Kalbime Zararsın || Hyunin

19)Ben Hwang Hyunjin'i Çok Özledim

"Nasıl yani baya gördün ve lap diye gidip Hyunjin'e söyledin öyle mi?" Olayı tam olarak anlamamış olan Jisung Jeongin'e peş peşe sorular sorup kafasının basmadığı olayı tekrar tekrar dinliyordu.

"Ya hyung ağzımdan kaçtı öyle isteyerek olmadı bi an sinirle söyledim öyle" Jeongin hala Hyunjin'e yazdığı şeylerden pişmanlık duyuyordu. Ona söylememesi lazımdı aslında ama o bi anlık sinirle söyleyivermişti.

Şimdiyse Hyunjin'i üzdüğünü düşündüğü için morali bozuktu Jeongin'in. Hyunjin'i arıyordu ama Hyunjin'in telefonu kapalıydı. Açmıyordu telefonu. Jeongin ne kadar endişelense bile yanına gitmek istemiyordu. Kendini toparlaması gerektiğini Jeongin'de biliyordu. Yine de yanına gidip sarılmak istiyordu ona.

Kim sevdiğinin kötülüğünü ister ki?

_______________________________

Hyunjin'in Günlüğü (01.07.2020)

Berbat hissediyorum. Nasıl tarif edilir bu his bilmiyorum. Bir kardeşim mi olacak? Hemde bir zamanlar sevip birlikte olduğum bir kızdan? Mina'yı istemiyorum.

Jeongin'i istiyorum.

Ama onun canını çok yaktım. Benimle konuşmuyor nerdeyse. Benden kaçıyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Tanrı'm bana yardım et. İstediğim tek şey Jeongin. Sadece onun yanında,onun omzunda ağlamak istiyorum.

Anneme hiçbir şey söylemedim. Haberi olsun istemiyorum. Morali daha fazla bozulsun istemiyorum. Onun daha fazla üzülmesini istemiyorum. Telefonumu kapattım. Arkadaşlarım bana ulaşamıyordur kesin. Yapacak hiçbir şeyim yok günlük. Konuşabileceğim kimsem yok.

Beni seven kimse yok sanırım.

Jeongin bile benden vazgeçti galiba. O da haklı. Köpek almak istiyorum. Beni sevebilecek bir canlı olsun istiyorum. Yoruldum artık. Herkes neden bu kadar mutlu?

Evimin kapısı çalıyor. Şimdilik görüşürüz günlük. Kimin geldiğine bakacağım.

Umarım ki Jeongin'dir.

_______________________________

Hyunjin'in Ağzından Anlatım

Günlüğümü kapatıp çekmecemdeki yerine koydum. Çekmeyi kapatıp ellerimle saçlarımı karıştırıp odamdan çıktım ve dış kapıya doğru yürüdüm. Kesinlikle gelmesini istediğim ve kapıda görmeyi beklediğim kişi Yang Jeongin'den başkası değildi.

Kapıyı açtığımda Beomgyu'yu görmeyi hiç beklemiyordum. Beni gördüğü gibi boynuma atlamıştı. Ne olduğunu anlamamıştım ama destek vermek istercesine ellerimi beline koyup kendime çekmiştim onu.

"Beomgyu ne oldu?"

"Hyung ben...özür dilerim..."

"Anlamadım?"

"Yanında olmayıp seni yalnız bıraktığım için özür dilerim hyung"

"Beomgyu-"

"Jeongin'le Jisung hyungun bazı konuşmalarına kulak misafiri oldum. Evinin yanındaki parktalardı. Hyunjin hyung ben...ben bilmiyordum...Taehyun'a dalıp seninle takılmayı,seni aramayı,sana mesaj atmayı hatta seni merak etmeyi bile bıraktım ben gerçekten özür dilerim hyung"

Anlaşılan Beomgyu Taehyun'la kavga etmişti. Bir kaç kere daha görmüştüm onları parkta. Taehyun'la otururlardı orada. Görürdüm bazenleri. Salıncakta Beomgyu Taehyun'un kucağında oturur ve gülüşürlerdi. Bir gün Jeongin'le bunu yapmak istiyorum kesinlikle.

Beomgyu'yu içeri alıp kapıyı arkasından kapattım. Oturma odasına geçmek yerine direkt odama doğru yürüdü. Peşinden gittim çünkü yani başka ne yapabilirim ki şu anda?