A Mother's Cry (CURRENTLY IN BIG REVISION)

Kabanata 16

LORI'S POV

Mabilis lumipas ang panahon at apat na taon na kaming naninirahan dito sa Australia. 4 years old na rin si Heather and she's beeing a very good girl as she grow up.

For four years ay matiwasay kaming namuhay rito. I decided na bumukod kaya meron akong sariling apartment. With the help of Jake ay naging citizen kami ni Heather dito. Nagtatrabaho rin ako sa isang restaurant na malapit lang sa apartment.

Sa loob rin ng apat na taon ay hindi pa kami nahahanap ni Reymundo kaya thankful ako na magstay dito. I haven't seen Jake also for almost 2 years dahil nga bumukod kami ni Heather.
Ayoko namang iasa nalang sa kanya ang lahat lalo na at busy rin siya sa business niya. Noong una ay ayaw niyang pumayag pero kalaunan ay pumayag rin dahil pinilit ko talaga.

"Lori, here's the order from table 6." Raine said. Raine also is my workmate here. She knows my story and I consider her as a friend.

Kinuha ko na ang order at pumunta sa table 6. But the man who's sitting there surprised me. I saw Jake again after 2 years and still, nothing changed.

Those grey eyes that makes me weak, got me weaker even more. Gwapo pa rin, singkit tsaka masungit. Ang cold niyang tingnan kasi palaging seryoso.

"Here's your order sir Masungit." Bigla siyang nag angat ng tingin from doing someting on his phone when he heard me.

"Lori?" Gulat na tanong pa niya. Ngumiti lang ako kahit naiilang na talaga at di akalaing magkikita ulit.

"Gotta go, marami pang customers ehh."

"Wait." pagpipigil niya pa.

Kinuha ko nalang sa bulsa ko ang address ng apartment namin at nilagay iyon sa table niya. And before I walked away from him, I show him my sweetest smile.

Nagdadalawang isip talaga ako kung kakausapin ko siya o hindi dahil sa hiya. Sariwang-sariwa pa sa isip ko ang nangyari samin ng gabing yun. We were so awkward to each other.

Isa rin yun sa dahilan kung bakit bumukod kami ni Heather. Ayong lumaki ang affection ko kay Jake kasi feeling ko mali. Basta, ayoko muna talagang pag-usapan.

For Mitch, ay nabalitaan kong kinasal na siya at may kambal na anak na rin . Si Nana naman ay matanda na talaga at ngayon ay nagpapagaling dahil bago lang din nadischarge dahil may sakit sa puso.
Miss na miss ko nga sila. Gusto ko na ulit silang makita at mahagkan.

*******

Lumipas ang oras and it's already 4 in the afternoon at out ka na ang ganitong oras. Nagpaalam na ako kay Raine na mauna na at naglakad lang pauwi since malapit lang din naman.

Pagbukas ko ng pintuan ay sumalubong sakin si Heather. " Yeyy, mama is here, my mama is here."
Sigaw pa nito at ang cute tingnan.

"Did you miss mama baby?"

"Yes, I miss my mama so much." Sagot nito kaya niyakap ko siya ng mahigpit. "But it's okay since Dada is here and we played a lot of games."

So Jake did came. Akala ko nga wala na siyang paki samin since di nya kami nakita ng dalawang taon at di man lang hinanap.

"DADA, MAMA IS HERE..." Nagulat ako ng sumigaw si Heather nun. So, nandito pa si Jake?

Hinila na agad ako ni Heather papasok at naabutan ko si Jake na nakaupo sa sala katabi ang mga laruan.

"Kanina ka pa ba?" Tanong ko sa kanya. Tumayo siya at lumapit sakin.

"Yes, I came straight here from the restaurant. How's your day?"

"Ahmm , great. Anyway, i'll cook dinner for us."

"I'll help"

"No, I'll be okay. Just stay with Heather, She misses you so much." I smiled to him then walked straight to the kitchen.

Habang lumalaki si Heather ay palagi niyang tinatanong sakin kung sino ang papa niya. Ayoko sanang magsinungaling pero ayoko rin na may malaman siya sa nakaraan niya sapagkat napakabata pa niya upang malaman iyon. Kaya si Jake ang napakilala kong papa niya.

Everynight, before she sleeps she will look onto Jake's picture at hihiling na sana makita na niya ito. Patawarin sana ako ni Jake pero kailangan kong magsinungaling kung yun lang ang paraan upang mailayo si Heather sa panganib.

After I finish cooking ay inihanda ko na ang mesa. When it's ready , tinawag ko na sila. When we were eating, I got goosebumps from what i'm thinking.

We're like a family. And how I wish, I could give that to Heather. Napangiti nalang ako habang sinusubuan ni Jake si Heather. Just like a father and daughter's bond.

"Lori, you okay?" Nabalik ako saking wisyo nang tanungin ako ni Jake. I just smiled to him and continue eating.

Dinner is done and Jake help me wash the dishes. He said he won't take no for an answer so pinabayaan ko na.

"I thought Heather forgot about me." Sabi niya.

"Well, she didn't. She did asked me who's her father pero ayokong may malaman siya sa totoong nakaraan niya so I introduced you as her papa. Got no option." sagot ko sa kaniya, napakunlt naman siya ng noo at tumingin sakin.

"So i'm just an option to you?"

"No, hindi sa ganun. Simula naman nung baby pa si Heather ay naalagaan mo rin naman siya kaya I consider you as her father."

Matapos nun ay naghanda na siya upang umalis nang bigla siyang kalabitin ni Heather na ngayoy ready na para matulog.

"Dada, you're leaving again?" Oh my, naawa ako sa anak ko. How she wished to have her father sleep by her side.

Lumapit naman si Jake sa kanya at lumuhod para mapantayan siya.

"ahhh, Dada have a work to do baby."

"But, it's late at night." Tumulo na ang mga luha ni Heather at parang dinurog ang puso ko nang makita ko siyang umiyak.

" Okay, Dada won't go until you sleep. Come here."
Sagot ni Jake sa kanya at kinarga ito papunta sa kwarto. Sumunod rin ako sa kanila. Tinabihan naman ni Jake si Heather and tells her a bedtime story. Heather is beyond happy.

Nakasandal lang ako dito sa pinto habang tinitingnan sila. Heather is now on her deep sleep kaya tumayo na si Jake. Hinatid ko naman siya hanggang pinto.

"Thank you Jake." I smiled at him and he did the same.

"Gotta go" sabi niya at isasara na sana niya ang pinto nang tinawag ko ulit siya. Di ko nga alam kung bakit ko ginawa yun. Humarap ulit siya sakin.

Lumapit ako sa kanya and smiled again. And didn't expect myself to kiss him. You must be crazy, Lori.

Tumugon siya sa halik ko and I can say that it's a kiss of longing. The kiss ended and I became awkward.

"Sorry." Sabi ko nalang at yumuko.

"No, how I miss that ." Sagot niya at muling sinunggaban ang labi ko. The kiss became passionate na wari'y miss namin ang isa't isa. And as always, nagring na naman ang phone niya.
In-off niya ito at naging awkward kami pagkatapos.

"I think you should go." Sabi ko nalang habang natawa dahil naudlot pa.

"Okay, gotta go for real." Sabi niya kaya natawa nalang kaming dalawa.

"Yeah, for real," sagot ko dito at lumapit ulit at hinalikan ako saglit. Nginitian ko lang siya hanggang sa tuluyan na siyang umalis.

Wooowwwww!!! Can't believe I did that.