Kalbime Zararsın || Hyunin

30) Her Şeyin Başlangıcı Olan O Oyun Parkı /Final/ +Flashback

Hazırlanmış ve bir şeyler atıştırıp iş yerinin yolunu tutmuştu Jeongin. Sabah telefonunu uçak moduna almasına rağmen saat sekiz buçuktan sonra interneti açılmış ve bir sürü mesaj gelmeye başlamıştı.

Ve gelen tüm mesajlar Jongho'dandı. Üstelik iş yerinde olay çıktığını ve Hana'nın oraya geldiğini söylüyordu.

Arabasına binip çalıştırmış ve sürmeye başlamıştı. Daha önce Hyunjin'le geçtikleri yollara baktı Jeongin. Bir an da aklına gelen anılar ile arabayı durdurdu. Arabayı durdurduğu yere baktı.

Etrafına bakarak sessizce mırıldandı. "Geçenlerde Hyunjin de aynı yerde durdurmuştu sanki?" Arabadan inip etrafta gezdirdi gözlerini.

Bu yer onun için çok tanıdık geliyordu ama bir türlü çıkaramıyordu. Gözleri karşıdaki yaya geçidine takıldı. Bir süre bir şeyleri hatırlamaya çalışıyormuş gibi baktı oraya.

Oğlanın aklına gelen anıları ile gözleri kocaman açıldı. Hemen telefonunu çıkarıp yaya geçidinin ve etrafın fotoğraflarını çekti.

Burası yedi yaşında tanıştığı ilk arkadaşı ile beraber oyun parkında oynadıktan sonra ayrıldıkları yaya geçidiydi.

Oyun parkına baktı bir süre Jeongin. Anıları gözünün önüne geldi tekrardan. Arabasına binip kenara çekti ve park etti. Oyun parkına doğru ilerleyip kapısının önünde durdu.

"Senin adın ne?"

"Yang Jeongin, ya senin?"

"Benim adım-"

"Adı neydi?" tekrar kendi kendine mırıldandı. Hatırlayabilmek için aklını zorladı. Sanki silinmiş gibiydi. Aklına gelmiyordu bir türlü.

"Daha önce hiç birini öptün mü?"

"Hayır, daha önce hiç bir kızı öpmedim"

"Kız dememiştim ki"

"Nasıl yani? Bir erkeğin bir kızı öpmesi gerekmez mi?"

"Öyle bir kural yok. Annem bana bir kızın bir kızdan ve bir erkeğin bir erkekten hoşlanabileceğini söylemişti"

"Ve ben senden hoşlandım Yang Jeongin" Duyduğu ses ile arkasını dönüp karşısında dikilen bedene baktı. Aklını mı okumuştu? Anıları aklında bir bir canlanırken dudağında hissettiği küçük öpücük ile daldığı yerden çıkmıştı.

Onu öpen kimdi? Hatırlayabilmek için aklını o kadar zorlamıştı ki kafasını kaldırıp baktığı yüzü tanıyamamıştı.

Onu öpen kişi yıllar önce ona ilk öpücüğü veren kişiydi. Hyunjin, Hwang Hyunjin.

Flashback

"Hey selam" Jeongin yanına gelip oturan küçük bedene baktı. Kendisinden kısa, tombul yanaklı, zayıf ve gözlerini kapatan kahverengi saçlarıyla ona gülümseyen bir çocuktu.

"Selam?" Ne istediği sorar gibi cevap vermişti karşısındakine. "Neden tek başına oynuyorsun? Bak burada bir sürü yaşıtımız var. Gel beraber oynayalım" Jeongin kum oyuncaklarını kendine çekip başını istemediğini belli ederek salladı.

Çocuk gelip daha çok Jeongin'e yanaşmış ve elini tutmuştu. "Senin adın ne?" Jeongin sımsıkı tutulmuş eline bakıp cevap verdi. "Yang Jeongin, ya senin?" Meraklı gözleri karşısında ona gülümseyerek bakan çocuğun gözleriyle buluşmuştu.

"Benim adım Hwang Hyunjin." Jeongin anladığını belli etmek için başını salladı. Adının Hyunjin olduğunu öğrendiği çocuk ellerini çekip karşısına oturdu. "Bak tanıştık, artık arkadaşız. Hadi beraber kumdan kale yapalım"