Little Secrets

37.G

{ Madelyn Elizabeth del Castilio}

'Gister ging je er wel hard aan toe.' Cameron kreunde en ging aan tafel zitten. Ik pakte een glas water en paracetamol en legde het voor Cameron neer. Hij paktte de paracetamol en slikte het in. Cameron deed zijn armen over elkaar. Madelyn ga zitten,we moeten praten. Ik fronsde me wenkbrauw. 'Over wat?' Madelyn je moet met je moeder gaan praten,ze houdt van je ookal laat ze dat niet altijd zien.Je moeder stond er alleen voor toen je vader wegging,ze heeft alles voor je over.Ze heeft het moeilijk met jouw als tiener,want ze is zelf nooit tiener geweest. Bouw een nieuwe goeie band met haar op. Je moeder is de belangerijkste vrouw in je leven,je wilt haar toch niet kwijt? 'Wat ben ik toch een kut wijf,me moeder heeft het al moeilijk en dan doe ik der pijn om weg te lopen,ik heb der geslagen uit woede,wat ben ik een vreselijke dochter,ze haat me zeker,ze wilt me dood hebben.' Ik barste in tranen uit. Cameron liep naar me toe en trok me in een knuffel. Alle leuke en slechte momenten flitste in me hoofd. Ik begon nog harder te huilen. Cameron wrijfde over me rug. Het is al goed. Zei Cameron. Al snikkend veegde ik me tranen weg. Gaat het? Ik schudde van nee. Maddie weet dat je moeder van je houdt en altijd voor je klaar zal staan wat er ook gebeurd. 'Dankjee.' Ik gaf Cameron een knuffel en liep naar boven. Ik pakte al mijn spullen in en liep met mijn tas weer naar beneden. Ik wil me wel even opfrissen,dus wacht nog maar even. Zei Cameron. Ik knikte en ging op de bank zitten. Na paar minuten kwam Cameron weer naar beneden gelopen. Let's go. Ik pakte me tas en liep achter Cameron aan. We gaan met mijn moeders auto dus maak geen troep. Zei Cameron. Ik rolde met me ogen. 'Nu wil je wel met de auto?' Ja aangezien mijn scooter er nog steeds niet is,heb ik geen andere keus. Cameron starte de auto en we reden weg.

