SUSPICIOUS SMELL² ▪︎ Choi Soobin ✔

Bölüm 19

꧁‎‎ Suspicious Smell - Choi Soobin‎‎꧂‎

𓆸 06022021𓆸

❝BÖLÜM 19 ❞

Çatalımı sertçe makarnaya sapladığımda tabakla olan sürtüşmesinden çıkan sesle masadaki herkesin yüzü buruştu. Onların aksine mimik bile oynatmamıştım, çünkü bu zamana kadar ciddiyetsiz kalmalarına hâlâ inanamıyordum.

Evet, her şey şaka gibiydi. Soobin dün akşam Hyungjun davasındaki suçlu olduğunu söylemişti. Kanıt yetersizliğinden davada 'katil' olarak adlandırılmasa bile adı geçmişti. Kim bilir Soojun, kardeşini hapse tıkmak için o gece kanıt bıraksaydı şu an Soobin ile bu masada güle oynaya yemek yiyebilir miydik?

Tüm her şeyi temiz bir şekilde incelemeye çalışıyordum. O gece Soojun, evi yakmış Hyungjun ise ölmüştü. Ardın firar etmiş ve olay yerinde Soobin'i bırakmıştı. Bunun üzerine de Soobin'in burnunun bile kanamaması, ancak Hyungjun'un ölmesi doğal olarak polislerde şüphe uyandırmıştı. Bu yüzden de bu cinayet davasında Soobin suçlu olarak gösterilmiş, okuldan alınmış, sırf reşit olmadığı için gözetim altında ev hapsine çarptırılmıştı. İronik olan noktası ise tüm bunlar olurken Soobin bir katille aynı evi paylaşmıştı... Psikolojisi berbat hâldeyken abisi ile aynı odada uyumuştu.

Bazen imrenmemek elde değildi. O çok güçlü biriydi ve ben bunu daha yeni yeni fark edebiliyordum. Öğrendiğim her yeni şeyle ona olan hayranlığım artıyordu resmen.

"Yani," dedim çatalımdaki makarnayı ağzıma götürürken. "Komiser Woojin geçmişteki davada sana yardımcı oldu, böylece cezan azaltıldı. Çünkü asıl suçluyu biliyordu. Ancak kanıt olmadığı için Soojun tutuklanmadı ve şu anda da Soojun'un tutuklanamama sebebi geçmişteki o olay. Davadaki suçlu hâlâ sen olarak gözüküyorsun, eğer Soojun'u tutuklarsan senin katil olduğunu söyleyecek ve hapse birlikte gireceksiniz."

"Ancak eğer kanıt bulursak geçmişteki davadaki katilin de o olduğunu ortaya çıkarırız ve abim yaptıklarının hesabını öder."

Cümlemi layıkıyla tamamladığında dudaklarım havaya kıvrılmıştı. Önümüzdeki planı az çok çizmiş sayılırdık. Bu saatten sonra tek yapmamız gereken şey bir kanıt bulabilmemizdi. Aynı zamanda tüm bunları yara almadan, bir arada yapmalıydık.

İçimde istemsizce heyecanlanan bir taraflarım vardı. Bu hissi bastırmak için çok uğraşıyordum. Ne zaman ümitlenirsem, o zaman berbat şeylerle karşılaşıyordum. Aslında inanmak başarmanın yarısı derlerdi. Güzel şeyler olacağına tüm kalbimle inanıyordum, fakat Soojun... Ondan korkmamak elde değildi. Ya birimize bir şey yaparsa, ya tam her şey çözüldü derken yeni bir şey ortaya atarsa diye içim içimi yiyordu.

Kendi öz kardeşim demeden Soobin'i nasıl yaraladığını gördük. Onun yüzünden iki kere bıçaklandı ve bir tanesi ağırdı. Ameliyat olmuştu, üstüne de yüzsüz yüzsüz bu eve gelip geçmiş olsun dilemişti. Ya da yıllar önce gözünü dahi kırpmadan kardeşinin olduğu evi ateşe vermesi... O vicdansız biriydi. Bazen içine bir şeytan kaçtığını bile düşünüyordum.

Aklım almıyordu. Aylardır aradığımız o üretici Soojun'du. Hemen dibimizdeydi. Uzansak yakasından tutacaktık ama bir şekilde kaçmayı başarıyordu ve elindeki kozları fazlasıyla iyi oynuyordu. O kozları toptan silecek bir kanıta ihtiyacımız vardı.

Elimi sertçe masaya vurup ayaklandım, "Sizi bilmem ama ben yerimde bile oturamıyorum heyecandan."

Yeonjun onaylar bir mırıltı çıkarıp ayaklandı. Dün gecenin vermiş olduğu sarhoşluk yerini yorgunluğa bırakmıştı. Göz kapakları istemsizce kapansa da ayakta kalacak gücü vardı. Beomgyu da uykulu gözlerle ayaklandığında onların bu hâline gülümsedim. Sırf Soobin için yorgunken bile mücadele edebiliyorlardı. Böyle arkadaşlarım olmasını isterdim... Aslında varlardı.