Fragmented Rhapsody

Fragment 07

07
Touch

I've never been to Dominic's house so this is actually the first time I'm seeing the Alcantara's mansion. I'm no naive to the riches and properties his family has. Given that they own one of the biggest agricultural businesses in the country, it's just so normal to see how their richness is manifested into some of their tangible belongings.

Not to mention that Dominic's taking up Business Administration. Hindi ko rin siya masisi kung bakit minsan ay napaka-impulsive niya sa kaniyang mga desisyon. Siguro kasi alam niyang kahit anong gawin at balakin niya, iisa lang naman ang magiging bagsak niya; ang maging tagapagmana ng kanilang mga negosyo at ari-arian.

"I don't know if Tito and Tita are home," Caitlyn suddenly mumbled beside me. Nakita ko naman sa harap na agad pinag-buksan ng tauhan ang sasakyan sa bukana ng lugar. "Madalas din naman kasi silang wala. But don't worry, they are kind."

Ngumiti ako at tumango kay Caitlyn. 

Bumaba kami ng sasakyan at agad kaming sinalubong ng isang matandang babae. She's on her mid 60s, I guess, and she somehow reminds me of Nanay Flores. I gave her a comforting smile before greeting her. "Good afternoon po."

"Magandang hapon din, Hija," tugon niya sa akin bago lumingon kay Caitlyn. "Ma'am, naghihintay na po sina Sir Dominic sa loob."

Agad namang napasinghap ang aking katabi sa matanda. "Nanay Luz, 'wag mo na akong tawaging Ma'am!" She said it like she finds the idea horrible. "Ilang beses na kitang pinaalalahanan, Nanay..." malumanay niyang dagdag habang nakahalukipkip.

Natawa naman si Nanay Luz at ngumiti lamang sa kanya. "Tara na po sa loob, Ma'am."

Wala ng nagawa si Caitlyn kundi magpatinaod sa imbitasyon ng matanda. Ganoon din naman ako at tahimik lamang na sumunod sa kanila.

Nang tuluyang makapasok, nilibot ko ang mga mata sa buong bahay at agad napako ang tingin sa mga nakasabit na picture frames sa dingding. If I'm not mistaken, these pictures represent the lineage of the Alcantara family. Ilan dito ay mga lumang litrato pa na ang kulay ay sepia, sumunod naman ang mga pictures na black and white, hanggang umabot na sa mga litratong may matitingkad na kulay. 

The last in line is the portrait of Dominic's father – the current handler of their family's business.

"That is Dominic's father," pag-iimporma ni Caitlyn habang tinuturo ito, "Tito Avian."

Ngumuso lamang ako at inalis na ang tingin dito. Ngayon ko lamang napansin na rinig na rin pala ang tugtog ng instrumento mula rito sa sala. I bet the guys already started their rehearsals. I can also hear muffled voices but I couldn't really recognize whose singing voice is that.

Inakyat namin ang mahabang hagdan ng mansyon at nagtungo sa isang silid na double-doors. Binuksan ito ni Caitlyn at agad namang umalingawngaw ang tunog ng kanilang pag-eensayo sa aking pandinig.

"You're finally here," Dominic was the first one to meet us. He's wearing his faded jeans and a pastel color plain shirt. "Someone's finally going to stop blabbering..." 

Lumingon siya kay Octavian na saktong ibinababa na ang gitarang hawak niya.

"Excited daw eh," Caitlyn giggled and smirked at me. Hindi ko pinansin ang pang-aasar niya at naglakad na lang nang tuluyan. 

"Hi!" Rinig kong bati ni Alfred. Nginisian ko naman ito bago kumaway. Nakaupo siya sa harapan ng drum set.

Sunod naman na nagtama ang tingin namin ni Lucifer at nagtanguan lamang kami.