Pollyanna ve Kız Çocuğu

Skeç.

Tekrardan selam

İyi okumalar!

İlahi bakış açısı

Ozan yaptığı hatayı düzeltmek için en iyi şeyin Ayşegül'le arkadaşlık kurup iyi hissetmesini sağlamak olduğunu düşündü. Ama nasıl yapacağına dair bir fikri yoktu işte. Ve arkadaşlık kurmaları zaman alacaktı büyük ihtimalle. Düşünmeden hareket etmeyi, içinden geldiği gibi davranmayı seçti, bu karar onu zorlamazdı çünkü genellikle plan yapmaz kafasına estiği gibi davranırdı.

Defterde her şeyi anlatmamıştı Ayşegül, sanırım defteri arkadaşı olarak görüyordu ama ona bile tam anlamıyla açmamıştı kendini. Ozan ne olduğunu merak ediyordu, ne yaşamıştı bu kız?

Prova bitiminde skeç yazmak için Cihan'ın evine gelmişlerdi. Ekipten bazıları da skeçleri hazır olduğu için evlerine gitmişlerdi. Ki çoğunun da skeci hazırdı zaten.

Fatma ve Hilmi bir skeç üzerinde çalışıyordu, Ayşegül kendine bir konu belirlemişti ve ilerletmeye çalışıyordu, Ozan'ın aklında bir şey yoktu henüz, Begüm ve Sema yine ikili çalışıyorlardı genellikle beraber yazarlardı skeçleri. Gözde'de bir konu arıyordu kendine. 

Eve geldiklerinde biraz oturdular ve çay, kahve içtiler.

"Ee gençler hadi başlayalım. Biraz çalışalım sonra da yemek yeriz." Konuşan Cihan'dı.

"Valla biz başladık, baya da ilerledik he." Bu sefer Hilmi'ydi konuşan. Fatma'da kafasını salladı ve bilgisayara dönüp yazmaya devam ettiler.

"Biz de Begüm'le yazıyoruz, parodi tarzında bir şey oldu."

"Valla benim kafamda yok henüz bir şey, düşünüyorum daha." Ozan sıkıntıyla konuştu. Skeç yazmak kadar yazacak konu bulmak da zordu. Cihan Ayşegül'e doğru konuştu.

"Ayşegül sen bir konu bulmuştun zaten, Ozan'la onu beraber yazabilirsiniz senin için sakıncası yoksa?" Ayşegül gülümsedi ve Ozan'a döndü. Zaten skeci yazmakta zorlanacağını düşünüyordu çünkü kafası çok doluydu.

"Sakıncası yok tabii ki hatta çok güzel olur. Ozan sende istersen beraber çalışalım?"

"Valla çok iyi olur." Ozan aradığı fırsatın ayağına gelmesiyle Ayşegül'ün yanına oturdu. Skeci yazarken onunla konuşabilirdi.

Cihan Gözde'ye döndü bu seferde. "Senin var mı aklında bir şey?" Gözde aklına gelenlerle sırıttı ve kafasını sallayıp bilgisayarına döndü hemen.

"Kahve isteyen var mı, ya da çay?" Cihan ortaya konuştuğunda onaylayan mırıltılar duydu. Mutfağa gidecekken Ayşegül ayağa kalktı ve durdurdu onu.

"Abi ben hallederim sen otur, kim ne istiyor?"

Gözde, Fatma ve Ozan kahve istemişti. Diğerleri de çay.

Ayşegül mutfağa geldi ve çaycıya çay suyu koydu önce. Bardakları çıkarınca geriye kahvenin yerini bulmak kalmıştı ama neredeydi ki? Dolapları karıştırmamak için Cihan'a sormayı seçti. Yanlarına gidecekken Ozan girdi kapıdan.

"Kahvenin nerde olduğunu biliyor musun? Karıştırmak istemedim Cihan abiye soracaktım bende." Ozan dolaplardan birini açıp kahve kavanozunu eline aldı ve geri kapadı kapağını. Ayşegül'e uzatırken teşekkür etmişti Ayşegül.

"Bir kere beraber skeç yazarken burada kalmıştım."

"Anladım." Ayşegül diyecek başka bir şey bulamayınca mutfağı inceledi. Daha önce de çok gelmişti ama detaylı bakmamıştı hiç. Mutfakta beyaz tonlar hakimdi ve ferahtı. Ayrıca eşyaların yerleri de güzel planlanmıştı.