Top Meester

Hoofdstuk 8

Louis
Ik zit geknield voor de deur. Ik heb al een paar keer voetstappen op de trap gehoord en van de spanning mijn adem ingehouden. Straks komt Hij de trap op. Ik hoop zo dat ik mijn straf nog even zou kunnen uitstellen.
Na een hele tijd doodstil in spanning te hebben geknield klinken er weer voetstappen op de trap.
Ik wil opkijken, maar herinner mij eraan dat mijn straf dan nog erger wordt.
'Zo Louis, Je krijgt straf op je eerste dag, goed gedaan, jongen.'
Harry wrijft over mijn schouders waardoor ik in elkaar krimp.
'Niet zo slim om mij op dag één al uit te gaan testen, hé, maar geen probleem, ik heb een leuke straf bedacht.'
Ik slik moeizaam, Harry opent de deur naar de straf kamer en geeft mij met zijn voet een klein schopje onder mijn kont.
'Uitkleden en in het midden van de kamer knielen.
Ik weet niet hoe snel ik in beweging moet komen, ik ren zowat naar binnen toe, scheur de broek van mijn lijf af en kniel gauw.
Harry grinnikt door mijn actie en sluit de deur achter zich, hij loopt langzaam naar mij toe.
'Bang voor nog meer straf?'
Ik knik beschaamd. Harry staat vlak achter mij waardoor ik zwaarder adem.
Wat zou hij gaan doen?
'Ik heb er lang over nagedacht en heb besloten je een milde straf te geven, het is immers je eerst dag hier en misschien ga je na deze week wel terug naar het kamp.'
'Dank u Meneer.' Mompel ik.
'Je krijgt vijftien slagen. Tel na elke slag, na de straf bedank je me.'
Ik kijk verbaast. Vijftien valt nog wel mee toch....? Nouja in het kamp waren vijf slagen al teveel maar goed...

'Buig over mijn schoot.' Ik schrik op uit mijn gedachten. Harry zit op het bed en wacht totdat ik over Zijn schoot ga hangen.
Dit is zo vernederend. Ik ben geen kind meer. Ik hoor zulke straffen niet te krijgen.
Ik sjok langzaam naar Hem toe en leun voorover op zijn schoot.
'Wees stil.'
Hoe kun je in vredesnaam stil zijn als je word geslagen? Dat is onmogelijk.
'Je krijgt er tien met de hand en de laatste vijf met een paddle.'
'Ja Meneer.'
Harry wrijft even met Zijn hand over mijn billen heen. Even verdwijnt Zijn hand, maar komt hij algauw met een harde pets neer op mijn huid.
Ik bijt hard op mijn kiezen om geen geluid te maken.
'Één' breng ik er moeizaam uit.
'Pets.'
'Twee'
'Pets'
'Drie'

Bij de achtste slag springen goed tranen in mijn ogen. Mijn kont brand zo pijnlijk en Hij slaat maar door...
'Negen' schreeuw ik. Harry laat zijn hand bij de laatste twee slagen extra hard neerkomen.
'Pets'
'Tien'
Ik huil nu zachtjes van opluchting.
Het eerste deel van mijn straf is nu klaar. Gelukkig maar.
Harry gaat even anders zitten maar houd Zijn  hand stevig op mijn rug gedrukt. Ik kan geen kant meer op.
'De laatste vijf zijn met de paddle.
Deze hoef je niet te tellen. Bedank Mij wel na je straf.' Bromt Harry.
Ik knik angstig mijn hoofd.
Harry wrijft met de paddle over mijn brandende rode kont heen.
Plots voel ik een enorme stekende pijn in mijn achterste.
Ik probeer mijn benen te schoppen in de hoop dat Harry stopt met slaan.
'Lig stil Louis.' Gromt Harry boos.
Hij slaat de paddle weer op mijn billen. Vlak daarna slaat Hij weer.  Hij geeft me de tijd niet om de vorige slag te verwerken.
Plotseling stopt Hij.
'Wat zeggen we dan?'
'Dank u Meester, dank u wel voor mijn straf.' Ik draai mij om op Zijn schoot en kijk naar beneden. 'Goed.' Zegt Harry terwijl Hij mij naast zich op het bed zet.
'Ga slapen. Ik maak je straks wakker om te eten.'
'Wutt?' Meteen als dat woord mijn mond verlaat wordt mijn gezicht helemaal wit en begin ik te stamelen. Harry draait zich langzaam om.
'Wil je meer slagen krijgen?' Ik schud angstig mijn hoofd.
'Sorry Meester.' Zeg ik zacht.
'Ga slapen Louis. Ik kom straks terug.'
Net als ik mijn mond open wil doen om tegen te sputteren, loopt Harry de kamer uit.
Ik hoor hem het slot omdraaien.
Fine... nu zit ik hier nog vast ook.
Ik ga echt niet slapen hoor.  Ik ga mooi niet doen wat Harry wilt.

Hi peeps,
Dank jullie voor de views en lieve reacties🤗

Bijgewerkt op 19 april 2020.

xXx Rooms-n-oes
747 woorden.