Kusurlar (Yarı Texting)

2.0 SÖYLEYEMEDIKLERIM

Multide Anıl var. Bu arada bu şarkıyı kesin dinleyin. Bu bölüm için özel bir şarkı.... 🎧

Anıl'ın ağzından...

Tam tamına 3 gün. Koskoca 3 gün boyunca Yankı'nın yüzünü göremedim. 3 gündür sadece 5 saatlik uykuyla duruyordum. Yekta ise benden daha da bitmiş duruyordu. Yankı'yı seviyor muydum? Bilmiyorum... Böyle onu görünce sarılmak, onu kalbimin içine koyup ona zarar gelmesini engellemek, onun o güzel kokusunu içime çekmek, minik ellerini tutup gözlerine bakmayı çok istiyordum. Onu her gördüğümde kalbim çok hızlı atıyordu ama bilmiyordum. Yekta onu o kadar severken ve ona anonim olarak yazarken benim sevgim belki de ona çok küçük gelirdi. Sanırım onu hepten kaybetmekten korkuyorum...

Yoğun bakım ünitesinin kapısı açılınca hemen ayağa kalktım.

"Durumu nasıl hemşire hanım?"

"Aynı." dedi ve merdivenlerden inmeye başladı. Aynı mı? Ne kadarda iğrenç bir kelime! Başımı ellerimin arasına alıp tekrar koltuğa oturdum. Ardından yoğun bakım ünitesinin kapısını izleyen Yekta'ya baktım. Yekta'ya bakınca içimin biraz olsa da acıması normal miydi? Sonuçta ondan nefret ediyordum. Gözlerimin dolduğunu hissedince ellerimi başıma bastırdım ve gözlerimi kapattım.

3 sene önce...

"Senden nefret ediyorum Yekta! Sana yemin ederim ki hayatın boyunca sahip olmak istediğin her şeyi senden alacağım! Hemde her şeyi!" diye bağırarak merdivenlerden çıkarak kendimi odaya attım. Yekta'dan nefret ediyordum. Sırf beni sinirlendirmek, üzmek için sevdiğim kızla arkadaş olmuştu ve şimdi de gelip bana ona aşık olduğunu söylüyordu. Gözümden akan yaşı silip Çağan Şengül'ün en sevdiğim şarkısını açtım. Aslında bu şarkıyı sırf o seviyor diye seviyordum... Hem bana onu hatırlatıyordu. Derin bir nefes aldım ve camdan dışarıyı izlemeye başladım.

Gözyaşlarım elime düşünce hemen gözlerimi açıp burnumu sildim. Sağ omzumda bir el hissettiğimde bakışlarımı ona çevirdim. Batu'ya... Kendisiyle bir kaç ay önce büyük kavgalara tutuşsamda o benim en yakın arkadaşımdı. Kalbim biraz ona karşı buruk olsa da gülümsedim. Sonuçta Yekta'yı Yankı'ya anonim olmasını söyleyen oydu...

"İyi misin kardeşim?" dedi dolu gözlerle. Gülümseyerek kafa salladım ve ayağa kalkıp yoğun bakım ünitesinin kapısına gittim.

"Beyfendi buraya yaklaşmanız yasak!" diye bir ses cırladı yanımda. Hemşireye bakıp kafa salladım ve bir kaç adım geri çekildim.

3 sene önce...

"Oğlum bak senin bir derdin var ve bana! Kankana! Anlatmıyorsun lan! Ne oldu kız meselesi mi kardeşim? Bak valla ayarlarım sana kızı yeter ki biraz gülümse be! Depresyona girmiş gibisin..." dedi ve gözlerime bakmaya devam etti Batu. Aslında ona Yankı'yı anlatmayı çok isterdim ama korkuyordum. Ya benimle dalga geçerse? Ya onda Yekta gibi yapıp onunla arkadaş olursa ve onu severse.... Kafamı sağ sola sallayıp gülümsemeye çalıştım.

"Yok kardeşim kız meselesi falan değil.... Hadi gel pes atalım." dedime ve ayağa kalktım.

10 dakikadır kapıyı izlediğimi Kaan sayesinde fark etmiştim.

"Anıl iyi misin abi?"

"İ-İyiyim." dedim ve oturmamı işaret ettiği yere oturdum.

"Biraz konuşalım mı Anıl?" dedi. Kaşlarımı çattım ve ona döndüm.

"Yankı'yı sevdiğini ve Yekta yüzünden ona açılamadığını biliyorum." dedi. Gözlerim istemsizce büyüdüğünde yutkundum.

"Ama bak eğer seviyorsan onu git ve söyle... Anıl ben ne zamandır sizi izliyorum abiciğim. Yankı sana nasıl bakıyor görüyorum. Kız kendini Yekta'nın yanında kasarken senin yanında rahat davranıyor. Hatırlıyor musun geçen gün maç izlerken adamlara nasılda küfür ediyordu. Ama bak Yekta'nın yanında bunları yapamıyor. Yekta'nın yanında gülümseyemiyor bile! Geçmişte Yekta ile neler yaşadın bilmiyorum ama Yankı'yı kaybetmene ve Yankı'yı her Yekta'nın yanında gördüğünde acı çekmeni istemiyorum." dedi ve omzumu sıktı. Gözümden bir damla yaş akınca şaşkınca bana baktı ve ardından gülümseyerek bana sarıldı. Daha sonrasında kulağıma fısıldadı.