hoofdstuk 19

1.4K 36 17
                                    

Ik laat me hangen in de armen van Harry, het tegenwerken heb ik opgegeven. Hij heeft mij zojuist onder het bed vandaag getrokken en me hardhandig aan mijn pols gepakt. Hij trok me net zo hardhandig mee dat ik het uit schreeuwde van de pijn. Harry keek niet eens om. Het boeide hem gewoon helemaal niets. Ik geef toe, ookal verzet ik mij niet meer, mijn pols voelt alsof hij elk moment kan gaan breken. Net toen hij mij uit de kamer wou trekken, struikelde ik, en nu hang ik dus aan mijn pols. Autch. Ja het doet pijn. Zelfs na driehonderd keer schreeuwen dat Harry moet stoppen, mijzelf omhoog proberen te trappen en Harry in zijn kuiten proberen te bijten, hang ik nog steeds en word ik nog steeds mee getrokken. Ik weet niet wat hij van plan is om met mij te gaan doen. Ik ben best bang eerlijk gezegt.

Plots stopt Harry met lopen. Hij draait zich om en kijkt mij boos aan, well boos is minder te zacht gezegt. 'Louis.' Begint hij boos. Oei oei nu krijgen we het. 'Ja Harry.' Zeg ik met een 'grote' glimlach. Lezers, ik hoop dat jij en ik wel beter weten en jullie snappen dat mijn glimlach niet oprecht is. Ik ga hem zijn plezier echt niet gunnen. Hij knijpt ietsjes in mijn pols.  Ik bijt op mijn lip van de pijn waardoor Harry grinnikt. Mijn boosheid begint zich op te stapelen, ga je dit nou echt menen? Gaat hij me nou staan uitdagen?
Harry duwt me een kamer in, ik val op de grond, Harry komt de kamer binnen en doet de deur op slot. Harry torent boven mij uit waardoor ik slik. Toch herpak ik mij snel en ga ik gauw staan. 'Louis' bromt hij. 'Harry' brom ik terug. Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt me aan. Hij probeert me te peilen maar ik kijk hem uitdrukkingsloos aan. Harry komt in beweging en loopt zachtjes rondjes om mij. Hij komt heel dichtbij. 'Je daagt me uit, en als er iets is waar ik niet van hou, is het dat wel.' Ik haal mijn schouders op. 'Nog brutaal ook.' Ik geef geen reactie. Harry duwt me omlaag en pakt me bij mijn haar vast. 'Luister, naar me, kleintje.' Ik slik. 'Je gaat mij gehoorzamen. Ik ben je meester, je meerdere, je "verzorger".' Net als ik wil knikken gaat Harry verder. 'We gaan opnieuw beginnen worm en dit keer ga je luisteren. Zo niet..' hij duwt mijn kin omhoog en kijkt me strak in de ogen aan. 'Ga je er echt spijt van krijgen.' Het laatste gedeelte fluistert hij in mijn oor waardoor ik er kippenvel van krijg. Ik knik mijn hoofd.
'Goed, Louis, ik ben Harry, je spreekt me aan met Meester en doet wat ik zeg.' Hij glijd met zijn vinger langs mijn wang. Ik hou hem nauwlettend in de gaten vanuit mijn ooghoek. 'Begrepen Louis?' Ik knik. 'Goed, nou hup, je krijgt een uur om de klusjes te doen die je liet liggen.' Hij slaat hard op mijn kant waardoor ik opspring en de kamer uit ren. He shit zeg. Moet ik nog steeds die rot klusjes doen. Maar ey, misschien is dit wel een mooi nieuw begin voor Harry en mij.

550 woorden
X Roomsnoes

Top MeesterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu