Sesimde Ki Sen

Bölüm 12

Evet titriyordum nefes alırken de gitgide zorluk çekmeye başladım ama kulaklarım...

Sanki kapı, biri odamın kapısını zorluyordu. Arkasında bir ses su.. duyduğum ses bir su sesiydi. Duş alırken duyduğum o iblisin sesiydi bu, hareket edemiyordum. Bir tabuttaydım ve her duş aldığımda beni rahatsız eden o iblis o da buradaydı.

Peorist galiba tanıştığımızdan beri  ilk defa hayalinden fazlasını istemiştim. Bana yardım edip beni bu tabuttan bu odadan çıkarmasını isterdim. Artık ne yapacağımı bilmiyordum. Korkuyor ve çaresizce bekliyordum bir cızırtı (kapı sesi) sanırım kapı açılmıştı bu nasıl olabilirdi. Yedi yıldır bu eve benden başka kimse adımını dahi atmamıştı. Sesler, bu duyduğum sesler artık çok daha yakından geliyordu nefes alışverişim iyice yavaşlamıştı. O iblisin sesi kulaklarımda yankılanıyordu. Kalbim duracak gibiydi bir anda içime garip bir his çöktü sanki duş alıyor gibi hissediyordum.

Duş alırken duyduğum o iblisin sesi ve korku şuan da odamda üzerimdeydi. Kısa süreli bir durgunluğun ardından  biran da nefes alışverişim normale döndü. Her şey sanki yavaşlamış durma ve bitme noktasına gelmişti. Doğruldum ve kalkmayı denedim, başarmıştım.

Ayağı kalkmanın verdiği heyecanla ışığa doğru koştum, ışığı yaktım. Her şey normal gibiydi mum yanıyor yatağım ise her sabah işe giderken bıraktığım gibiydi. Peki ya kendim, yaşadıklarım bunlarda neydi? Peki ya kapı nasıl açılmıştı? Odamdan çıktım hemen dış kapıyı kontrol ettim kapı kapalıydı. Odamın kapısının nasıl açıldığını aklım hala almıyordu. Banyonun da kapısı açıktı, peki ya bu nasıl olabilirdi. Her ne kadar delirmiş de olsam bunların sadece bir ses ve hayal olduğuna emindim. Bir ses bir kapıyı nasıl açabilirdi ki ya da bunları yapanın iblis olduğuna emin miydim ?

Tüm bu olan bitenler gerçekten normal herkesin yaşadığı şeyler miydi ? Artık hiç bir şeyden emin değildim beynimde cevaplanmayı bekleyen sorulardan başka hiç bir şey yoktu ne yapacağıma dair.. Bir dakika yapabilecek miyim gerçekten ? Yapmam gereken bir şey mi var ? İyi hissetmiyorum. Birkaç saat önce yaşadıklarım galiba almam gereken en büyük dersi almamı sağlamıştı. Bu sefer kendimden emin bir şekilde kararımı vermiştim. Bu işi bilen birine , bir psikoloğa gidip ondan yardım isteyecektim. Bunu yapmamın en doğrusu olduğunun farkındaydım. Randevu almak için telefonumu almak amacıyla  odama gitmek istedim .Kalktığım an da bir ses , bu bir ağlama sesiydi ve ben bu sesi tanıyordum bu ses onun sesiydi...