Top Meester

Hoofdstuk 4

Louis
Ik lig naakt, ineengedoken onder het kleedje.
Het is hier in de kelder erg koud en het ijzer van de kooi op mijn huid, voelt ook niet erg warm.
Ik werd net wakker van de mannen die terug kwamen.
Ik heb na mijn straf nog even kunnen slapen. Helaas kwamen net die mannen binnen en zijn ze weer begonnen met straffen uitdelen.
De mannen slepen een onderdanige uit zijn kooi, hangen hem op, slaan hem en gooien hem vervolgens terug in de kooi.
Telkens als de straf van een onderdanige net klaar is, word er alweer een nieuw iemand uitgekozen en opgehangen.
Er zijn geen ramen in de kelder, en ik heb helaas ook geen tijdsbesef.  Ik weet dus niet hoelang deze mannen al bezig zijn en hoelang ik dat vreselijke geschreeuw van de onderdanige moet aanhoren.
Ik heb mijn handen voor mijn oren gedaan, in de hoop dat het geschreeuw zo zou stoppen, maar helaas... Het geschreeuw gaat overal door heen en blijft zich in mijn hersenen herhalen.
Net, net toen was het helemaal stil, maar in mijn hoofd hoor ik nog steeds het geschreeuw van de onderdanigen.
Ik vraag mij af, ik moet straks opgehaald worden, vandaag, of morgen, geen idee, is de verkoop en worden er nieuwe subs bij hun dom geplaatst.
Ergens ben ik bang, bij wie zou ik terecht komen? Zou de dom genade kennen of straft hij voor alles? Is het eigenlijk wel een man of zou ik bij een meesteres terecht komen?
Deze vragen, vraag ik mij al af sinds dat ik hier een jaar geleden ben gekomen.

Nadat ik nog een hele tijd mogelijke scenario's heb bedacht, voor wat er kan gebeuren,  in mijn hoofd, gaat plots de deur open. Er komt een grote groep vrouwen de kelder binnen, ze worden geleid door een paar andere mannen en stellen zich op een rij.
'Goed, jullie weten wat er moet gebeuren.'
De vrouwen knikken angstig en rennen snel naar verschillende kooien toe.
Ik ga, voor zover het mogelijk is, rechtop in mijn kooi zitten om te kijken wat er zal gaan gebeuren.
De vrouwen zijn naakt en hebben allemaal een soort teken op hun billen staan. Er staat een soort van 'K' op.
Er rent een roodharige vrouw mijn kant op. Ze is niet zo heel lang, maar wel heel dun, alsof ze al weken niet gegeten heeft. Op haar rug staan verschillende striemen, waarschijnlijk van een recente straf,  en op haar armen zitten littekens.
Ze opent mijn kooi en kijkt me verdrietig aan.
'Kom.' Ze houd de deur van de kooi open en moedigt mij aan om eruit te komen.
Bij verschillende kooien worden de subs door de mannen uit hun kooi getrokken, het duurt hun waarschijnlijk te lang.
Ik spring eruit en ga even pijnlijk rechtop staan. De zweepslagen van eerder zijn nog vers en doen nog veel pijn, ook zijn door de kou al mijn spieren verstijfd.
Ik sis van de pijn als de vrouw haar hand over mijn rug heen beweegt.
'Oh sorry.' Fluisterd ze bijna.
Ik zie dat Chris, Jackson en Greg nu ook bezig zijn om alle subs te verzamelen.
Het meisje dat voor mij gestraft werd, word door Chris zachtaardig behandeld. Het gebeurt zo liefdevol, dat het bijna lijkt alsof hun een stel zijn.
'Chris, Regel jij dat Jackie bij jou thuis komt?' Vraagt de baas van de mannen. Het meisje krimpt ineen als ze haar naam hoort.
'Tuurlijk, Devon, komt goed.'
'Subs, ga in de rij staan met de sub voor je.'
De vrouwen trekken snel hun sub met zich mee en gaan netjes in een rij staan.
De vrouw die de kooi voor mij had open gedaan trekt mij snel mee naar de rij. Ik ga voor haar staan en kijk naar beneden. Je mag namelijk nooit oogcontact met een dominant maken, alleen als de dominant dat wilt.
We staan tussen veel andere vrouwen en subs. Naast mij staat een lange jongen met bruin haar. Je zou haast denken dat hij dominant is...tenminste zo komt hij wel over. Aan de andere kant staat een ineengedoken jongen. Hij lijkt zo bang te zijn voor alles, dat ik bijna kan voelen trillen.
Eigenlijk vind ik dit zelf ook een beetje eng. Ik weet niet wat er komen gaat en zou dat toch graag willen weten.  Gelukkig is de angst bij mij niet echt zichtbaar. Ik sta daar maar gewoon, gewoon als een 'normale' jongen.
De mannen lopen kieskeurig langs de rij, alsof ze iets of iemand zoeken.
'Rij één tot drie gaat met mij mee, rij vier tot zeven gaat met Jackson en Greg mee richting de zaal.'
Oh boi, een angstig gevoel borrelt in mij op. Ik zit, als goed is, in groep één tot met drie. Ik ga dus mee met de grote baas... ik wil zo graag weten waar we terecht gaan komen, maar helaas is dat voor iedereen nog een grote vraag.