Fırtına Anı

15. Bölüm

MGMT„
Little Dark Age.

15. BÖLÜM
“Keşif Birliği - Kısım 1”

Mikasa, köyün içinde ilerlemekte olan Keşif Birliği yerine yıldızları seyrediyordu. Rüzgarda dalgalanan saçları Tooru'nun omuzlarına kadar değiyor, çocuğun dikkatinin dağılmasına yol açıyordu.

"Askerlere ne diye bu kadar meraklısın Tooru?"

İkilinin arasındaki arkadaşlık yeni başlamış sayılırdı. Tooru'nun annesini ve babasını kaybetmesinin üzerinden birkaç hafta geçmişti yalnızca. Ackerman ailesi Uenoyama ailesinden geriye kalan tek kişiye, Tooru'nun hasta dedesine ettikleri yardımlar arasında tanışmışlardı.

Tooru, yıllar sonra olacağının aksine oldukça sessiz ve insanlarla konuşmaktan kaçınan biriydi o sıralar. Mikasa, köyde onun rahatça konuşabildiği tek kişiydi. Tabii Ymir ile de arkadaşlık kuracaktı zamanla. Yalnız, Ymir henüz küçüktü birlikte bir şeyler yapabilmeleri için.

"Tooru?" Mikasa çekinmeden sorusunu tekrarladı. Tooru yaklaşık yarım saat önce Mikasa'nın odasının camına ufak çakıl taşları atmış, kızı uyandırmış ve birliği izlemeye gitmeye ikna etmişti.

"Bilmiyorum," diye mırıldandı Tooru. Gerçekten bilmiyordu. Mikasa üstelemedi ve kendini geriye, çimenlere bıraktı. Onun yere uzandığını gören Tooru da aynı şeyi yaptı.

"Bir gün onlardan olmak istediğinin farkındayım. Annenlere rağmen hem de."

Mikasa lafını esirgemeden konuşmaya başladığında Tooru sesini çıkarmadı.

"Ama onlara katılmaya çalışırsan sana engel olurum."

"Niçin?"

Mikasa Tooru'ya cevap vermeden önce annesini taklit ederek içini çekti. "Çünkü aklın bir karış havada. Ayrıca annem senin özellikle bu zamanlarda korunmaya ihtiyaç duyan biri olduğunu söyledi."

"Sana mı söyledi?"

"Hayır, babama. Ben duydum sadece."

Tooru sırıttı kendi kendine. "Ben de senin uslu bir kız olduğunu sanırdım Mika-chan. Büyüklerin kapısını dinleyeceğini hiç-"

Mikasa yattığı yerden Tooru'nun karnına yumruk attığında Tooru sustu.

"Ne dinlemesi duydum sadece!"

"Ah, acıdı."

"Özür dilerim."

Dakikalarca öylece gökyüzünü seyrettiler. Tooru birkaç kez esneyip yattığı yerde kıvrıldığında Mikasa tek kaşını kaldırarak baktı ona.

"Tooru, uyudun mu?"

Cevap gelmedi.

Mikasa ona destek olarak eve götürürken kendini bir çeşit abla gibi hissediyordu. Tooru tıpkı Ymir gibiydi gözünde. Yaramaz, aptal, ağlak... Yine de o ikisinin yanında olmaktan memnundu. Hep de memnun olacağını düşündü.