Hiç ölduğünüzü hissettiniz mi. Nefes Alırken boğulduğunuzu. Kocaman bir boşluğa düşündüğünüzü. Bir Kutuya kapatılıp onu Bir toz tanesini yuttuğunuzu. Ağzınıza o demir Gibi tadı Olan kan geldi mi hiç. Yada soğuğu hissettiniz mi; Tüm bedeninizle. Huzur mutluluk uğradı mı hiç size. Ben hissetmekle kalmadım, yaşadım her birini zerresine kadar. Ben her gün ölüyorum, nefes Alırken boğuluyorum. O kutunun içinde Sürekli o pis topların olduğu yerde yaşıyorum. Kocaman bir boşluktayım ben hiç çıkamadım ki. Ağzımdaki o kan benim için tapılası Bir Şey oldu artık. İliklerime kadar soğuğum ben. Yalnız ben o son iki şeyi hissedemedim sadece hayal kurdum her gün, her saat, her dakika, her salise ... Ben bir akıl hastasıyım onların deyişiyle. AKIL HASTASI.