Kelebek Etkisi (Yarı Texting) [ARA VERİLDİ...]

4. Bölüm

Ben: Hey! Müsait misin?

0533***: Evet müsaitim

Ben: Bugün gelmedin seni beklemiştim

0533***: Neden benimle oynuyorsun?

Ben: Ne oyunu ben kimseyle oynamam

0533***: Ama seni seven adamla konuşursun sonrasında başka bir puştun koluna girip gülüşürsün.

0533***: Beni beklediğini söylersin ama masada biri ile el ele oturursun. Sen kendini ne sanıyorsun?

Ben: Sana açıklama yapmayacağım dediğin gibi beni seviyorsan güvenmelisin de

Ben: Eğer sana oyun oynadığımı düşünüyorsan boş yere konuşmuşuz demektir

Ben: Aslında hata bende. Tanımadığım bir insanla niye konuşuyorum, dediklerini önemsiyorum ki...

Ben: Git bilinmeyen lütfen bir daha yazma.

0533***: Bana bunu yapma İzel

Ben: Ben bir şey yapmıyorum bilinmeyen bunu sen yapıyorsun.

Ben: Dediğin şeylerin sinirle söylemiş olduğunu biliyorum yine de fazla ağır laflar ettin

0533***: O çocuk kimdi? Sokakta kol kola gezdiğin, kafede el ele gördüğüm kimdi?

Ben: Kim olduğunu söylemeyeceğim bilinmeyen ve artık seninle de konuşmayacağım

Engellediniz ...

0533***: Sana çok yüz verdim İzel ve bunun pişmanlığını yaşıyorum

(Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz)

0533***: İstediğin kadar engelle bakalım o veledin başına gelecekleri engelleyebilecek misin göreceğiz

(Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz)

Bilinmeyenden...

Burun kemerimi sıkıp derin derin nefes alıp vermeye başladım sakinleşmem gerekiyordu.

Bu yapacaklarım kesinlikle benim suçum değildi bana açıklama yapmak zorundaydı. Nasıl kaçak dövüşürdü.

Arabadan inip karşımdaki müstakil eve baktım yalnızdı.

Erdem'e dönüp "Sen kal burda!"

Büyük adımlarla eve gelip kapıyı çaldım. Yakışıklı değildi çelimsiz bir vücudu vardı sarışın olması belki ufak bir artı olabilirdi

"Beyfendi iyi misiniz?" Kafamı iki yana sallayıp düşüncelerimi dağıttım

"Konuşacaklarımız var" sesimin sertliğinden ürkmüş olacak ki kapıyı kapatmaya çalıştı.

Hızlı bir şekilde geçip kapıyı açtım. Güçsüzdü de İzel'in bu adamla olan samimiyeti nerden geliyordu

Tekli koltuğa oturup karşımdaki koltuğu işaret ettim.

"Otur"

Konuşmadan dediklerimi yaptı konuyu uzatmak istemiyordum.

"İzel Bakır" bir süre yüzünü izledim mimiklerini "Hakkında ne biliyorsan anlat"

"Sen kimsin?" Bir anda tavrı değişmişti

"Konuşacak mısın?" Ceketimin iç cebindeki küçük ama oldukça keskin çakıyı gösterdim

"Konuşturayım mı?" Bir an yutkundu

"Neyi bilmek istiyorsun?"

"Seninle olan bağlantısını"

"Neden merak ediyorsun?" Gittikçe sinirleniyordum

"Sorularımı cevapla" dedim dişlerimi sıkarak  bir süre dik dik baktı çalan zil sesi ile bakışlarımızı ayırdık

"Birini mi bekliyordun?" Hayır anlamında kafa salladı

"Güzel" sakince çakıyı cebime atarken "Lütfen içeri davet et" dedim gülümseyerek

Yavaşça gidip kapıyı açtı. Konuşmalar kesilmeyince ben de çıktım. İzel gelmişti sokak lambasının ışığı saçlarında , yüzünde gülümseme ile elinde bir saklama kabı duruyordu

İçim bir taraftan yanarken bir taraftan buza dönüyordu bu saatte genç bir erkeğin evine nasıl gelirdi? Nasıl bu kadar güzel gülümserdi ?

Derin bir nefes alıp elimi adı her neysenin omzuna attım.

"Bir saattir kiminle konuşuyorsun kapıda aaa hoşgeldiniz" gülümseyerek "lütfen içeri geçin" kapıyı aralayıp yol açtım.

İzel salona geçerken hızla dönüp boğazını sıktım "Oyunbozanlık yapma velet" gözlerindeki korku beni mutlu etmişti seviyordum bu duyguyu.

Koltuğa geçmiş oturuyordu "Merhabalar tanışamadık ben İzel Hasan'ın liseden arkadaşıyım"

Gülümsedim kaderden kaçılmıyordu.

"Emir" kafa salladı bense onun kusursuz yüzünü incelemeye başladım

"Hasan canım bak sana ne yaptım" dedi gülümseyerek elindeki saklama kabını gösterirken o çocuğu yok etmek istiyordum.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım sakin olmalıyım ne kadar istemesem de ...

Dizime çarpan sehpa sayesinde gerçekliğe döndüm

"Özür dilerim iyi misiniz?" Dedi İzel

"Evet" dedim sakince

"Yorgun görünüyorsunuz" karşımdaki koltuğa geçerken.

"Bu günlerde işlerim çok yoğun" dedim sakince

Hafifçe gülümsedi üzerimdeki etkisi çok büyüktü onun yanında dış dünyadan kopmuş gibi hissediyordum.

Bunu nasıl yaptı ne zaman yaptı  hiçbir fikrim yok. Kurtulmak gibi bir niyetim de...

*********###**********

Beynim: Esas karakteri psikopat yap.

Ben: Neden?

Beynim: Yap dedim!