

"Bak sana en sevdiğin çiceği getirdim."

Akan göz yaşlarımı koluma silerek çicek buketini mezar taşına bıraktım.

"Seni seviyorum anne."

...

"Hye-Ji,Hye-Ji hadi alışverişe gidelim." diyerek Min-Hee elini omzuma koydum

"Min-Hee bu seferlik tek gitsen olur mu? Şuanda havamda değilim." diyerek elini omzumdan indirdim.

"Neden? Neden?" diyerek dudaklarını büzdü.

"Zavallı arkadaşın ya koskoca alışveriş merkezinde kaybolursa? Hı? Lütfen gel!." diyerek devam ettim.

İsteksizce kabul etmek zorunda kaldım.

"Bir saat. Tamam mı? Sadece bir sa.."

"Anladım." diyerek sözümü kesti.

...

"Bu nasıl?"

"Ya bu?"

"Hye-Ji! Bugun neyin var?" diye sordu Min-Hee.

"Hiç..Hiç bir şeyim yok. Oh! Bak bu güzel." diyerek eline geçen ilk elbiseyi ona uzattım.

İç çekerek soyunma kabinine girdi.

Kabinin içinden;

"Bu sabah nerdeydin? Evde değildin.Kurs çıkışı uğramıştım." dedi.

"Aa şey..Ya hadi gidelim. 1 saat çoktan doldu." diye söylendim.

Kabinden çıkarak;

"Bunları alıyorum. Sen bir şey almayacak mısın?" diye sordu.

"Min-Hee!"

"Tamam. Tamam. Gidelim." dedi.

Min-Hee aldıklarını ödedikten sonra;

"İşte oldu. Gidebiliriz. Ah doğru. Lunaparka gidelim mi? En son 4 yıl önce gitmiştik. Lütfen!" diye yalvarmaya başladı.

"Ya! Min-Hee! Yalvarman hiç bir işe yar..."

Min-Hee sözümü keserek;

"Oh! Hye-Ji şu baban değil mi?" diye sordu.

Gerçektende babamdı.

Min-Hee iç çekerek;

"Peki yanındaki kadın kim? Oh! Çocuk? dedi.

Bozuntuya vermemeye çalışarak;

"O babam değil. Babamla az önce konuştum." diye yalan söyledim.

Telaşlanmıştım.Babam o kadınla hala görüşüyor muydu? Saçmalama Hye-Ji. Eminim mantıklı bir açıklaması vardır.

"Ya! Gidelim artık." diyerek kolundan çekiştirdim.

Min-Hee taksiye binerken;

"Babana çok benziyordu. Ihh her neyse. Taksiye binmeyi düşünüyor musun?" diye sordu.

"Min-Hee benim bir yere uğramam gerek. Sen git. Sonra görüşürüz." diyerek taksinin kapısını kapattım.

Tekrar alışveriş merkezine döndüm.Hala ordaydılar. Babam o kadınla konuşurken bir yandan yanında oturan çocuğun yemek yiyişini seyredip gülümsüyordu.

YOU ARE NOT BADHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin