Çikolatalı Süt | Yarı Texting

3.2

Selamlar efenim. 

Ben bugünün pazar olduğunu unuttum. İftardan sonra yazdım hemen.

Bol bol yorum gelirse yeni bölüm pazar gününden daha erken gelir.

Neyse.

Keyifli okumalar.

⬇️

Hebele Hübele

Kayra: Proje ödevimi teslim ettim.

Kayra: Bunu kutlamalıyız.

Sezen: Sen niye her şeyi kutlayalım istiyorsun?

Kayra: Yemek yiyoruz çünkü.

Meriç: Mantıklı.

Ümit: Kayra otur oturduğun yerde. Sınavlara az kaldı.

Meriç: Bu da mantıklı.

Melisa: Fizikten kalacaksın. Git çalış.

Kayra: Bana fizik demeyin.

Kayra: İsmi bile midemi bulandırıyor.

Kayra: Nasıl çalışayım?

Pelin: Abart abart. 

Pelin: Sanki çalışmaktan başka şansın var.

Meriç: Bu daha da mantıklı.

Sezen: Senin mantığını seveyim Meriç.

Meriç: Mantıklı ama, ben ne yapayım?

Kayra: Ay nasıl da iyi anlaşıyorlar.

Pelin: Sorma sorma. 

Melisa: Neyse ne.

Melisa: Hepiniz defolun. 

Melisa: Yarın buluşacağız demedik mi?

Melisa: Ödevleri falan halledin. Sonra gelemem diyen olursa canını okurum.

Ümit: Aynen millet.

Ümit: Hadi herkes dersin başına.

Kayra: Bunlarda iyice annemle babam oldular.

***

Pelin

Soruyla bakışmamızı bölen zil sesiyle elimde kalemi masaya fırlattım. Zaten son soruydu, çözmesem sorun olmazdı. Bugün yeterince ders çalışmıştım. Erken kalkıp ders çalışmayı erkenden bitirmek işime geliyordu. Hem uyumayı fazla sevmezdim zaten. 

"Kızım arkadaşın gelmiş, seni bekliyor." Annem kapıdan seslenirken masamdan kalkıp dış kapıya doğru gittim. Bizimkilerle yarın buluşacaktık. Sanırım biri günü karıştırmıştı ama daha sabah konuşmuştuk. Başka arkadaşım vardı da ben mi hatırlamıyordum? Kapıda gördüğüm Eymen'le gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Bunun burada ne işi vardı?

"Seni kaçırmaya geldim. Hazırlanmak için beş dakikan var." dedi gülümseyerek. Kapıyı suratına kapatıp aceleyle odama gittim. Hızla üstümü giyindikten sonra anneme haber verdikten sonra çantamı alarak dışarı çıktım.

"Beklediğimden hızlı hazırlandın." 

"Sen ne zaman geldin?" diye sordum, bir yandan da bağcıklarımı bağlıyordum.

"Dün akşam geldim. Annemi ikna etmek biraz zor oldu tabi." 

"İyisin ama, değil mi? diye sordum telaşla. Hasta hasta buraya mı gelmişti?

"Harikayım." dedi gülümseyerek. Elini saçımda hissettiğimde ne yaptığını anlamak için durdum. Saçlarım omuzlarıma dökülürken elindeki kurşun kalemi bana uzattı.

"Bunu unutmuşsun." Elindeki kalemi alıp çantama koydum. 

"Aceleyle çıkınca, unutmuşum." diye mırıldandım. Rezil olmuştum.

"Tokan var mı? Bu sıcakta saçların seni rahatsız eder." dedi. Fazla düşünceliydi.

"Çantam da olması gerek. Bu arada biz nereye gidiyoruz?" Bulduğum tokayla saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım.

"Sahile gideriz diye düşünmüştüm. Tabi sen başka bir yere gidelim dersen oraya gidelim."

"Sahil iyi fikir." Telefonum çalınca çantamdan telefonumu çıkardım. "Buna cevap vermeliyim. "

"Tekin, sen beni arar mıydın?"

"Fazla konuşma bücür. Annem arkadaşıyla gitti dedi. Bizimkiler mi?"

"Hayır başka bir arkadaşım. Sen tanımıyorsun Tekin." dedim bıkkınlıkla. 

"Erkek mi?"

"Öyle. Kapatıyorum ben. Önemli bir şey yokmuş."

"Nasıl önemli bir şey yok? Abinim ben senin."

"Görüşürüz Tekin." Telefonu suratına kapatmıştım. Cidden sinir bozucu bir abiydi.

"Tekin, o kimdi?" diye sordu Eymen. Tedirgin görünüyordu.

"Abim, maalesef."

"Bende bir an erkek arkadaşın var sanmıştım." dedi rahatlamış bir şekilde.

"Olsa ne olacak ki?" 

"Şansım olmayacaktı." dedi omuz silkerek. Dediği şeyi anladığımda şaşkınlıkla gözlerim açıldı.

"Sen bana mı yürüyorsun?" dedim şaşkınlıkla. 

"Yeni mi anladın?"

⬇️

En sevdiğim çift kim bilmiyorum hepsini aşırı seviyorum.

Neyse.

Pazar günü görüşürüz.

Hikayeyi beğeneceğini düşündüğünüz arkadaşınızı etiketler misiniz? Hikayeyi paylaşarak büyümesi için destek olabilirsiniz.

İnstagram: sarkilarvehisler

Öptüm.

Bb.