Crossed Paths Accidentally On Purpose

Chapter 22

Zephaniah's POV

Makalipas din ang ilang linggo ay nasanay na ako na hatid sundo ni Xanthus ngunit tila malakas talaga ang tama ng Xanthusism sa utak ng mga kababaihan dito dahil may hang over parin sila at hindi maka move on na kami na ni Xanthus, marami rin ang usap usapan na inahas ko si Xanthus kay Kallea dahil sila daw ang mag fiancé bakit daw ako nakikisawsaw nagagalit si Xanthus tuwing nakaka rinig s'ya ng usap usapan tungkol sakin kaya pag nakikita n'ya na kami ay sabay sabay silang nag sisi tahimikan "Xan, it's fine. I'm freaking fine. Just let them think what they want to think, hindi rin naman makikinig ang mga 'yan" pigil ko sakan'ya habang hinahawakan ko ang brasong nanginginig sa galit dahil narinig n'ya ang mga babae sa harapan namin na pinag usapan ako nag salita ng hindi maganda tungkol sa akin.

"We're really sorry Dwight and Amber. I'll make sure that this won't happen again" ngumiti nalang ako sakanila dahil ayoko ng patungan ang bad vibes nila. Hinawakan ni Xanthus ang kamay ko at hinigit na paalis doon "my goodness Xanthus what are you?!! Where the hell are you going?!!" sigaw ni Sachiko na hindi ko na nilingon dahil pinigilan na s'ya ni Blaize narinig ko pa na inaaway na ni Sachiko ang apat na babae doon kaya hinila na siya ni Blaize palayo.

Pagod akong hinahabol ang malalaking hakbang ni Xanthus kaya nang makarating kami sa rooftop ng school ay hingal na hingal ako, hinayaan n'ya naman ako na mag pahinga na muna pinaupo niya rin ako sa tabi at binigyan ako ng tubig "what are we doing here?" takang tanong ko sakan'ya nang mapag tanto ko na bakit nga kami andito.

"I just want you to breathe freely. Alam ko kase na lately mas lalong dumami yung nambubully sa'yo because of me I think I should bring you to somewhere that you can refresh your mind" aniya habang nag lalakad kami sa likod nung para maliit na room dito I think may wires yata doon.

Nang andon na kami nagulat ako na may picnic mat doon at picnic box tapos may fruits, juice, pizza, and sandwiches kaya hinarap ko s'ya para mag tanong kung para saan to pero nilagay n'ya lang ang index finger n'ya sa labi niya senyales na huwag na'ko mag tanong sinenyasan n'ya rin ako na umupo at ganoon nga ang ginawa ko nakita ko rin na may isa pang mat doon na may tatlong metro ang layo mula sa aming picnic spot.

"that's for Blaize and Sachiko" sagot n'ya na para bang alam niya na ang nasaisip ko kaya naman tumango nalang ako. Nakita ko naman s'ya na nag huhubad ng kanyang sapatos at umupo narin sa tabi ko. "I know that you're thinking why I prepared this picnic, well of course I don't want to ask you out on a date after school, 'cuz I know that you still need to help tita after school. So, I think of my own way na makapag date tayo. Sakto naman ngayon na may three hours break tayo dahil may meeting ang three subject teachers natin. Same to Sachiko the only difference is they only have two hours break so they will be here after one hour" isa to sa dahilan bakit tuluyan na akong nahulog kay Xanthus ay dahil kahit hindi na ako mag salita ay alam niya na ang nasa isip ko samantalang sya ay mistulang misteryo parin sa akin ang kung anong iniisip niya.

"Baby, I wanna say sorry. I know you're having a hard time these days dahil sa mga kumakalat na usapan. Sorry if I am causing too much pain if only, I could take all of it I would give it to those damn girls who's gossiping about you" malambing na aniya agad naman akong nag panic dahil 'di ko alam kung anong sasabihin sakan'ya ngayon ko palang s'ya nakitang gan'to na frustrated. 

"hush baby, don't be sorry alright? They are like that and that is irrevocable. We can't change the fact that they don't like me for you but you know what we can do?" sandali ako tumigil ngunit hindi na hinantay ang sasabihin n'ya. Ito rin ang unang beses ko s'yang tinawag na baby and I don't know where did my guts came from "The only thing that we can do is to show them that we love each other and they can never break us apart" hinawakan n'ya ang muka ko papunta sa baba ko at kasabay no'n ay ang pag baba ng tingin n'ya sa aking labi napa iling s'ya at nag iwas ng tingin. Dahan dahan n'yang hinalikan ang noo ko.

Hindi ko alam kung bakit ganon ang pairamdam ko bakit pakiramdam ko abot langit na ang kaba ko kahit na sa noo n'ya lamang ako hinalikan. "ahh err ihh ahh I- I – I guess we should eat?" tanong ko kay Xanthus at tumango naman s'ya sabay bukas sa sandwich at kuha sa bottled strawberry juice "here, no ketchup, mayonnaise, and tomato, only salad, patty and cheese. I prepared 5 of that just incase magustuhan mo" abot n'ya sa akin ng sandwich na binuksan nya. Yes, 'di ako kumakain ng ketchup and mayonnaise pero kumakain akong kamatis wag lang sa sandwich same with ketchup piling pagkain lang ang nilalagyan ko ng ketchup, ewan ko 'di ko gusto yung lasa e.

"thanks" sabi ko sabay kagat doon sa binigay n'ya, kumuha rin naman s'ya ng kan'ya "you want pizza?" umiling ako dahil ngumunguya ako, binuksan n'ya naman ang strawberry juice ko at inabot ito saakin "hey, stop okay? I can do it just eat wag mo na ako alalahanin" sabi ko ng napansin kong panay asikaso s'ya sa akin "just let me take care of you, Zeph" iritadong aniya kaya hinayaan ko nalang s'ya sa ginagawa nya.

Dinadama namin ang simoy ng hangin dito saktong sakto ang pag hahanda n'yang ito dahil hindi mainit ngayon kaya yumayakap sa balat ko ang bawat ihip ng malamig na hangin. Itinukod n'ya ang dalawang kamay n'ya sa likod para ibalanse ang bigat n'ya ganon din ang ginawa ko sabay tingala namin sa eroplanong dumaan sa ibabaw naming "do you think we will work if we are in a long-distance relationship?" tanong ko sakan'ya ng bigla akong napasip na s'yempre French ang parents n'ya baka biglaang maisip na bumalik silang France.

"Where does that question is coming from?" tanong n'ya habang matalim ang titig sa akin, umiling lang ako at nag kibit balikat dahil ayokong sirain ang oras na ito dahil sa puntong to ay alam ko ng iritado s'ya dahil ayaw na ayaw n'yang pinag uusapan ang tungkol sa hiwalayan. Hinawakan n'ya ang mag kabilang braso ko at hinarap ako sakanya "I told you I don't want to talk things like that. No one can take me away from you, I'm not going to say that I can't live without you cause I can but I am not able to function properly when I'm not with you.  I am like a robot that is made out of china there is always a malfunction if you're not here beside me" and then he leaned and brush his soft lips against mine, ang kamay n'ya ay nasa likod ko para mas igiya ako palapit habang ang isang kamay n'ya naman ay sinusuportahan ang kan'yang bigat.