Crossed Paths Accidentally On Purpose

Chapter 36

Sachiko's POV

I woke up early because Slaire is crying so I make karga of her and gave her a milk, I saw Blaize waking up too, so I shook my head ang gave him an okay sign so he nodded and went back to his sleep.

I start making breakfast for everyone with the help of our cook and maids because I'm not that marunong naman.

I'm frying eggs and bacon, the cook is cooking tapa ang champorado the maids are cooking soup and tuyo, I'm sure si Amber lang ang kakain no'n kaya ko pinaluto because it's her favorite kahit medyo wala naman s'yang laman.

"amoy tuyo ang sarap" Amber said when she entered the kitchen so I turn around to greet her!

"baho mo amoy usok ka kadiri ka!" I rolled my eyes and still hug her while pouting.

"Di ka marunong scramble egg nalang sunog pa. oh! Papakin mo nalang, pintasero yung mga lalaking yun, asarin talaga tong sunog mong ulam" I don't know if she's teasing me or what.

"it's okay naman kay Blaize he said it's yummy" I said full of myself so she starts laughing hard.

She's now cooking I am so amaze that she's faster than our cook, she got that talent from mamita. I tasted the tortta and it really taste so good. She also taught me how to cook it and I did it very well for a first timer like me, it's that what she said so I'm so happy and proud.

"Where's my wife?" who else? The one and only King of Casanova Xanthus Dwight Villaflor

"Outside playing with Sokor and Nokor" sabi ko na tinutukoy ang two dogs ko, so cute ng name nila.

"Who the hell are those?" I just chuckled because he's jealous of everything.

They started to go down while we're setting the table. "guys! Breakfast is ready" nakita ko sila sa sala watching Harry Potter and I thinks it's the prisoner of Azkaban? Because the scene is Harry is scared of the book with fangs.

Nag tayuan na sila and sumunod na sila sakin sa garden na maraming tables so it looks like a children party now, so, they just decided to just sit on the grass and eat there. We all agreed because it's more comfortable.

We start talking about the upcoming high school reunion later. I'll be wearing Chinese dragon print slit dress and I heard that Amber's gonna wear button front tartan top and skirt partnered with sketchers.

"I want you to change, your ass is looking hella hot there" we're now getting ready for the reunion and Xanthus wants Amber to do a last minute change because Amber got pretty big ass.

"I want this and besides It doesn't show too much skin"

Zephaniah's POV

Naiinis ako kay Xanthus dahil nangingielam siya ng damit ko kahit na hindi naman ako nag papakita ng kung ano sa katawan ko na hindi kagaya neto ni Sachiko kita na talaga sa slit ng damit niya yung perlas niya, yung gown ni Anne Curtis sa The Gifted: movie ganon na ganon yung slit ng suot nya grabe.

"We don't have enough time for me to change my clothes, Xan and besides the only part of my body that can be seen is a lil bit of my tummy, arms and legs, my god!" hinayaan niya nalang ako at sumakay na kami doon sa van na dala din nila noong sinundo ako. Kanila Andrei pala yung isang van at yung isa ay kanila Ellie.

Nang makarating na kami sa LCA ay parang bumalik lahat ng memories namin noon dito, kung paano kami nag umpisa mag kakilala ni Sachiko, unang beses kaming nag tawanan, unang beses na may nang away sakin, yung unang beses akong ipinag tanggol ni Sachiko, ang pag papadala ng kung ano ano sa akin ni Mr. theater guy na si Xanthus lang pala, unang beses na pag aaway namin ni Kallea, kung paano kami naging close ng mga boys, paano kami nag simula ni Xanthus at kung gaano kagalit si Sachiko kay Ms. Agoncillo. Lahat yun ay ala ala nalang, isang masakit at masayang ala ala namin.

"The Monarchy, giiiirls!!!" Isa sa mga grupo ng kababaihan na sikat noong high school.

Sunod sunod ang bulungan pag dating namin, kaniya kaniyang bati rin ang ginawa nila Keith sa mga babae doon na bumabati sakanila kaya asar na asar ang muka ng asawa't girlfriend nila kaya inaasar ito ni Sachiko pero madalas ay pinapakilala naman sila kaya hindi na dapat silang mag selos pa.

