Sesimde Ki Sen

Bölüm 5

Güneşin yüzüme vuruşu ve birkaç rahatsız edici ışığın gözlerime meydan okumasıyla uyandım. Sanırım geç kalmıştım, toplantım bu sabahtı. Yüzümü bile yıkama gereği duymadan hızlı bir şekilde hazırlandım. Bayan Peorist'i dün gece hiç duymamıştım. Yolda yürürken onu özlediğimi farkettim. Bir yanım onu duymak isterken diğer yanım uzaklaşmasının onu duymamamın iyi bir şey olduğunu düşünüyor. Ah işte sonunda geldim. Ne! O da ne! Nora yine mi benim park yerime arabasını parketti? Ah bu kadın beni çıldırtıyor. Uzun bir süre park yeri aradım. İşte böyle! Arabayı saçma sapan bir şekilde parkettikten sonra toplantı salonuna girdim. Sinir bozucu bir ciddiyetle herkes beni bekliyordu ve sanırım onları biraz... Hayır hayır onları fazlasıyla sinirlendirmiştim.

Gülümsedim ve yerime oturdum. Yapacağım sunumla ilgili bir ton materyal koydum masanın üzerine. İlgili dediğime bakmayın. Hepsi saçma sapan şeyler ve sadece çok uğraştığımı belli etmek için. Onca kargaşanın arasında bir de bu toplantı. Neyse ki toplantıya tam teşekküllü bir şekilde hazırdım.

-Nerede kalmıştık. Biraz geç kalmış olabilirim hiç vakit kaybetmeden toplantıya geçelim isterseniz.

Sanki yanlış bir şeyler vardı. Komisyon başkanının gözü üzerimdeydi ve sert bir şekilde bakıyordu. Bir problem olmalıydı yoksa başka türlü bu denli sert bir bakış atmazdı ki hiçbir zaman da atmamıştı.

Toplantının ortasına geldiğimde eleştiri yağmuruna tutuluyordum adeta. Her kafadan bir ses bir soru geliyordu. Tam yeter diyecektim. Biranda komisyon başkanı herkesi susturup "Malony" diye seslendi. Ses tonu hiç de hoşuma gitmemişti.