YAZARDAN (başlayalım bakalım)Genç adam, son kez derin bir nefes alarak ayağı kalktı. Hâlâ gelmemişti. Dışarı çıkmak için hazırlanacakken, telefonundan gelen bildirim sesi bunu engelledi. Hafif çatılmış kaşlarla, telefonunu eline alıp bildirim kutusuna baktı genç adam. Bakmasıyla, sanki ölecek gibi hissetmişti. O an nefesi durmuştu, şaşkınlık bile yaşayamıyordu.
Bunun nedeni ise, gelen mesajın bir fotoğraf olması ve fotoğrafın, karısının bağlanmış bir şekilde olmasıydı. Nefesini bile sanki diken yutuyormuş gibi alıyordu...Ardından, telefonundan aynı numara aramıştı onu. Titreyen ellerini zor kontrol edip, telefonu açtı
-?: O artık benim yanımda Agreste
Ardından kapanmıştı. Gözyaşları akmaya başlarken, kendine gelmeye çalıştı.
Adrian: H-... Hayır...
Aklına gelen kişiyle hemen onu aradı. Hıçkırıklarını tutamazken, göz yaşları telefona damlamaya başlamıştı
-Adrian: N-Nino... Nino çabuk gel! Çabuk..!
Telofonun ardındaki arkadaşı, teleşlanmış ama soğukkanlılığını koruyarak, arabasına binmişti
Evin içinde dört dönmeye başladı genç adam. Hızlı hızlı nefes alıyor, birşeyleri yıkmamak için ellerini yumruk yapmıştı. Kapı zili çalınca, koyulaşan yeşil ve hafif yukarıdan kedi gözüken gözlerini oraya sabitledi. Görevlileri beklemeden açtı kapıyı.
Adrian: Nino! M-Mar..- Marinette k-kaçırdı! Ne yapacağım ben Nino!? Yardım et! L-Lütfen!..
Nino içeri geçerken, endişeli gözlerle
Nino: Adrian, ne diyorsun sen? Kaçırıldı mı Marinette?!
Genç adam çaresizce başını sallayıp, telefonunda ki fotoğrafı gösterdi.
Esmer olan adam, kaşları çatılmış bir şekilde ekrana bakıyordu. Kendine gelmeye çalışıp, arkadaşının yanında olması gerektiğini hatırladı
Nino: A-Adrian... Sakin ol. Bir çöz-..
Adrian: NE SAKİN OLMASI?!! YA ONA BİR ŞEY YAPARLARSA?! Tanrı'm...
Salondaki koltuğa oturup başını ellerinin arasına aldı ve konuşmaya başladı
Adrian: Benim yüzümden... Bu lanet kararsızlığım ve duygusuzluğum yüzünden! Neden peşinden gitmedim? Neden!?..
Birden ayağı kalkıp, arkadaşının omzunu tuttu ve kızarmış köyü gözleriyle ona bakarak
Adrian: Nino... Nasıl bulacağım onu? Nasıl..?
Nino: En son... En son birisi aradı mı?
Genç adam gözlerini kısıp başını salladı ve anlatmaya başladı,
Adrian: T-Telefona mesaj geldi... Baktığımda b-bu- fotoğraftı, sonra b-birisi aradı ve... Ve şey dedi 'O artık benim yanımda Agreste' sesini o an hiç algılayamadım... Lanet olsun! Lanet...
Nino: Bu durumda vakit kaybetmeden polise gitmemiz gerekiyor Adrian...
ADRİAN
2 gün sonra
Kızarmış gözler, düzensiz beslenme, hatta olmayan beslenme ve Marinette'siz iki gün... Çalışma masamda oturmuş, Marinette'in kaçırıldığı yerde bulunan, ay baskılı yüzüğe bakıyordum. Polisler hiç bir iz bulamadıkları gibi, benim de hiç bir şeye karışmama izin vermiyorlar. Kim yaptı..? Kim..? Onun yüzünü iki gün görmemem kimin yüzünden? O iyi mi? Bir şeyler yedi mi? Lanet olsun hiç bir şey bilmiyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Bir AGRESTE'sin
Fanfiction"Hadi gülümse... Ne olur... Ama denizlerdeki dalgalar gibi, mevsimlerin çiçekleriyle, güneş'in ay'a verdiği ışıkla değil, benimle gülümse Meleğim.. Sadece senin gülümsemenle olan o hızlı kalp atışımla... Kalbimde " •Karanlık Ve Aydınlığın Hikayesi• ...