Ik haalde diep adem en deed de voor deur open. Ik legde me tas neer en liep naar de woonkamer. Me moeder deed de tv uit en keek me aan. Madelyn. Zei me moeder. 'Mam kunnen we praten?'. Ze knikte en liep naar de keuken. Cameron gaf me een schouderklopje en knikte dat het goed was. Ik zuchte en liep naar de keuken met Cameron achter me aan. Hey Cameron lang niet meer gezien. Zei me moeder. Cameron lachte naar der. Ik ging tegen over mijn moeder zitten en Cameron kwam naast me zitten. Vertel wat je wilt zeggen,ik luister. Zei me moeder. 'Mam het spijt me voor alles,ik ben niet zoon type dat snel over mijn gevoelens praat dus dit keer meen ik het. Ik hou van je met heel mijn hart,het spijt me voor de dingen die ik heb gedaan. Het is gewoon ik voel me in de steek gelaten,ik heb papa al niet meer en jij kijkt ook bijna nooit naar me. Je hebt me in elkaar geslagen omdat je te dronken was. De wiet dat je vond in mijn tas,dat was mijn mij. Ik gebruikte drugs om alles te vergeten en niet aan te denken hoe ongelukkig ik was. Het spijt me echt voor alle dingen die ik heb gedaan.' Me moeder keek me met betraande ogen. Ik pakte me moeders hand en kneep erin. 'Zeg dan wat.' Madelyn waarom heb je me dit nooit vertelt? 'Je luisterde nooit naar me,ik dacht dat het je nooit boeide.' Madelyn ik hou van je,je bent mijn dochter. Je kan altijd bij me terecht komen wat het ook is. Ookal doe ik je pijn ik doe het niet met opzet. Dat soort dingen gaat jouw niks aan en soms word het me gewoon teveel en moet ik het kwijt. Dat betekend niet dat jij mijn afweersysteem bent.Je moet niet denken dat ik je haat of niet van je hou. Mijn liefde voor jouw is groter dan je denkt.'Waarom heb ik papa nooit ontmoet?' Toen ik zwanger was van jouw is je vader weggegaan,toen heb ik gezegd als jij niet bij de bevalling bent wil ik je niet in haar leven hebben. Hij is nooit terug gekomen. Toen je ongeveer 2 jaar oud was stond hij opeens voor onze deur, en legde hij uit waarom hij die jaren er niet was. Daarna heb ik nog een korte relatie met hem gehad,maar het werkte niet meer. Ik wil niet dat je leven instort door jouw vader,hij ziet je als een foutje,Maar wanneer ik dood ben zal je wel naar hem toe moeten gaan. 'Dat wil ik niet.' Me moeder wenkte naar me dat ik moest komen. Ze trok me in een knuffel. Ze gaf me een kus op me voorhoofd. Ik hou van je. 'Ik ook van jouw.' Lieverd ik wil een belofte met je maken. 'Wat dan?' Ik hoorde dat het slecht op school ging, en ik hoor nu dat je aan de drugs zit. Als jij hogere cijfers haalt en clean blijft gaan wij met zijn 2e naar Parijs 'Omg mam.' Ik gaf me moeder een knuffel. 'Cameron wat hou ik toch van je.' Ik liep naar Cameron toe en gaf hem een knuffel. Alles voor mijn Liefste nichtje. Zei Cameron. Ik rolde met mijn ogen. ' Ik ben je enigste nichtje,dus veel keus heb je niet. Cameron lachte. Cameron blijf je hier ook eten? Vroeg me moeder. Jaa gezellig. Zei Cameron. Ik pakte Cameron zijn arm vast en trok hem mee de tuin in. Wat is er? Vroeg Cameron. 'Niks tis mooi weer,dus ik dacht laten we gezellig chillen in de tuin. Cameron schudde lachend zijn hoofd. Hij stopte voor onze boom. Ben je nog bevriend met Jada? Vroeg Cameron. 'Het is ingewikkeld.' Vertel maar. 'We kregen andere vrienden, en door hun kregen we zeg maar ruzie.' Ik liep naar de boom en zag dat er Jad+Mad=Forever gegrafeerd stond. Bij de gedachte moest ik lachen. Cameron gaf me een schouderklop. Praat met der. Ik knikte en pakte me telefoon. Ik zocht Jada in me contacten lijst en klikte op haar naam.

Maddie: Jada, laten we afstand van elkaar nemen. We hebben elke keer ruzie door die nieuwe vriendinnen van je, en je neemt het altijd voor hun op, terwijl je mij langer kent. Ik neem het bij Vicky wel altijd voor je op. Zo belangrijk ben je voor me, maar ik blijkbaar niet voor jou. Ik hoop dat we nog wel gewoon normaal tegen elkaar kunnen doen maar onze vriendschap is bij zijn houdbaarheidsdatum aangekomen. Ik hou van je als een vriendin, Jada. X Madelyn.

Ik veegde me tranen weg,haalde diep adem en verstuurde het berichtje. Dit was onze vriendschap dan. Cameron trok me naar binnen. Me moeder keek me bezorgd aan. Wat is er lieverd? 'Jada en ik zijn geen vrienden meer.' Ach kom hier,en ze trok me in een knuffel. Ik veegde me tranen weg en ging aan tafel zitten.Me moeder kwam aangelopen met pastaa. Ik schepte op en ging eten.

Leuk dat je bent gekomen Cameron. Zei me moeder. Het was gezellig,maar ik moet nu echt gaan. Zei Cameron. Is goed,Madelyn wijs jij Cameron de deur. Zei me moeder. Ik stond op en liep achter Cameron aan. Wij appen oke? Vroeg Cameron. 'Tuurlijk,en bedankt voor alles.' Geen dank. 'Ik hou van je.' Ik ook van jouw. Ik gaf hem een knuffel. Ohja nog succes met Matt. Ik rolde met me ogen en gaf Cameron een speels duwtje. Ik deed de deur dicht en liep naar boven.Ik douch morgen wel. Ik trok me pyjama aan en ging in bed liggen.

