Çikolatalı Süt | Yarı Texting

1.9

Bela: Sana bir daha mesaj atmamaya karar verdim.

Bela: Artık seni rahatsız etmeyeceğim.

Bela: Yaptığım bazı şeyler için özür dilerim.

Bela: Biraz ileri gittim galiba.

Bela: Her neyse.

Bela: Kendine iyi bak Meriç.

Bu kişiyi engellediniz.

***

Ümit

  Sanırım arkadaşlarım başıma gelen en iyi şeylerden biriydi. Babama yalvardıklarını duyunca oldukça şaşırmıştım. Babam inatçı adamın tekiydi. Bizimkilerin onu ikna etmesi gerçekten garipti. Şimdi ise Melisa'nın kapısının önündeydim. Kalbini kırmıştım ve aramız bozuktu. Düzeltmek için elimden geleni yapacaktım.

Zile bastıktan bir süre sonra Melisa kapıyı açtı. Kızarmış gözlerini birkaç kez kırptıktan sonra konuştu.

"Neden buradasın?" diye sordu. Sesi kısılmıştı.

"Konuşmamız gerek."

"Gir içeri."

Ayakkabıları çıkarıp eve girdiğimde direkt salona geçtim. Buraya daha önce de gelmiştim.

Melisa kapıyı kapatıp salona geldiğinde ortalığa biraz bakınıp bana en uzak koltuğa oturdu. Bu biraz canımı yakmıştı ama bozuntuya vermedim. Ne de olsa birazdan beni affedeceğini ve barışacağımızı düşünüyordum.

"Ayrıldık ve sana hiçbir açıklama yapmadım."

"Öyle oldu." dedi kısık sesiyle.

"İngiltere'ye gidecektik ve ilişkimizi yürütemeyiz diye düşündüm."

"Keşke fikrimi sorsaydın."

"Haklısın ama o an için ayrılırsak daha iyi olur gibi geldi. Yani beni beklemen gerekmez, mutlu olursun diye düşündüm."

"Nasıl mutluyum anlatamam. Şimdi ne değişti de konuşmaya geldin peki?" 

"Sana babamdan bahsetmiştim. İnatçı adamın tekidir. İngiltere'ye gitmek istemediğimi defalarca söyledim ama beni pek umursadığı söylenemez." Derin bir nefes alıp gülümseyerek devam ettim. "Bizimkiler babamı bir şekilde ikna etmişler. Burada kalıyorum yani."

"Ee Ümit?"

"Diyorum ki yeniden deneyebiliriz bence. Hem neredeyse iki yıllık bir ilişkimiz var yani. Vallahi bir daha böyle saçma şeyler yapmayacağım. Yeter ki affet beni."

Bir anda yüzüme yediğim yumrukla başım sola doğru savruldu.

"Seni geri zekalı! Bir daha kendi başına ilişkimiz hakkında kararlar alırsan tek yumrukla yetinmem."

"Bu seni affettim demek mi oluyor?" diye sordum hevesle.

"Hayır. Kendini affettirmek için bir şeyler yapmalısın demek. Ne yaparsın artık orası sana kalmış. Şimdi kapının yerini bildiğine göre seni hiç geçiremem. Görüşürüz."

Melisa salondan çıkıp odasına doğru ilerlerken ben de evden çıkmıştım.

Sanırım önümde zorlu bir yol vardı.

⬇

Sınır geçilmeden bölüm attığım için kendimi kutluyorum. Tşk.

Şuraya arkadaşlarınızı etiketleyin de hikaye kitlesi büyüsün biraz.

Her neyse efenim.

Bu bölümün sınırı 5 oy 10 yorum.

Bir daha sınır geçilmeden bölüm atmam he. Atabilirim de ama konumuz bu değil.

Korona var amaaa,

Öptüm.

Bb.