Kusurlar (Yarı Texting)

1.9 Anonimi Öğreniyoruz!!

Ayaklarım esen rüzgara karşı havada sallanırken ayaklarımın altında ki boşluğa baktım. Korkunç gibi görünsede kendine has bir güzelliği vardı. Kucağımda olan ellerimi toprağa koydum ve toprağı okşamaya başladım.

3 sene öncesi...

"Ben kantine iniyorum. Gelsene" dedi arkadaşım.

"Tamam" dedim ve beraber oturduğumuz sıradan kalkıp onunla beraber kantine indim. Kendisine gazoz alırken bana da çikolatalı süt almıştı. Aslında normalde süt içemiyordum çünkü laktoza alerjim vardı. Ama o aldığı için içiyordum. Ellerimin arasına süt paketini bırakırken teşekkür ettim. Gülümsedi ve rica etti. Beraber üst kata çıkarken okulu ekmek istediğini söyledi.

"Ama annelerimiz kızar. Hem hocalar yoklama alıyor." dedim. Gülümsedi ve cebinden izin kağıdını çıkardı.

"Merak etme iznimiz var. Hem seni gökyüzünü izleyebilmen için çok güzel bir yere götüreceğim." dedi. Gülümsedim.

20 dk sonra

Çantalarımızı sınıftan almış ve güvenliğe izin kağıdını gösterip okuldan çıkmıştık. Çok olmasa da kalabalık olan sokaklarda yürüyorduk. Tabi bir yandan da yeni çıkan filmlerden bahsediyorduk.

"Şu Süper-man'in yeni sezonu çıkıyormuş beraber izleriz değil mi?"

"Ama Star Wars'ında yeni sezonu başlıyor." dedim. Güldü ve elini omzuma attı.

"O zaman bizde ikisini birden izleriz." dedi. Gülümsedim ve ayaklarımızı izlemeye başladım. Onun ayağı benim ayağımın neredeyse 2 katıydı. Gülümsedim ve aynı anda attığımız adımları izlemeye başladım. Arkadaşım durmamı ayakkabısını bağlayacağını söyledi. Bekledim ve beklerken onu izlemeye başladım. Fakat o sırada yanımdan hızla gelen felaketi görememiştim. Vücudumun sağ tarafında hissettiğim basınç ve acıyla birlikte yere düştüm. Kafamı hızla yere vurduğumda derimin koptuğunu hissettim. Yanağıma sıcak bir sıvı geldiğinde uykumun geldiğini fark ettim. Bir insanın nasıl fiziksel olarak canı yanıyorken uykusu gelebilirdi ki? Benim gelmişti işte. Yarı baygın gözlerimle gökyüzüne baktım. Kuşlar uçuyordu. Gülümsemeye çalıştım. Ardından bana seslenen ve yalvaran o çocuğun mavi gözlerine baktım.

"G-Gökyüzü çok gü-güzel değil mi?" dedim kısık sesimle... Ağlayarak yanağımı okşamaya başladı. Sonra ise ellerim onun ellerinin arasından kaydı ve maviş gözlerine son kere bakarak kendimi boşluğun içinde buldum.

Şimdiki zaman

Havada sallanan ayaklarıma bakmaya devam ederken ayaklarımın yanına başka ayaklar geldi. Yanıma baktım ve gülümsedim.

"Ayakların havada olunca uçuyormuş gibi hissediyor musun Batu?" dedim.

"Evet hissediyorum." dedi ve bana üzgün gözlerle bakmaya başladı.

"Neden arabada ağladın kankacım?" dedi.

Evet birde o konu vardı. Başımı kollarımdan kaldırıp etrafa baktığımda zaten durmuş olduğumuz farketmiştim. Sonra ise diğerleri kocaman bir çardağa yerleşirken bende bulduğum bir uçurumun kenarına oturmuştum. Sonrada yanıma Batu gelmişti.

"Aklıma... Geçmişte yaşadığım bazı şeyler gelmişti. Tutamadım kendimi." dedim ve burukça gülümseyip dolu gözlerimi onun yeşil gözlerine diktim. Sesli bir şekilde yutkundu. Gülümsedim.

"Sanırım sana bazı şeyleri anlatma vaktim geldi." dedim ve anonim olaylarını, Anıl'ı, Yekta'yı, okulda yaşadıklarımı anlatmaya başladım. En az şaşırdığı şey ise anonim konusu olmuştu.