Ashley POV
Την ώρα που ντύνομαι η πόρτα ανοίγει
-«οοοο φακ συγνώμη!» Γυρνάει πλάτη «συνέχισε δεν σε βλέπω» έβαλε τα χέρια του στην μέση του
-«αφού είμαστε ζευγάρι» κούμπωσα το παντελόνι μου «οπότε λογικά με έχεις δει και γυμνή»
Άραγε όλοι οι άνθρωποι έχουν τόσα σημάδια ή είμαι η μόνη;
Σήμερα δεν φοράει όπως ντύνεται συνέχεια.
Φοράει μια μαύρη φούτερ και μαύρη φόρμαΠολύ όμορφος!
-«ναι σε έχω δει αλλά...μάλλον δεν θα νιώθεις ακόμα άνετα να σε δω;» Ρώτησε αμήχανα και έσκυψε το κεφάλι του ΠΑΛΙ στο πάτωμα
Ε ρε μανία με το πάτωμα
-«σιγά έτσι και αλλιώς ότι έχω έχεις» έβαλα μπλούζα μου «γύρνα τελείωσα» γύρισε και με είδε από κάτω μέχρι πάνω
-δεν έχουμε τα ίδια πράγματα
-«α»ήταν το μόνο που απάντησα
Τα μάγουλα του κοκκίνησαν
-εμείς τα αγόρια έχουμε άλλα πράγματα που αρέσουν στις κοπέλες. Βασικά όχι σε όλες α! Αρέσουν και σε μερικά αγόρια-ε; Μην με μπερδεύεις
-κάτσε να στο αναλύσω
.
.
.
Αφού μου τα ανέλυσε όλα-«αυτό είναι πολύ ωραίο» είπα χαμογελώντας
-μερικοί έχουν θέμα όμως
-«αχ αυτοί που έχουν σίγουρα πάσχουν από κάτι!» Είπα γελώντας «έχεις φιλήσει αγόρι;»
Τα μάτια του σκούριναν
-«εμμμμ ναι» είπε ντροπαλά
Άνοιξα το στόμα μου
-«ΟΥΑΟΥ πόσο ήσουν και πως ήταν;» Είπα ενθουσιασμένη-ήμουν 17, φιλούσε ωραία
-«μάλιστα μακάρι να θυμώνουν να σου έλεγα και εγώ» με κοίταξε λυπημένα και με αγκάλιασε σφικτά, τον αγκάλιασα και εγώ
-«μην στεναχωριέσαι αγάπη μου όλα θα φτιάξουν» μου χάιδεψε τα μαλλιά
Αγάπη μου...συνέχεια το λέει αυτό
-μου αρέσουν οι αγκαλιές
-το ξέρω μωρό μου
Μωρό μου
-«πεινάω» ψιθύρισα και τον άκουσα να γελάει
Έφυγε από την αγκαλιά μου
-«τέλεια! Θα πάμε κάπου που σου αρέσει πολύ να τρως!» Μου ακούμπησε την μύτη
YOU ARE READING
Kidnapped
Romance*Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο, οπότε στην αρχή υπάρχουν κάποια λάθη. Κάποια στιγμή θα αρχίσω να κάνω διορθώσεις* Η Ashley ζει στην Νέα Υόρκη με το αγόρι της Stefan... όλα πάνε τέλεια με χέρι που την απαγάγουν... τι θα γίνει άραγε; -«τι περίμενες γ...