SAPKIN #WATTYS2015

27.İlk ve Son Cinayet

Aslında bölümü dün gece tamamladım ama okulların kapanması şerefine bu gün yayınlamak istedim. Umarım beğenirsiniz. Bölüm ithafı @YamurYlmazlar'a gelsin :)

İyi okumalar..

~

Bölüm Şarkısı:Coldplay-We Never Change

~

Medya:Eva Price

~

'İlk aşk,devrimden farksızdır;hiç değişiklik olmadan sürüp giden hayat bir anda darmadağın oluverir''

''Yeter Vanessa rica ediyorum bu kadarı yeter.''

Kocaman gözlerini kırpıştırarak inatçı bir şekilde dişlerini sıktı.

''Ay Eva bir dur lütfen.''

Ve elinde ki fırçayı yanaklarıma bastırmaya devam etti.

''Ama ben çillerimi seviyorum.''

En sonunda fırçayı yatağın üzerine bırakarak ruju eline aldı ardından da susmamı işaret eden saçma bir hareket yaptı. Kendimi palyaço gibi hissediyordum. En son lise mezuniyetinde bu kadar ağır bir makyaj yaptığımı anımsıyordum. Makyaj eşyası dolu çantasından incecik bir fırça çıkartıp dudaklarıma sertçe sürttükten sonra neşeyle kıkırdadı.

''Bence mükemmel görünüyorsun!''

''Sanırım ama önce bakmam lazım.''

İşaret parmağını dudaklarına götürerek düşündü.

''Tamam şimdi sen gözlerini kapat ben seni aynaya götüreceğim.''

Dalgalar halinde sırtıma dökülen saçlarımı karıştırdım.

''Kabul ama neden bu kadar hazırlık ben anlamadım.''

''Sus lütfen.''

Ardından da en az benimki kadar küçük olan ellerini omuzlarıma sabitleyerek yaklaşık yarım saatir üzerinde oturduğum yatakla ayrıldım. Talimatı üzerine gözlerimi sıkı sıkıya kapatmıştım ve kendimi savunmasız hissetmeme sebep oluyordu. En sonunda durduğumuz da neşeyle;

''Tamam aç bakalım.''

Kirpiklerimin teması sorgusuzca koparken aynada ki yansımam beni bile şaşırtmıştı. Saatlerdir abartı diye yandığım makyaj aslında oldukça doğal görünüyordu.

''Vay canına...''

Dedim şaşkınca, o ise şaheserinin farkında olduğu için şımarıkça saçlarını savurdu.

''Maddie hazırsan çıkalım mı artık? Bizim hazırlanmamız bitti.''

Maddie odanın bir kenarında Derek ile konuşuyordu, yakalanmış bir çocuk gibi telefonu kulağından çektiğinde;

''Tamam bende hazırım.''

Üzerime kırmızı ceketimi giyerken bir yandan da anlamsız bir şarkı mırıldanıyordum. Bugün hafta sonuydu ve kızlarla güzel bir alış veriş yapmayı planlamıştık, Vanessa inatla aptal olduğumuzun altını çizerken Boston'ı tam olarak görmediğimiz için bir yandan da kızıyordu.

Vazgeçemediğim asker tipi botların bağcıklarını da sıkı sıkıya bağladıktan sonra tamamen hazırdım. Maddie uzun gülüşmeler arasında telefonu kapattı ve yüzünde hep hayran kaldığım o sempatik gülücük ile ceketini giymeye başladı. Cadılar gününü atlatmıştık, ve gayet güzeldi. Merak edilen konuya gelecek olursak Amanda ve Aiden parti de kısa süreli boy gösterdikten sonra özellikle Aiden bir daha hiç görünmemişti.