Ik liep het schoolplein op en Vicky kwam gelijk naar me toe gelopen. Heey bitch heb je me gemist? Zei Vicky. Ik rolde met me ogen. Vicky haalde een zakje met wit poeder uit der tas. Zullen we het op snuiven? Vroeg Vicky. 'Nee ik moet clean blijven,ik moet niet weer geschorst worden.' Best en Vicky stopte het zakje weer terug in der tas en pakte en sigaret. Ze duwde het doosje voor me neus. 'Ik hoef niet.' Ze stak een sigaret aan en rookte het op. Ik hoorde dat jij en Jada geen vrienden meer zijn. Zei Vicky. Ik frummelde wat aan me armband. 'Ja dat kan kloppen.' Hoezo dat dan? 'Gewoon ruzie tussen haar en haar vrienden,toen heb ik gezegd dat ik wat afstand wou nemen.' Vicky sloeg een arm om me heen. Wat zielig,ze is echt een softy. Boos duwde ik haar arm weg. 'Vicky zie je het probleem niet?!' Welk probleem ? 'Jij bent het probleem,ik wou zo graag je vriendin zijn dat ik mijn allerbeste vriendin heb laten zitten voor jouw. Wat maakt het uit om even je gevoelens te uiten,zo laat je juist zien dat je sterk bent.' Ik pakte me tas en liep weg. Ik liep naar de wc en veegde me tranen weg. Lachend kwamen Jada en Tessa de wc ingelopen. Maddie gaat alles wel goed? Vroeg Jada. 'Wat maakt jouw dat uit,we zijn geen vrienden meer.Boos duwde ik Jada weg en liep de wc uit. Maddie wacht. Ik draaide me en zag Vicky naar me toe gerend. Kunnen we praten? Vroeg Vicky. Ik knikte. Ze pakte me bij me arm vast en trok me mee. 'Wat wil je zeggen?' Ik heb op een jongen leeftijd mijn moeder verloren en mijn vader heb ik nooit gekend. Mijn broer moest me opvoeden de enige baan dat hij kon krijgen is om drugs de dealen. Ik heb mijn hele leven al met verkeerde mensen omgegaan. Zwakte kende ik niet,nouja ik wilde het niet kennen. Ik wou niet dat mensen me zagen als de zwakke meid die geen ouders heeft. Ik heb nooit echt echte vrienden gehad. Cameron was mijn eerste liefde,ik moest van Drake hem verslaafd maken om meer geld te verdienen. Hij haat me nu en eerlijk gezegd mis ik hem wel. Sorry als ik de vriendschap van jouw en Jada heb verpest,het was niet mijn bedoeling. Voor het eerst zag ik verdriet in Vicky der ogen. 'Je mag huilen.' Ik kroop naar der toe en gaf haar een knuffel. Ik ga en wil ook niet huilen,maar echt sorry voor jouw en Jada. 'Tis niet erg.' Ik pakte Vicky der arm vast en liepen we terug. Zullen we gaan shoppen? Vroeg Vicky. ' Ja alleen ik moet nog even wat doen.' Ik liep naar de balie en wachtte tot de vrouw klaar is met bellen. Wat kan ik voor je doen? Vroeg de vrouw. 'Ik voel me niet lekker,ik wil me graag ziek melden.' Wat is je naam? 'Madelyn Del Castillio. ' Hier neem dit briefje mee,bel dit nummer als je thuis bent. 'Dankuwell.' Ik pakte me telefoon en belde me moeder. Na lang wachten neemt ze eindelijk op. Dag lieverd wat is er? 'Mam alle lessen vallen uit dus ik ben vrij,is het goed dat ik de stad in ga?' Jaa ga maar. 'Mag ik me creditcard gebruiken voor nieuwe kleren?' Ja maar gebruik niet alles. 'Okee doeii.' Doeii en veel plezier. Ik hangde op en liep naar buiten. Ben je klaar? Vroeg Vicky. 'Jaa we kunnen. Ik haakte me arm in die van Vicky en we liepen weg.