Clarelisse's verhaal [On Hold]

6. Ratten

We kropen nog een lange tijd voort in stilte. We stopten alleen als we een vreemd geluid hoorden. Zoals druppeltjes water die je hoorde, een lek dus.

'Mmgh' mompelde Brandon. 'Wat scheelt er?' Vroegen ik en Riley in koor. Met een piepend stemmetje antwoordde Brandon terwijl hij de zaklamp liet schijnen op een rat. 'Er zitten hier ratten!'

Ik en Riley begonnen gedempt te lachen, we probeerden zo weinig mogelijk lawaai te maken zodat zeker niemand zou ontdekken dat we door de verluchtingspijpen aan het kruipen waren.

Als de vredebewakers ons zouden ontdekken, zouden we een groot probleem hebben. Ik ben er vrij zeker van dat we de doodstraf zouden krijgen. Iedereen die ooit geprobeerd heeft de stad te verlaten, is vermoord door de vredebewakers. Velen ervan zijn publiekelijk terechtgesteld.

Niemand weet eigenlijk wat er zich buiten de stad bevind, maar de vredebewakers zeggen dat het daar uiterst gevaarlijk is. Daar nemen de meeste mensen een genoegen aan en ze proberen nooit de stad te verlaten.

Maar dat is nu exact wat ik, Riley en Brandon wel aan het doen zijn.

'Ben je nu bang voor een rat?' Vroeg Riley. 'Je bent bang voor een rat maar als ik zeg dat je weg moet lopen, loop je niet gewoon naar buiten maar moet je persé via de verluchtingspijpen?! Jij bent toch een rare jongen hoor..'

Brandon kroop voort en zorgde ervoor dat hij de rat zeker niet aanraakte. Toen de rat een klein beetje bewoog, bleef hij stokstijf zitten. Als het beestje stopte met bewegen kroop hij verder. Hij deed er 5 minuten over om voorbij het beestje te geraken.

Bij Riley en ik duurde het nog geen minuut om er voorbij te geraken.

Na een tijdje kruipen kwamen er nog meer vragen in m'n hoofd dan ik dacht dat mogelijk was. Uiteindelijk besloot ik toch om er een te stellen. 'Heeft er eigenlijk iemand een idee hoe laat het is?' Ik kreeg geen antwoord, maar ze stopten wel. We gingen weer zitten.

Uiteindelijk besloot Brandon om iets te zeggen. 'Ik heb geen idee hoe laat het is. Riley jij wel?' Riley antwoordde sarcastisch 'jij bent toch een rare jongen hoor. Een verband heb je bij je, maar een horloge, waarom zou je ook een horloge bij je hebben? Maar neen ík heb geen horloge bij'.

Brandon ging terug verder. 'Clary is rond 12 uur thuis vertrokken, jullie werden in het centrum verwacht om kwart na.'

'Hoe weet jij om hoe laat ik ben vertrokken?' Vroeg ik aan Brandon. 'Euhm, gewoon gokje. Dus mm.. Ik denk dat we daar zijn vertrokken rond 2 uur. We kruipen hier nu toch al 2 uur in rond, dus ik denk dat het nu ongeveer 4 uur zal zijn.'

'Hoe weet jij je weg hier eigenlijk in?' Vroeg Riley. 'Euhm ik volg gewoon m'n instinct.' Antwoordde Brandon.

Lekker! Ik zit hier dus met m'n beste vriendin en een jongen die ik 3 uur ken door de verluchtingspijpen van het centrum te kruipen, en waarschijnlijk worden we ook nog wel als voortvluchtigen beschouwd.

'Juist ja, heeft je instinct dan een idee waar we ergens heen gaan?' Vroeg Riley, je kon het sarcasme horen druipen van haar stem.

'Míjn instinct heeft uíteraard een idee waar we heen gaan, we komen in de kelder van de slager terecht.'

'De slager? Die zou ons eerder in stukken hakken en verkopen dan onderdak verlenen aan voortvluchtigen!' Antwoordde ik verbaasd.

Heey, omdat dit m'n eerste verhaal is wou ik eens aan jullie vragen of jullie misschien nog tips hebben?
Ik wil ook EmmaDevriese nog bedanken voor alle foto's die ik gebruik te editten! Ze zijn absoluut fantastisch!!

En voor al m'n lezers bedankt dat jullie m'n verhaal lezen!
Comment and vote plaese? Xx