Hindi rin kase maipag kakailang bukod sa limang tarantado ay sikat na sikat din naman ang mga lalaki sa section namin dahil sa talagang taglay nilang kagaguhan, este kagwapuhan.

Naalala ko tuloy ang sinabi ko noong grade 7 ako 'Anong klaseng utak ba meron ang mga babaeng nag aaral dito parang wala na sa tamang pag iisip,e. Inaantay ko talaga yung araw na mag mature 'tong mga 'to, gusto ko makita paano sila matawa sa sarili nilang katangahan na halos ginawa ng santo yung limang tarantado. 10 years from now mag kaka reunion kami at pag nakita nila yung mga tarantadong yun sigurado ako na ikakahiya nila yung mga pinag gagawa nila ngayon at ako naman ay mananatili paring gan'to walang pakealam sa limang tarantadong yun at sigurado ako' napa halakhak ako ng mahina sa ala alang iyon dahil ngayon ay malaking parte na ang ganap ng limang tarantadong iyon sa buhay ko at isa na ako sa mga kababaihan na may sakit na Xanthusism.

"What's funny, why are you laughing and smiling so brightly? Have you seen your ultimate crush wayback high school, huh?" inis na inis na tanong sa akin ni Xanthus ng makarating kami sa upuan namin at paupuin niya ako. Tumango ako bilang sagot.

"Where is him? I'll gonna give him a good punch for making you smile!" lalo akong tumatawa at tinapunan niya ako ng nakakamatay na tingin kaya napatahimik ako.

"I'm with my ultimate crush right now, that's why I'm smiling" pangiting sagot ko sakaniya pero tila hindi niya naintindihan at linga parin siya ng linga.

"Sira! Sino pa ba ang hinahanap mo ikaw lang naman ang crush ko noon. Buong akala ko ay wala akong sakit na Xanthusism, indenial lang pala" natatawa tawang sagot ko pa pero tila talagang naiinis siya.

"What the heck is Xanthusism huh?" inis at naguguluhan na sagot niya.

"She created it Dwight. She calls every damn girls who likes you 'Xanthusism' because she thinks that liking you is a disease" natawa ako nang mag balik nanaman kung paano ako mandiri kay Xanthus at sa mga babaeng nagugustuhan siya noon.

Panay ang kamustahan at may mga lumalapit sa table namin ni Xanthus hinahanap ang anak daw namin, kahit naman wala pa. yung mga babaeng may gusto sakaniya noon kung maka congratulations ay parang napaka swerte ko at sakin bumagsak si Xanthus. Tama nga naman siya napaka swerte ko dahil sa sobrang daming nag kakagusto sakanya ako itong pinili niya.

May mag pa throwback picture na inihanda sila yung mga pictures at event lalo na yung kissing booth namin noon ay hindi nawala at hanggang ngayon ay pinupuri parin nila ito.

Bumalik si Sachiko sa table naming na umiiyak kaya agad akong lumapit at inalo siya, hindi ko siya tinanong dahil hindi ko ugali ang mag tanong ng dahilan ng pag kalungkot ng isang taong dahil ayoko na ipaalala sakanila ito.

"M-m-ms. Ag-g-gonc-goncillo died" at muli siyang humagulgol kaya lalo kong hinimas ang likod niya para suportahan siya sa pag iyak. Kung maka iyak ang isang 'to parang hindi galit na galit kay Ms. Agoncillo noon, grabe niya nga itong sagut-sagutin. Napa iling ako sa ala alang 'yon. Sabi nga nila the more you hate the more you love.

Nag paalam na mag iikot muna si Xanthus para bumati sa mga tao ngayon. Hindi naman ako pwedeng sumama dahil hindi ako pwedeng mapagod ng sobra.

Sobrang sayang balikan ang mga araw noong high school pa lamang kahit na mapait itong ala ala para sa akin ay isa ito sa pinaka magandang ala ala sa buhay ko dahil nag karoon ako ng mga tunay na kaibigan sa unang pag kakataon.