Crossed Paths Accidentally On Purpose

Chapter 14

Zephaniah's POV

"Ughhhh!!" my head hurts I dreamed about what happen 2 years ago and it made me feel sick sa araw araw na ginawa ng diyos hindi ako tinantanan sa loob ng dalawang taon nanatili 'yon sa puso't isipan ko it's traumatizing  and yet treasurable one.

Bumangon ako mula sa pag kakahiga at dumiretso sa bathroom para maligo at matanggal ang sakit ng ulo na dulot ng panaginip na iyon, medyo nag mamadali narin ako dahil anong oras at bawala kong ma late sa orientation dahil ako na ang class president simula noong nag transfer ang president naming nung grade 8, medyo masakit sa ulo dahil sa mga meetings and events for our grade level pero go lang as long as alam kong masaya ako sa ginagawa ko kahit na pinapasakit neto ang ulo ko ay kakayanin ko.

Nakaayos Na'kong bumaba at hindi ko inaasahan na maabutan ko si Sachiko sa sala namin na hinihintay ako matapos, since nangyari yun last 2 years mas nagging protective na saakin si Sachiko though, hindi yun alam ni nanay dahil sinabi ko kay Sachiko na huwag na lamang sabihin nang hindi madagdagan ang problema ni nanay, labag man sa loob n'ya ay napilitan narin s'ya dahil aminado naman din s'ya na may point ako. As usual habang kumakain kami ang bibig ni Sachiko ay sige parin ang arangkada at animo'y shot gun na sunod sunod na bumbala dahil kahit punong puno ang bibig nya ay tuloy tuloy parin sya, paulit ulit ko pinapaalalahan na don't talk when your mouth is full' pero ang sagot nya ay "so what? Are we in a fine dining? It's just you and mamita I don't have to follow that table manners anymore since mamita is enjoying my stories" aniya at inikot ang mata saakin atsaka itinuloy ang kanina pa niyang idinadaldal, si nanay naman ay panay ang tango, iling at tawa sa mga pinag sasabi nya na kalokohan niya.

"What's makes you hurry huh?" masungit na sabi saakin ni Sachiko habang hinahabol ang malalaking hakbang ko, hindi na ako sumagot pa dahil kung sasagot pa ako ay madadagdagan nanaman ang tanong n'ya at yun pa ang magiging dahilan ng pag bagal ng pag lalakad namin at sa wakas ay nandito na kami sa harap ng classroom naming hingal na hingal ako, bakit ba kase ang laki laki ng school na 'to hirap tuloy mag madali daig ko pa sumabak sa giyera.

"See wala pa nga si sir even our classmates are not yet here!!" pag rereklamo ni Sachiko na hindi ko na pinansin because that's the reason why I'm in a hurry earlier because I don't want them to arrive here before me I am their president so I should be the one who's leading them it's not right that they are he early birds and their president is the late it is a very wrong image for a president.

6:59 na at bumilang lang ako ng ilang segundo ay sunod sunod na dumating ang mga classmate naming na siyang hudyat saakin an buksan na ang classroom na kanina pa pinapabuksan saakin ni Sachiko dahil init na init na daw siya ngunit ayoko naming iyon gawin because I think of it as an act of being rude dahil hindi ko dapat buksan ang room dahil nauna akong dumating I want to wait for my classmates because I want to make sure that all of them are already inside the room before I enter.

"My god why would you wait for them Zephany huh? Are they a VIP?? Did you just really let me stay out there when you know that it is freaking hot? just to wait for them to go inside the room first huh?" reklamo ni Sachiko ng nakitang paupo na ako malapit sakanya, yes we are allowed to seat where ever we want to since today is just the first day of class and imagine first day of class ang na agad ng pangalan ng limang tarantadong yun I preferred not to listen to their teas and just do advance reading so I already have a knowledge about our future lessons, sinalpak ko ang earphones ko at nag patugtog nalang para hindi marinig ang mga reklamo ni Sachiko dito sa tabi ko.

After a couple of minutes our lecturer has finally arrived and everyone are not shock anymore to see who is the lecturer that just enter our room si Sachiko lang yung mukang tangang nakalaglag ang panga that makes her look like she can't believe what she's seeing right now kaya napailing ako sa reaksyon n'ya halatang hindi binasa ang schedule kaya hindi alam na lecturer ulit namin si Ms. Agoncillo balita ko ay natuwa daw ang director ng school dahil nag bago daw ang way of teaching ni Ms. Agoncillo and the director thinks that she can now teach a lesson of higher grade level "what's wrong Chi? Don't you miss Ms. Agoncillo huh?" pang aasar ko sakan'ya at talaga naming inis na inis s'yang sumagot saakin "who would miss her? She's a monster!!" OA na pag describe n'ya kung paano mag turo si Ms. Agoncillo but since sabi nga ng director nag bago na daw s'ya ng pag tuturo let's see kung anong ipinag bago.