Selamlar efenim.
Yeni okurlar bi selamınızı alırım :)
Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.
Sınır 7 oy 40 yorum.
Ve bir sonraki bölümü en çok yorum yapana ithaf edeceğim.
Keyifli okumalar.
⬇️
Sezen
Dün Meriç'i en son revirde görmüştüm. Bana "Seni seviyorum." dedikten sonra revirden kaçmıştım. Baya kaçmıştım. Aslında Meriç bana "Seni seviyorum." diyen ilk kişi değildi. Sadece garip hissediyordum. Daha önce benden hoşlandığını da söylemişti fakat direkt yüzüme söyleyince neye uğradığımı şaşırmıştım.
"Sezen."
"Efendim Kayra. Kolumu da rahat bırak ayrıca."
"Meriç geliyor hatta geldi bile." Bir anda ne yapacağımı bilemeyip ayağa kalktım. Hâlâ utanıyordum ve yüz yüze gelmek şuan iyi bir fikir değildi.
"Sezen konuşalım biraz." Konuşmalıydık. Ondan kaçarak hiçbir şeyi halledemezdim. Onaylarcasına kafamı sallayıp peşine takıldım. Okulun arka tarafına geldiğimizde burada en son yaşananları hatırlamak beni biraz huzursuz etmişti.
"Sezen dün söylediklerimde ciddiydim. Seni zorlayamam ama aramız kötü olsun da istemiyorum."
"Katılıyorum. Aramızdaki şeylerin bizimkileri kötü etkilemesini de istemem."
"Şey tamam o zaman."
"Gidelim o zaman?" dedim soru sorar bir tonda. Onaylarcasına başını salladığında bizimkilerin yanına dönmüştüm. Pelin ve Melisa ne konuştuğumuzu anlatmam için kaş göz işareti yaparken bende onlara inat oturduğum yere iyice yayıldım. Muhtemelen beni öldürmek istiyorlardı. Okul çıkışı direkt kaçsam iyi olacaktı. Kızlardan bakışlarımı kaçırmak amacıyla diğerlerine baktığımda Meriç'le göz göze gelmiştik. Hemen gözlerimi ondan çektim. Ona karşı ne hissettiğimi de, bir şey hissedip hissetmediğimi de bilmiyordum.
"Bu kim ya?" diye kendi kendine sızlanan Pelin'le ona odaklanmıştık. Kaşlarını çatmış telefonun ekranına bakarken biz ses çıkarmadan onu izliyorduk. Çok geçmeden telefonu cebine koyduğunda bizi fark etmişti.
"Ne var? Niye öyle bakıyorsunuz?" diye sordu.
"Niye sinirlendin sen?" diye sordu Melisa hesap sorarcasına.
"Biri mesaj attı. Ben Eymen falan dedi ama ben Eymen diye birini tanımıyorum."
"Eymen bizim Eymen ya. Ablası üst kat komşumuz iyi çocuktur." dedi Meriç. Biraz sonra başına gelecekleri tahmin etmediğine emindim.
Tam da tahmin ettiğim gibi Pelin yerinden kalkıp Meriç'in üstüne atladı. Meriç'in ne olduğunu anlamaya pek vakti olmamıştı. Pelin'in boş anından yararlanıp ayağa kalkmasıyla son sürat koşması arasında saniyeler vardı.
"Sen nasıl benim numaramı verirsin? Hemde o çocuğa. Kaçma, buraya gel. Öldüreceğim seni!"
Pelin Meriç'i kovalarken bizde Kayra ile kantine gitmek için ayaklanmıştık. Biraz sonra burada çıkacak katliamı izlerken yemek için bir şeyler alsak iyi olacaktı.
"Ümit'le Melisa'yı yalnız bırakmasaydık keşke." dedi Kayra.
"Salak salak konuşma Allah aşkına."
"Onu bunu boş ver de siz Meriç'le ne iş? Sevgili mi oldunuz yoksa? Ay komşular yetişin."
"Sen canına mı susadın? Yok öyle bir şey. Kafanda kurup millete anlatma bir şeyler. Yoksa elimden kimse alamaz seni." dedim sert bir tonda. Ortalığı karıştırmasına izin veremezdim. Neyse ki söylediklerim onu korkutmaya yetmişti ve tek bir kelime etmemişti. Tehdit bazen işe yarıyordu işte.
Kantine vardığımızda beklemediğimiz bir görüntüyle karşılaşmıştık. Pelin bağırarak Meriç'i kovalarken Arif abi kantinden koşmamaları için onlara bağırıyordu. Kantindeki tüm öğrenciler gibi bizde onları izlerken nihayet Pelin Meriç'i yakaladı.
"Meriç şimdi öldün sen!"
⬇️
Burada olmayı seviyorum he. 2 bin olmuşuz :') Ben biraz duygusal anne modundayım :')
Neyse neyse.
En sevdiğiniz karakter kim?
Şuraya hikayeyi beğeneceğini düşündüğünüz arkadaşınızı/arkadaşlarınızı etiketler misiniz?
Sınır 7 oy 40 yorum. Sınır geçilmeden de bölüm gelir fakat tam sınav-ödev-proje üçlüsü arasına sıkışıp kalmışken bölüm yazmak zor. Bol bol yorum yapın ki motive olup bölüm yazayım.
İnstagram: sarkilarvehisler
İnstagram ve wattpad hesabımı da takip ediniz efenim.
Her neyse.
Öptüm.
Bb.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çikolatalı Süt | Yarı Texting
AléatoireBela: Sen benim çikolatalı sütümü yere düşürerek belaya bulaştın. Bela: Artık kurtuluşun yok. Bela: Hadi eyv. Kapak Tasarımı: _moonnlightt_