Barlas'ın telefonunun çalmasıyla sorum havada kalmıştı. Telefonu kapattıktan sonra bana hiç bakmadan direkt kalkmıştı.
Odada gezinirken sarhoş olduğumuz geceyi tam hatırlamaya çalışıyordum. Kafam allak bullaktı. Ben ona Burak'ı arkadaş olarak sevdiğimden başka ne söylemiştim? Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum.
Burak'ın aramasıyla hızlıca telefonu açtım.
"Kanka"
"Burak sana bir şey anlatmam lazım."
"Bekle birazdan senin oraya geliyorum."
"Tamam."
Telefonu kapatıp Barlas'ın yanına izin almaya gittim."Barlas Bey"
"Efendim?"
"Eğer benimle bir işiniz yoksa ben çıkabilir miyim?"
"Nereye?"
"Burak ile konuşmamız gerek de. Ama eğer ararsanız hemen gelirim."
Yine kaşlarını çatmıştı.
"Git."Burak kapıyı çaldığında koşarak kapıyı açtım. Sarılmıştı.
"Sen sürekli bana sarılacak mısın böyle?"
"Kanka sana sarılmayı ne kadar sevsem de seninki pencereden bize bakıyor."
Kafamı çevirmeye çalışınca çenemi tuttu. Bir yandan gülüyordu.
"Mal, bakma."
"Düzgün konuş be. Ani bir tepkiydi."
Ayrılıp elini uzatınca tuttum.Evin hizasından çıkınca elimi bırakmış kolunu omzuma atmıştı.
"Ee anlat bakalım ne anlatacaksın?"
Hatırladığım kısmıyla sarhoş olduğum geceyi anlattım. Öptüğüm kısmı anlatırken resmen kızarmıştım.
"Ayy benim utangaç kankam. Utanma utanma. Asıl soru sen onu öpünce o ne tepki verdi?"
"O kısmı hatırlamıyorum."
"O zaman ikinci soru. O, o gecenin ne kadarını hatırlıyor?"
"Bilmiyorum. Bu da beni delirtmek üzere. Ayrıca ne yapacağız? Sana karşı bir şey hissetmediğimi ona söylemişim."
"Onun bir önemi yok. Belli ki o da bir daha bu konuyu açmayacak. Açarsa da sen hatırlamıyor gibi davranırsın."
"Denerim. Ayrıca senin bugün kahvaltı da söylediklerin neydi?"
"Kanka bir şeyi test ettim."
"Ya neyi test ettin. Ya kovsaydı beni?"
"Heh işte ben de onu test ettim ama belli ki o aşamayı da geçmişiz."
"Bir şeyleri test edeceğim diye beni riske atmayı bıraksan mı acaba?"
Yanaklarımı sıkmıştı.
"Bir daha olmaz cimcime."
Kaçmaya çalışıyordum. O ise hâlâ yanaklarımı sıkma peşindeydi. Bir yandan kahkaha atmaya başlamıştım.
"Acıtıyorsun hayvan."
"Kanka tamam bir kere sıkıp bırakacağım."
"Yemezler yaklaşma."
Geri geri yürüyerek kaçmaya çalışıyordum ki sırtımı birine çarptım. Özür dilemek için arkamı döndüğümde şaşırmıştım. Barlas buradaydı.
"Barlas Bey"
"Efendim Esin"
"Siz ne yapıyorsunuz?"
"Sen bana çarpmadan önce yürüyordum."
Üstünü değiştirmemişti. Genelde yürüyüş için eşofman giyerdi ama hâlâ benim hazırladıklarımlaydı.
"Kusura bakmayın. Fark etmedim sizi."
Burak olaya müdahale edip beni elimden tutup çekti.
"O zaman bize müsaade biraz sevgilimle baş başa kalmak istiyoruz da."
Barlas sinirli bir şekilde ellerimize ve Burak'a bakıyordu. Bakışlarını bana çevirdi.
"Esin şirkettekiler en geç bir saate gelirler. Benimle gelir misin? Onların villalarını kontrol etmemiz gerek."
Neden kontrol ettiğimizi anlamlandıramasam da kafamı salladım. Burak'a döndüm.
"İşim bitince ararım."
"Bekliyorum sevgilim."
El sallayıp yanımızdan ayrıldı. Ben de Barlas'ı takip etmeye başladım.Resepsiyon gibi görünen bir yere geldiğimizde anahtarları alıp villaların olduğu tarafa yöneldik.
İlk girdiğimiz villanın dört odası vardı. Her birinde de iki ayrı yatak vardı.
"Barlas Bey neye göre kalacaklar?"
"Kim kiminle kalmak isterse, o kısma karışmıyorum. Daha çok Burcu ilgileniyor."
Ne yani o şıllıkta mı geliyordu? Sinirlerim bozulmuştu ama belli etmemeye çalıştım. Kafamla onayladım.Beş tane villa kiralanmıştı hepsi de aynıydı. Bizim kaldığımız villanın kira olmadığını Barlas'ın satın aldığını da öğrenmiştim.
![](https://img.wattpad.com/cover/235456994-288-k528750.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİŞİSEL ASİSTANIM
Fiksi RemajaKalmak için sebebiniz kalmadığı zaman gitmeniz gerekir. Bazen yeni bir başlangıç yapmak için bazense hayatınıza devam edebilmek için. Esin ve Barlas'ın hikayesine davetlisiniz. Şimdiden hoş geldiniz.