SUSPICIOUS SMELL² ▪︎ Choi Soobin ✔

Bölüm 16

‎꧁‎‎ Suspicious Smell - Choi Soobin‎‎꧂‎

𓆸 09012021𓆸

❝BÖLÜM 16❞

Hastanenin bahçesinde soğuktan donmak üzere olsam da inatla dikilip, aynı hizada bir ileri iki geri adımlıyordum. Şaşkınca bakışlarımı Beomgyu'ya döndürdüğümde onun da en az benim kadar şaşkın olduğunu görmek utanç vericiydi.

"Kafayı yemiş olmalıyım." dedim kendime inanamayarak. "Ben ona tokat mı attım?"

Sinirden gözüm döndüğü için ne yapacağımı bilemez bir hâlde tüm hıncımı Jinah'tan çıkarmıştım. Pişman mıydım, orası tartışılırdı ancak kesinlikle diğerlerine karşı mahcup hissediyordum. Sonuçta hepsi Jinah ile arkadaşlardı...

Beomgyu, omuz silkip, "Bu kadar kafana takma." diye mırıldandı. "Bir kere hakketti."

Başımı olumsuz anlamda sallayıp bıkkınca banka oturdum. Az önce resmen Yeonjun tarafından belimden tutulup mancınık gibi koridorun diğer köşesine fırlatılmıştım. Eğer Yeonjun olmasaydı o tokadın daha ağrını bile atardım.

Stresle ellerimle oynamaya başladığım sırada soğuktan burnunun ucu kızaran Beomgyu bileğimi kavradı ve ikimizi hastanenin içine çekmeye başladı.

"Daha on dakika bile geçmedi," dedim itiraz edercesine. "Beş dakikada kalmalıydık." Ancak sözlerim üzerinde hiç etkili olmamıştı. Sadece sırıtarak acil koridorunda beni peşinden sürüklemeye devam etti.

Onun görmeyeceği şekilde gözlerimi devirdiğim sırada çoktan az önce her şeyin yaşandığı yere gelmiştik. Zorla akraba önüne çıkarılan evin mazlum kızı gibi Beomgyu'nun arkasına sığınmaya çalışırken o kolumdan çekip beni öne doğru ittirmişti. Bunun hesabını kesinlikle daha sonra ona ödetecektim.

Karşımdaki bekleme sandalyelerinden birinde oturup tırnaklarını kontrol eden Jinah'a hayret içinde bakmaya başladım. Yok... Gerçekten benim sabrım kalmadı.

"Soobin nerede?" dedim oradan uzaklaşmayı hedefleyerek. Taehyun parmağıyla karşımızdaki odayı işaret etti. Başımla onu onaylayarak odaya gireceğim sırada Jinah'ın sesini duydum. "Biz burada boşuna mı bekliyoruz Yurin? içeri alınıyor olsaydık şimdiye hepimiz girmiş olurduk."

İçimden beşe kadar sayıp derin bir nefes verdiğim sırada Beomgyu destek olmak istercesine omzumu sıvazlamıştı. Galiba burada tek beni haklı bulan kişi Beomgyu idi. Zaten diğer üçünün bakışları, özellikle Yeonjun'unkiler oldukça sinirli gözüküyordu.

"Ben ayrıcalıklı biriyim."

Yerimde hafifçe gerinip Jinah'a üsten bir bakış attım ve kapıyı açtığım gibi odaya daldım. Ancak hesaba katmadığım şey omzuna pansuman yapıldığı için tişörtü yerle buluşmuş olan bir Soobin'di. Gördüğüm manzara karşısında tutulan nutkumu yok sayarak hızla gözlerimi kapayarak arkama döndüm.

Gergince, "Pardon." diye mırıldandım. "Ben öylesine bir bakıp çıkacaktım."

Tek elimle gözlerimi kapamaya çalışırken diğer elimle de rastgele kapının kolunu yokluyordum. İçimden kendime deli gibi saydırmıştım. Rezilliğin bütünleşmiş hâliydim. Yıllar öncesinde gömüldüğüm o rezillik akan topraklarda fosilleşmeyi beklerken şu an ayrı bir rezillik ile üstüme toprak atılmıştı.

"Gelsene."

Soobin'in sesini duymamla yavaşça arkama döndüm ve gözlerimin önüne koyduğum elimi hafifçe araladım. Eliyle yanına oturmam için pat patlarken arkasındaki doktoradan onay verici bir bakış almıştım.