BASTARD 2: Tjardo Voltemaz - The Deception

CHAPTER 6: Heartache

CHAPTER 6

THE ROOM became silent while the sensation of absurdness still lingers around her. The way Tjardo looks at her with dislike and anger, terrifies her. What on earth did she just do? It seemed like his hatred just added after bumping him yesterday and up to this moment.

She weakly cleared her throat, she couldn't even move her mouth to speak because of her betrayed feelings. Mas lalong bumilis ang tibok ng kanyang puso ng gumalaw ang mga muscle nito sa braso, humahapit iyon sa manggas ng shirt na suot nito.

"U-uhm..." nanginig ang tuhod niya.

Tjardo brows furrowed, seems not patient to wait for her response. "Sana mali 'ho ang iniisip niyo, narito ako para kunin sana ang lalabhan ko."

Gumalaw muli ang panga nito at mas nagsilabasan pa ang mga ugat nito sa braso. Hindi niya iisipin na galit ito pero sa gawing iyon tila halata na naiinis na ito sakanya.

Nag-init bigla ang pisngi niya sa ideyang 'yon saka pinatuloy ang dapat niyang sabihin para pigilin ang hiya na nararamdaman.

"Pasensya na po talaga, Sir. Kung pumasok ako sa inyong kwarto ng walang pahintulot. Namamasyal kasi po ako at nakita ko po yung labahan—" ituturo niya na sana ng napatigil siya ng makitang wala ni anumang labahan ang nakalagay sa basket nito. Napakurap-kurap siya at napatingin muli kay Tjardo, his eyes look at her straightly as if she's suspicious.

Tumatagos ang tingin nito sakanya animo'y may hinahanap sa pagkatao niya. The way the atmosphere maintain it's silence making her gulp for a certain reason, she should not messed this up and if so, maybe Tjardo will fire her immediately.

Hindi dapat mangyari 'yon lalo na't nangako siya kay Matilda na gagawin niya ang lahat para magawa lang ang kagustuhan nito, lalo na't ginawa iyon sa pagod at paghihirap kaya kailangan niya dapat na suklian.

Wala na siyang naisip na paraan upang hindi ito mas galitin pa kundi lumuhod at dumapa sabay nagsimulang humingi ng pasensya sa nagawa. Ni wala ng rason mang pumapasok sa isipan niya para suportahan ang nasabi niya kanina, tila wagi na ang binata sa naisip nitong nagsisinungaling lamang siya.

"Ahh! Pasensya na po talaga, Sir Tjardo. Pangako at hindi na mauulit ito, patawarin ninyo ako."

Napatingin muli siya sa binata, halos mapalunok uli siya ng mag-pantay ang kanyang mukha sa zipper ng pantalon niya. Napaatras siya ng bahagya sabay tumayo muli, mukhang namula yata siya sa sandaling iyon.

"Patawarin niyo ako." she plead.

"What's the commotion here?" Napaatras muli siya ng pumasok ang ama nito, sabay silang napaharap at sinalubong ang nagtatakang hitsura ng matanda.

"Dad, why is she here?" kaagad na tanong ng binata sa ama habang salubong parin ang magkabila nitong kilay.

"Tjardo, I forgot to tell you. She's our new maid, Matilda sent her here to be a substitute so we won't mind to hire some. Siya yung palaging kine-kwento saatin ni Matilda na nagaalaga sakanya sa tuwing siya naman ang nagkaka-sakit." paliwanag ng ama sa binata. Tila hindi parin nakukumbinsi base sa emosyon na ipinapakita.

Nakayuko parin si Aria at naghihintay parin ng hudyat. Kung magiging padalos-dalos man siya ay tiyak na hindi siya magugustuhan ng mag-ama.

"Aria." sambit ng ama at alerto naman siyang napatingin sabay tumayo ng maayos.

"Go introduce yourself to my son."

"Actually, I already know her and so is she?" matalim na inilipat sakanya ang tingin nito. Ngumiti lang ng mapait ang dalaga at ibinaling ang tingin sa ama para iwasan ang nagbabantang tingin ng binata.