SAPKIN #WATTYS2015

19.Aynı Fotoğraf Karesi.

Gecikme için özürlerimi sunuyorum size okurlarım. Tatildeydim ve yazmaya fırsat bulamadım anlaycağınız ama yeni bölüm ile karşınızdayım.

Kucak dolusu sevgiler...

Bu arada çok sevdiğim bir hikaye var okursanız gerçekten sevinirim.  @Yaziyore adlı kullanıcının aşk kokan hikayesi 'Anastasia' beğeneceğinize eminim.

İyi okumalar...

~

Bölüm Şarkısı:Blue Foundition-Eyes on Fire

~

Medya:Aiden&Eva

~

"İnsan sevmeye başladı mı, yaşamaya da başlar." 

Kasıklarıma doğru inen katlanılası ağrı ile merdivenlerden yavaşça inmeye başladım. 

Dün ben neler yapmıştım?

Tanrım!

Hazzın damağımda bıraktığı tat hala yerindeydi. Yüzüme yayılan saçma tebessümü yok etme çabasında bulunmadan mutfağa yürüdüm. Evde kimse yoktu. Büyük kupaya sütü doldurdum ve sandalyelerin birine çöktüm. Bacaklarım sızlıyordu ama şikayetçi değildim.

Kesinlikle şikayetçi değildim.

Nemli saçlarımı kulağımın arkasına yerleştirdim ve bitirdiğim kupayı lavaboya bıraktım.  Cebime şıkıştırdığım telefonu avcuma yerletirip gelen bir kaç bildirime bakmaya başladım.

Kimden:Maddie

Mesaj:Bu gün hava mükemmel hadi sahile gel!

Kimden:Lindsay

Mesaj:Seni ufak popolu beyaz! Her gün seni beklemek zorunda mıyız biz? Bugün bütün harcamalar Derek'tenmiş. Neyse Xoxo

Kimden:Christopher

Mesaj:Neden mesaj atıyorum bilmiyorum ama umarım ölmemişsindir. Daha sana yapacaklarım var *şeytani sırıtış*

Christopher'dan mesaj gelmesine ne kadar şaşırsam da umursamadan telefonu eski yerine yerleştirdim ve evden çıktım. Tabikide bisiklete binmek gibi deli saçması bir şey yapmayacaktım. Zaten ağrının baskı yaptığı kasık ve bacaklarıma zor katlanıyordum. Ön ceplerimi karıştırdım, kulaklığımı almadığımı farkettiğimde suratımı buruşturdum ve ellerimi cebime yerleştirdim. Sanki göğüslerim büyümüştü ya da kıvrımlarım belirginleşmişti. Kocaman bir kahkaha attım. Ne hissettiğimi anlatmak pek mümkün değildi sanırsam.

Sadece kadın gibi hissediyordum.

Ve Maddie haklıydı. İnsan uçmayı yeni öğrenen acemi bir kuş gibi hissediyordu.

Son derece özgür...

Denizin taze kokusu burnuma dolduğunda giydiğim pembe bikini görünene kadar gömleğimin düğmelerini açtım. Bizimkileri gördüğümde adımlarımı hızlandırdım ve bir kaç dakika içinde yanlarındaydım.

''Ölmemişsin.''

Christopher'a döndüm. Denizden yeni çıkmıştı belli ki, su damlaları iri vücudunda bir çizgide ilerliyordu. Göz devirdim.

''Niyetimde yok.''

Gözlerim öpüşen Maddie ve Derek'e kaydığında yılmışçasına sırıttım.

''Sen girmeyecek misin denize?''

''Hayır.''

Maddie, Derek ve Christopher hariç herkes denizdeydi. Dirseğimle yanımda ki çifte dokundum.