Top Meester

Hoofdstuk 18

Beneden knalt er hard een deur dicht.
Oh gosh, hij is thuis. Nu gaan we wat beleven hoor. Zal ik maar alvast maar de strafkamer gaan..? Net als ik wil opstaan bedenk ik mij.
Neh, waarom zou ik mij alvast druk gaan maken over wat hij zou willen?
Dat is toch niet logisch.
Ik sluit mijn ogen van lichte angst als ik harde voetstappen op de trap hoor.
De voetstappen worden steeds harder en sneller waardoor ik er al vanuit kan gaan dat, waarschijnlijk, Harry boos de trap op rent.
Oei oei, nu gaat het komen hoor. 'Louis!'schreeuwt hij boos door de gangen.
Ik krimp ineen van de angst en besef mij dat ik mij misschien beter kan verstoppen.

Tja, een boze dominant... dat komt mij maar al te bekend voor.
Ik heb al zo ontzettend vaak oog in oog met een pissige dominant gestaan.
En raad eens? Ik vond het nog grappig ook. Ze maken zich zo gauw ergens druk over. Volgens hun regeltjes zouden ze dan ook elke kleine fout moeten 'corrigeren'. kuch. Eruit rammen. Het mooiste is nog dat dominanten ervan uitgaan dat het ook echt werkt... Well in grote lijnen. Stel je eens voor lieve lezers... je bent een onderdanige, laten we het nog leuker maken. Stel je eens voor dat je een onderdanige kleine slet bent. Dan staat er natuurlijk altijd een dominant  boven je.
Heel leuk natuurlijk, i mean.. hun bepalen wat het beste is voor je, je moet doen wat hun zeggen en natuurlijk hoef je je zelf nergens druk over te maken.
Allemaal voordelen natuurlijk.... maaar, nu komt het.
Als goed is lieve lezers, hebben jullie je nu ingebeeld hoe het is om als een onderdanige onder een dominant te staan.
Best relaxed toch?
Maar goed, brave subs bestaan bijna niet eh?
Laten we eens doorgaan op de stel eens voor... een dominant vraagt je, kuch dominanten vragen niet, ze bevelen je het. Mijn foutje.
Hij geeft je het bevel; 'binnen 30 seconden lig je naakt, gespreid voor me.'
Maar hehe, je hebt er geen zin in. Tja, dat word een probleem.
Subs straffen werkt niet. Tja indirect wel.
Laat me verder gaan met het verhaal van Louis, daarin word het meteen uitgelegd.

Ik kruip onder het bed en maak mij helemaal klein. De boze voetstappen worden steeds harder, waardoor ik begin te twijfelen. Was dit echt de goede keuze? Ik schud mijn hoofd in de hoop dat de gedachtes verdwijnen. Ja, dit was de goede keuze.
'Louis!?' Oei, Harry schreeuwt steeds harder. Plots klinkt er een kleine bonk en komt er veel gevloek uit de gang. Ik grinnik. 'Karma, bitch' fluister ik in mijzelf.
'Louis!? Kom als de sodemieter hierheen!' Ik lach. Denk je nou echt dat ik naar die duivel toe ga? Haha, grappig, verkeerd gedacht.
Plots zwaait de deur open en staat er een pissig Harry in de deuropening.
Ik kan zijn benen zien vanonder het bed.
'Louis! Verdomme kom te voorschijn.' Nope, denk het niet. Ik schud mijn hoofd.
Gelukkig ziet Harry dit niet.
'Louis, ik weet dat je hier bent.' De stem van Harry klinkt steeds bozer.
Ik krimp iets ineen als Harry langzaam naar het bed loopt.
Hij gaat op het bed zitten. Zijn voeten staan recht voor mijn gezicht.
Oei, dit is wel heel dichtbij.
'Louis, kom nu hier.' De stem van Harry jaagt mij de stuipen op mijn lijf.
Zo ontzettend donker en duivels.

Plots kraakt het bed een beetje waardoor ik angstig mijn adem in houd.
Zou hij weten dat ik hier zit? Neh vast niet.
Plots word voel ik dat handen mijn enkels beetpakken. Ik gil van schrik en voor ik weet lig ik naast het bed en kijk ik recht in het woedende gezicht van Harry. De ader in zijn nek klopt, oei, zijn ogen spuwen vuur.
'Eh hi?' Stamel ik.
Mentaal geef ik mijzelf een klap in mijn gezicht. U serieus? Van alles wat ik had kunnen bedenken kwam dit eruit? Ik schenk Harry een "onschuldige" glimlach en kijk hem met puppy ogen aan.
'Louis, bromt hij boos.' Tja oei, ik ben nu officieel te ver gegaan lieve lezers.
Hoe denken jullie dat dit gaat aflopen?

703 woorden.
xXx Rooms-n-oes.