Crossed Paths Accidentally On Purpose

Chapter 12

Zephaniah's POV

Naiinis ako sa sarili ko kase hindi ko alam bakit ako napa tango nung tinanong ako ni Darel kainissss ngayon boyfriend ko sya?  Ayoko!! Pero nakakahiya naman bawiin pero wala na andoon na hayaan mo na huhuuuu

"Zephaniah bilisan mo na mag bihis may nag aantay sa'yo yung kaibigan mo raw" nag taka naman ako kung sinong kaibigan ko ang sinasabi ni inay eh ang may alam lang naman ng bahay ko ay si Sachiko kaya naman nag madali ako na mag bihis at nag suklay pag tapos ay bumaba na ako

"sinong kaibi—" natigilan ako ng akita kong si Darel yun. Shit shit!! Pano n'ya nalaman na dito ako nakati— Sachikoooo!!!!

"uh hey Darel" sabi ko nung maka bawi ako mula sa pagka gulat

"I stopped here so we can go to school together" pormal na sagot nya sabay ngiti

"ah eh n-n-nay si D-d-darel po p-p-pala kaibigan ko" nauutal utal na ani ko kay inay dahil hindi ko alam kung paano iappaliwanaga sakanya ito dahil paniguradong magagalit sa akin si inay pag nalaman niya na boyfriend ko ito si Darel, yuck!!! Boyfriend??  Tanga tanga mo Zephaniahhhh!!!

"Boyfriend n'ya po" huhu bakit pala desisyon ka Darel?? Pag ako napalayas ni nanay sainyo ako titira.

"ah eh n-n-nay a-ano p-po k-k-kase" pag papaliwanag ko dahil Nakita ko si inay na gulat na gulat ang reaksyon n'ya hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag yung nangyari nanay sorry po 

"talaga?!! Nobyo ka nitong anak ko? Ay nako kagwapong bata oh! Pasensya ka na sa bahay naming at maliit lang ha? Hindi kase kami mayaman. Halina kayo sa lamesa at ng makakain na" pareho kaming gulat na gulat ni Darel sa iniasta ni inay dahil siguro buong akala naming ay papagalitan kami nito ngunit nag kamali kami ng inisip sa halip nag alit ang Mabasa naming sa muka nya ay tuwa at excitement ang nabasa naming sa mga mata nya kaya naman nag katinginan pa kami ni Darel bago mag lakad patungo sa hapag kainan

"hindi mo naman sinabe saakin Zephany, anak na may nobyo ka na pal asana pala ay inimbita mo agad sya dito para naman nakilala ko agad siya" sabi ni inay habang nag hahain ng mga pinggan. Hindi parin ako makapag salita dahil tila banyaga saakin ang asta ni inay dahil ang buong akala ko ay magagalit ito saakin at sisigawan ako at sasampalin huhu!! Kaka nood ko yata 'to ng mga teleserye

"Pasensya ka na Darel, tama ba Darel?" tanong ni inay dito "opo, Darel ho pasensya na ho kayo at hindi ho agada ko nakapag pakilala sainyo dahil biglaan lang din ho" pag papaliwanag pa ni Darel kay nanay. Talagang biglaan lang 'to no ala naman akong balak na sagutin ka ni hindi ko nga alam bakit ako napatango sa'yo nung araw na yun.

"nako 'wag ka na humingi ng pasensya ako nga dapat itong humingi ng pasensya sa iyo dahil hindi ka agad pinakilala nito ni Zephaniah saakin" aba ang lakas pala ng sapak ng nanay ko ngayon hah! Bakit ko naman siya ipapakilala sa iyo nay hindi ko nga 'yan kinikilala bilang boyfriend ko napilitan lang ako nay! NAPILITAN!

"Sorry po nay nagging busy po kase ako sa school kaya ho di ko na po na kwento sa iyo to si Darel" kahit na hindi ko naman talaga gustong ipakilala ito si Darel ay nag dahilan nalang din ako kay inay baka mamaya pagalitan pa ako nito e huhu

Binilisan ko talaga ang pagkain ko para maka alis na kami agad ni Darel dito dahil medyo na awkward na ako Mabuti nalang talaga at panay din ang daldal ni inay upang hindi ito mag mistulang burol dahil baka mamay dumating na ang mga uwak sobrang tahimik

"ah mas matanda ka pala ng tatlong taon dito kay Zephany ano?" tanong ni inay dahil tinanong n'ya kanina si Darel kung ilang taon na at sinabi naman nito na 16 years old na siya Salamat at natapos narin ito si Darel kumain na sa sobrang bagal mistulang nag mimita na