HER GECENİN BİR SIRRI VARDIR

88 5 2
                                    

Bir gecenin daha afilli karanlığında tek başıma odam da benim için zindan olan fakat sizin oda diye nitelendirdiğiniz o yerde kitap okuyordum. Durup dururken bu odayı eskiden ne kadar sevdiğim ve ne emeklerle düzenlediğim aklıma geldi. Lakin şimdi bu hevesle düzenlediğim odanın içine girdiğim de ayaklarım geri geri gidiyor karanlık afilli bir küfür sallıyordu bana. Görmezden geldiğim bu rahatsız edici duyguya alışamamıştım. Ama o kadının nerede olduğunu merak ediyordum. Bir gece önce odamda bana küfürler eden bir grup arkadaşını çağırıp beni odam dediğim bu zindandan kovan kadın neredeydi?  Yokluğu beni endişelendiriyor varlığı ise büyük bir korku veriyordu. Düşüncelerimi sessize alıp kitabımı okumaya devam ettim. Kitabı okudukça karakterlere bürünüp ben olmaktan çıkıyordum. Kelimeler benliğimi ele geçirip beni etkiliyordu.
-Ah Malony, hiç değişmeyeceksin.
Bu ses de neydi ?
-Kendini kandırmalarından bıktım durduramıyorsun değil mi? O kitaptaki prenses kadar güzel ve narin olmak isterdin bunu hepimiz biliyoruz.
Ses yaklaşıyor muydu? Bu kadın daha sevecen bir tonla benimle konuşuyordu. Söylediği sözlerin nereye çıkacağını bilmesem de biraz canımı sıkmıştı. Onunla konuşmalı mıydım? Belki de sadece susup dinlemeliydim.
-Susmanı istemem kafanın içinden geçen bütün düşünceleri biliyorum unutma bizim bir bağımız var ama şunu da belirtmeliyim ki seni sevdiğim pek de söylenemez.
Neden beni sevmiyordu? Tüm cesaretimle görmediğim lakin karanlıkta sesini ensemde soğuk bir nefes gibi hissettiğim kadına sordum.

- Neden beni sevmiyorsunuz?
Ne! Gerçekten bunu mu sormak istemiştim? Aklımda onca soru varken benim için pek de değeri olmayan bu soruyu mu sormuştum?
- Ah işte böyle sevgili Malony'm benimle konuşmaya başlaman büyük bir adım. Seni neden sevmediğime de gelecek olursak sanırım bunu düşünerek bulabilirsin.
Ne demeye çalışıyordu ? Sesi gittikçe kısıldı. Benim bunu düşünerek bulabileceğimi de nerden çıkardı? Cesaretimi tekrar topladım ve sordum;
-Adınızı öğrenmemin bir sakıncası var mı?
-İsmim Peorist.

Peorist hayatımda duymadığım bir isimdi.

-Peki benim adımı nerden biliyorsunuz bayan Peorist?
- Sevgili Malony'm, ben senin ismini sen daha on yaşındayken bile biliyordum. Seninle konuşmak yeni yeni oluşumlarım ve sevmeye başladım küçük sersem.

Sesimde Ki SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin