The Campus Crush is My Secret Husband

Chapter 16

Someone's tapping my cheek making me alive with reality again.

"Wake up, Zan. You need to wake up now or else malelate tayo sa flight." I can only hear those muffle sounds and I know I'm still half asleep. I nodded but I easily doze off again.

I didn't know what happened after that. I don't know how many minutes have passed but someone's shaking me, and I hate it the most.

"Stop!" I shouted. Napabangon agad ako para sana magsalita pa ng masasakit na salita. Pero napatigil nalang ako ng may dumapo sa mga labi ko...

"Get dress now or I'll dress you." then he wink and took his finger off my mouth.

Napa rolled eyes nalang ako sa sinabi niya. Akala naman niya matatakot ako. Subukan lang niya at baka matikman niya ang sakit ng sipa.

May pa wink wink pa siyang nalalaman. Nakita ko siyang tumatawa sa gilid habang inaayos ang mga bagahe. Napansin ko ang kakaibang amoy na bumabalot ngayon sa kwarto, nakaligo na siya base sa suot niyang pang-alis. At pabango niya ang lumulukob ngayon sa kwarto. Kakaiba ito dahil kahit yata araw araw ko na itong naaamoy, ang bango bango pa rin nito para sa akin. At kahit kanino ko ikumpara, wala na yatang ibang mas mabango rito.

Dumiretso na akong banyo ng madatnan niya akong nakatitig lang sa kaniya. Naka maong lang siyang pantalon at turtle neck knitted sweater.

Pagkadampi pa lang ng mainit na tubig sa mukha ko ay siya lang din pag-absorb ng utak ko ang nangyari kaninang madaling araw.

Tulog pa ata ang isip ko at hindi ko alam kung panaginip ba ang nangyaring pagtawag ni mama sa akin. Pero ang isiping ginising ako ni Dan para magbihis ay nagpapahiwatig na hindi iyon isang panaginip lamang.

"It was true. Dang real!" hindi ko na mapigilan ang mga lumabas sa bibig ko. Bubuhanglit pa sana ako ng marami pang salita ng kumatok siya sa pinto at sumigaw rito.

"Faster Zan!" may bahid ng kasungitan ang boses niya na nagdala sa akin para bilisan ko ngang talaga ang pagligo ko.

Mabilisan na lamang ang ginawa kong pagligo at inisip na babawi na lang sa susunod.

Lumabas ako at nadatnan ko na lamang ang mga nakahanger kong damit sa ibabaw ng kama.

"Looks like we're getting late really..." bulong ko sa sarili bago kumuha ng idadamit at isuot ito. "pati ata undergarments ko pinakelamanan na niya." reklamo ko.

Kung nag empake na siya ng gamit ko, malamang ay pati undergarments ko naempake na niya. Kaswerteng tao nga naman. Tsk!

But I was irritated when I found out there's no undergarments to the clothes on top of the bed.

"Dan!" sigaw ko and right after that he walk out from our walk in closet.

"What?" nakakunot ang noo niyang nakatingin ngayon sa akin hawak hawak ang ilan sa mga sapatos ko. Tila gulong gulo pa siya ng lumabas.

Imbes na magalit, ay ako nalang ang pumunta naman sa closet. Nagmadali nalang ako sa pagdadamit dahil mukhang galit na ang mahal na hari.

"I chose the clothes you haven't wear yet." untag niya pagkalabas ko ng closet.

Napataas ang kilay ko, "The clothes that still have their tags. I suppose they are not wore yet." narinig ko ang click ng pagsara ng maleta.

"Ano pang magagawa ko, nasara mo na nga maleta anong silbi kung magrereklamo pa ako?" nakita ko sa salamin na kaharap ko ang pag ngisi niya sa sinabi ko.

"Don't worry I only choose nice." iyong ngisi niya parang hindi ko mapagkatiwalaan. Pero hinayaan ko nalang. Kung hindi ko man magustuhan mga dinala niya, bibili nalang ako doon. Or pagtyatyagaan ko na lang dahil nasa loob lang ako ng hotel mamamalagi.