Ummadığım Hayat (Düzenleniyor)

10~Senin sayende...

Merhaba arkadaşlar:) Bugün cuma ve sizi yeni bölümle yalnız bırakıyoruum:) Ha, unutmadan! Karneleriniz hayırlı olsun! Umarım bütün notlarınız iyidir! Biz ancak dün aldıkda o yüzden sizin ne zaman aldığınızı unuttum. Affedin:)

Vote ve yorumlarsanız çok sevinirim. Teşekkürler :) Multimedia'da Aliya'nın tüm giydikleri..

...

Gözlerimi araladığımda hemen telefonumu gördüm. Elime alıp saate baktım. Saat 08:45?! Daha vaktim vardı yaa. Telefonu yerine koymamla beni saran kollar kıpırdan- Bekle! Beni saran KOLLAR?! Hemen arkamı döndüğümde Denizi gördüm. Hmm burada uyuya kalmış olmalıydı. Onu dürtüklemeye başladım.

"Deniz... Deniz.."

"Hmmm?"

"Kalk burada uyuya kalmışsın.."

"Ya beş dakika daha!"deyip beni kendine çekti. Ahtapot oldu mübarek!

"Deniiiz..."

"Ya bi' beş dakika istedim yaa.."

"Tamam. Bak beş dakika tutuyorum!"

"Hmm hmm."

Canım sıkılmaya başlamıştı. Bende Denize baktım. Çok yorgun görünüyordu. Belkide bu uykuya ihtiacı vardı.. Onu kaldırmamaya karar verdim ve gözlerimi kapattım ama yok. Uyku yok. Ben uyanınca bir daha uyuyamayanlardanım.. Hep sağ, sola dönmeye başladım. Ne yapabilirim ki, çok sıkıldım.

"Bir daha yan dön sen. Bak o zaman nasıl yerle buluşuyorsun.."

"Tamam yaa."

"Saat kaç?" Yutkundum. Şimdi saatin ancak dokuz'a geldiğini söylersem beni hem yere iter, bi'de üstüne bütün evde kovalar.

"Saat kaç diye sordum."

"Ş-şey.."

"Ah, cidden seni kovalayacağım kadar erken mi?"

Demedim. Hiç birşey demedim. Allahım koru.

"Tamam, söyle. Bak birşey yapmayacağım."

"S-saat... Şey yani.. Dokuza b-beş var..."

"Ne?! Daha iki saat uyuyabilirdim! Şimdik yatacağım ve senin cezan benimle yatman çünkü beni sen kaldırdın."

"Yaa ama-.."

"Ama sı yok. Cezan."

"Off, iyi be."

Beni tekrar kendine çekti. Kokusunu çok kolay alabiliyordum yani o kadar dibine çekti. Nane kokusu burun deliklerime dolmuştu...Aslında fazla nane'yi sevmezdim ama onun kokusu hoştu. Ve sonra hiç beklemediğim birşey yaptım. Uyuyakaldım...

...

Deniz'den:

Kalktığımda kollarımın arasında yatan Aliya'yı gördüm. Çok masum olduğu belliydi.. Hatta güvenebileceğim biri olduğuna da inanıyordum. Yani.. Umarım.. Ona o gece neden herşeyi anlattım bilmiyordum. Birden olmuştu herşey. Nedenini bilmeden birşey yaparsınız ya hani.. Ayen öyleydi. Daha yeni gelen bir kıza güvendim. Ne yaptığımı bilmiyorum ve nasıl davranacağımı da bilmiyordum. Ya Yağmur gibiyse? Ya güvenimi yerle bir ederse? Ama oda bana güvendi.. O zaman belki artık herşey değişir..

Aliya'nın gözlerini açtığını görünce "Günaydın, huysuz." dedim.

Gözlerini ovalalamaya başladı.

"Günaydın.." Birden kapı açıldı. Gamze ve Emre içeri geldiler.

"Oha, Gamze. Bunlar işi pişirmişler.."dedi Emre? Eski Emre geri mi döndü?