"Hadi gülümse... Ne olur... Ama denizlerdeki dalgalar gibi, mevsimlerin çiçekleriyle, güneş'in ay'a verdiği ışıkla değil, benimle gülümse Meleğim.. Sadece senin gülümsemenle olan o hızlı kalp atışımla... Kalbimde "
•Karanlık Ve Aydınlığın Hikayesi•
...
Diyerek telefonu kapattım. Çok heyecanlıyım çünkü Alya Paris'e döndü! Ama durr.. Benim Adrian'dan izin almam gereklii. Ahhh! Oda şirkette ve ben eriniyorummm. Ayy tamam Alya için Diyip kalktım ayağı şirkete gidiceksem pijamalarımdan kurtulmam lazım. Kendime bir tane kombin yapıp giyinmeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(bir 4-5 santim uzun hayal edin)
Saçımı da at kuyruğu yapıp kahküllerimi düzelttim. Aşağıya inip korumalardan birine
Marinette: Beni şirkete götürür müsünüz?
Koruma: Tabi Adrian beyin haberi var mı?
Marinette: Bir şey haber vermek için gidiyorum zaten
Koruma: Peki, buyrun
Gösterdiği arabaya bindim ve ilerlemeye başladık korumalar eşliğinde
Arabadan indiğimde şoföre teşekkür ettim ve arabadan indim. Vaayy be ne kadarda büyükmüş. Daha fazla dışarıda durmayıp içeri geçtim danışman diye düşündüğüm yere ilerleyerek
Marinette: Eeee Adrian Agreste'nin katı nerede acaba?
Sekreter: Siz kimsiniz?
Marinette: Marinette Agreste
Sekreter: A-aa Marinette hanım b-buyrun en üst katta haber vereyim mi?
Marinette: Hayırr... eee sürpriz yapıcam da
Diyerek asansörde en üst kata bastım tabi asansördekilerin bakışları altında. Asansör en üst katta durunca indim ve karşıma hemen büyük harflerle Adrian Agreste yazan kapıyı tıklattım gir sesini duyunca içeri girdim. Kafası dosyalardaydı
Adrian: Evet
Marinette: Adrian
Kafasını kaldırınca beni gördü. Şaşkınlığını gizleyip
Adrian: Senin burada ne işin var?
Yanına ilerledim ve
Marinette: Şeyy... ben senden izin isteyecektim..
Adrian: Ne için?
Marinette: Arkadaşım yurt dışından geldi ve buluşmak için cafe için sözleştik gidebilir miyim lütfeeeenn
