Çikolatalı Süt | Yarı Texting

3.8

Selam ve selam.

Bu bölümü yayımlamam niye bu saate kaldı bilmiyorum. Pü bana.

Yalnız bölüm günü belirlediğimden beri sürekli bölüm atıyorum. Demek ki bölüm günü önemliymiş.

Neyse.

Keyifli okumalar.

⬇️

Sezen

"Pelin sen niye bu kadar gerginsin? Bir şey yok, sakin ol biraz." dedim Pelin'i oturtmaya çalışırken. Salonda dolanıp duruyordu. 

"Gergin olmakta haklısın canım arkadaşım. Babanın seni Eymen'e vereceği ne malum?" dedi Kayra sırıtarak. Pelin'in hali onu fazlasıyla eğlendiriyordu. Pelin ona göz devirirken bende susması için birkaç şey söyledim.

"Herkes saçmalamayı keser mi artık?" Meriç elindeki tepsiyi masaya bıraktıktan sonra saatine baktı. "Ümit neden bu kadar geç kaldı?"

"Ben bir arayayım onu." dedi Melisa ve ayaklandı. 

"Şimdi vıcık vıcık konuşacaklar. Kız sende merak etme evde kalmazsın. Babanla konuşurum Eymen'le evlenmene izin verir." Kayra'nın kaçmasına izin vermeden terliğimi ona fırlattım. Poposunu ovuştururken bana sinirli bakışlarını yollamıştı.

"Kayra dalga geçmeyi bırak. Alt tarafı Eymen'le tanışacaksınız. İstemeye çevirme şu ortamı." Meriç olaya müdahale ettiğinde çalan kapıyla Melisa odadan fırladı. Birkaç dakika sonra Ümit'le birlikte içeri girdiklerinde Ümit'in elinde poşeti alıp mutfağa gittim.

"Yardım gerektirecek bir şey var mı?" Meriç'in sesini aniden duymamla olduğum yerde sıçradım. "Özür dilerim. Korkutmak istememiştim."

"Sorun değil." dedim nefesimi düzene sokmaya çalışırken. Cidden korkmuştum. "Yardım edilecek bir şey yok bu arada. Pelin sakin olursa her şey yolunda."

"Bazen kendimi onların babası gibi hissediyorum." dedi gülerek. Gerçekten öyleydi. Sürekli bir şeylere düzene sokmak için çabalıyordu.

"İçeri geçelim mi? Pelin Kayra'yı öldürebilir."

"Olur." dedi. Sanki bir şey daha söylemek istiyor gibi bakıyordu. "Saçlarını örmemi ister misin? Hava çok sıcak, rahatsız olmanı istemem." Sözleriyle gülümseyerek başımı onaylarcasına salladım. Naif bir insandı.

Elimden tutup beni odasına götürdü. Elimi bırakıp dolabına yöneldiğinde çalışma masasının önündeki sandalyeye oturdum. Bu odada ilk kez bu kadar rahat hareket ediyordum. Elinde tokalarla dolabı kapatıp yanıma geldi.

"O tokaları nereden buldun?" dedim meraklı bir şekilde.

"Melisa'dan yürüttüm. Küçükken sürekli saçlarını yapardım zaten." derken bir yandan da saçlarımı yapmaya başlamıştı. Elleri saçlarımda öylesine nazik hareket ediyordu ki uykum geliyordu. Birkaç dakika sonra elleri saçlarımdan ayrıldığında nasıl göründüğümü öğrenmek için odadaki boy aynasına baktım. Gerçekten bu işte fazlasıyla becerikliydi.

"Teşekkür ederim Meriç, harika oldu." dedim kendime bakmaya devam ederek. Benden daha iyi yapıyordu bu işi.

"Rica ederim. Ne zaman istersen yaparım. Saçlarını seviyorum." dediğinde yanaklarım kızarmıştı. 

***

Ortam her zamankinden farklı değildi. Kayra Eymen'i öylesine sevmişti ki şuan ekonomi konuşmaya başlamışlardı. Ne zamandır ekonomiyle ilgilendikleri hakkında tek bir fikrim bile yoktu. Kayra zaten insanlarla çok kolay anlaşırdı. Bizde Eymen'i sevmiştik. Pelin oldukça rahatlamış gözüküyordu. Zaten gerilmesini gerektirecek bir şey olmadığını başından beri söylüyorduk. 

Pelin Ümit'le içecek getirmek için mutfağa gittiğinde bende sohbete katılmıştım. Konuyla ilgili bildiğim fazla şey olmadığından fazla konuşmuyordum.

"Ne zamandır ekonomiyle ilgileniyorsun?" dedi Meriç. Dizlerime uzanmıştı bir süre önce. Yerinden memnun görünüyordu.

"İlgilenmiyorum, sadece sohbet güzel ilerliyor." dedim.

"Gittikçe Kayra'ya benziyoruz gibi geliyor. Resmen oturmuş ekonomi konuşuyoruz, şaka gibi." Gülümseyerek saçlarıyla oynamaya devam ettim. Pelin ve Ümit ellerinde tepsiyle içeri girdiğinde içeceklerimizi verip boş olan koltuklara oturdular.

Bu ortamı seviyordum, ekonomi konuşulsa bile.

⬇️

Satırlarca konuşmak istiyorum ama aklıma bir şey gelmiyor. Hadi yine iyisiniz.

Pazar günü görüşürüz millet.

Hikayeyi beğeneceğini düşündüğünüz arkadaşınızı etiketler misiniz? Hikayeyi paylaşarak büyümesi için destek olabilirsiniz.

İnstagram: sarkilarvehisler

Öptüm.

Bb.