SUSPICIOUS SMELL² ▪︎ Choi Soobin ✔

Bölüm 7

꧁ Suspicious Smell - Choi Soobin꧂

𓆸 14102020𓆸

❝BÖLÜM 7❞

Elimdeki kalemi hırsla çevirirken, bir yandan da önümdeki test kitabında göz gezdiriyordum. Normalde şu ana kadar bu kitabı yarılamış olmam gerekirdi. Ancak ben, hiçbir şeyi zamanında yapamayan biri olarak, tekrar ve tekrardan oldukça yeri kaçırmış ve profesörün işlediği konunun çok uzağındaydım.

Eunji, arkada tableti kucağında bir halde dizi izlerken Minhee ortalarda yoktu. Eunji'ye, Minhee'nin Soojun'a yardım ettiğini söylememiştim. Mecburi olarak üçümüz hâlâ aynı odada kalıyorduk. Ve zaten Minhee ile aramın soğuk olduğunu beş milyon öteden anlayabilirdi. Sadece, daha fazla bu konu hakkında konuşmak istemediğimden bunu Eunji'ye söylememe kararı almıştım. 

"Hey, akşam yemeğine gitmiyor muyuz?" Eunji hevesle yatağından doğrulurken kafamı test kitabımdan kaldırıp ona kısa bir bakış attım.

"Sen ve Minhee gidersiniz."

Kestirip attığım cevap karşısında kaşlarını çatıp masamın yanına geldi. One, ne var, bakışlarımı göndermeye devam ediyordum.

Bir şeyleri anlamdırmak istercesine dudağını büzüştürdü, "Siz ikiniz... Küs müsünüz? Bir haftadır garip davranıyorsunuz."

Tebrikler, bunu anladığın için şimdi sana Nobel Ödülü vereceğim Eunji. 

Gözlerimi devirdim ve, "Küs değiliz." dedim. Doğruları söylemiştim, onunla küsmek bile istemiyordum. Sadece hayatımdan çıksın, gitsin istiyordum.

"Yine de..." dedi hâlâ kabullenemeyerek, "Sen odadayken o gidiyor, o odadayken sen gidiyorsun. Sanki yan yana gelmek istemiyor gibisiniz, eğer ben ailemin yanındayken tartıştıysanız bana söyleyin. Aranızı düzeltirim. Sonuçta iki sene daha oda arkadaşı gibi gözüküyoruz."

Elimdeki kalemi sinirle masaya bırakıp, "Fazla kurcalama Eunji." dedim ses tonuma hakim olamayarak. Ardından sandalyemin arkasına astığım ceketimi bir hışımla kapıp odadan çıktım.

Kapıyı kaparken Eunji'nin, "Nesi var bunun?" deyişini görmezden geldim.

Şu an Eunji'ye sinirlenmemin hiçbir mantığı yoktu, onu kırmak da istemiyordum fakat Minhee konusu artık sinirlerimin gerilmesine sebep oluyordu. Göz göre göre ben ve Soobin'i tehlikeye atmıştı. Biz üreticiyi ararken, hatta bunu yaparken yaralanırken, o sessizce bizi izlemiş ve Soojun'dan söz dahi etmemişti. Ona kırgındım... Ve bir daha asla eskisi gibi olamayacaktık, ona tekrar güvenemezdim.

Bugün normalde Jinah ile buluşmalıydım, ancak son dakika eklenen dersim yüzünden kızı ekmek zorunda kalmıştım. Ona ısındığım söylenemezdi, fakat Soojun'dan geldiğini varsaydığım bir takım mesajlar hakkında onunla konuşma ihtiyacı duyuyordum.

Soobin'e mesajlar hakkında en ufak kelime dahi söylememiştim. Bu işi de üstlenip zarar görmesinden deli gibi korkuyordum. Bu nedenle kendi kendime halletmeye çalışacaktım. 

Jinah'ı her ne kadar bir türlü sevemesem de, bu konuda bana yardım edebileceği gerçeği beni rahatlatıyordu. Tek sıkıntı, onun da hiçbir şeyi Soobin'e söylememesi ve aramızda sır olarak kalması gerekiyordu.