Kidnapped

Part 17

Ashley POV

Ανοίγω τα μάτια μου

Στην αρχή τα βλέπω όλα θολά

Κάποιος μου σφίγγει το χέρι και κάτι μου λέει

-με ακούς;

Κουνάω το κεφάλι μου θετικά

-«τέλεια εγώ είμαι ο James» λέει απαλά

Κλείνω τα μάτια μου και τα ξανά ανοίγω, μετά από κάποια δευτερόλεπτα η όραση μου είναι καθαρή

-James?

Γουρλώνει τα μάτια του και μου σφίγγει περισσότερο το χέρι
-«δεν με θυμάσαι;» Ρωτάει ανήσυχος

-«σε θυμάμαι απλά μου είπες να μην σε αποκαλώ έτσι» ψιθύρισα

-σωστά...

Επικρατεί για λίγο η σιωπή

Μετά από τον λόγω θυμήθηκα όλα όσα έγιναν

Τα μάτια μου βουρκώνουν και δαγκώνω δυνατά το μάγουλο μου για να μην κλάψω

'Έχει γυμνές σου φωτογραφίες και τον άκουσα να λέει ότι αύριο θα σε δοκιμάσει...και εάν κάνεις για την δουλειά θα σε πάει σε μπουρδελο για να ξεχρεώσεις αυτά που του χρωστάει ένας Stefan'

Απομάκρυνα το χέρι μου απότομα και προσπάθησα να του γυρίσω την πλάτη

-«χευ γιατί το κάνεις αυτό;» Ρώτησε στεναχωρημένα

-«ναι τώρα νοιάζεσαι για το βάρος που έχεις;» Ειρωνεύτηκα «σε παρακαλώ φύγε» ψιθύρισα ρουφώντας την μύτη μου

Μου έπιασε απαλά τον ώμο και προσπάθησε να με γυρίσει προς αυτόν

-«Ashley...γιατί κλαις ομορφιά μου;» Λέει απαλά και μου χαϊδεύει την πλάτη

-ξέρω τα πάντα

-ποια πάντα;

-μην κάνεις τον ανήξερο τα έμαθα

-πως;

-δεν μπορώ να σου πω

-και δεν θα μου πεις ούτε ένα ευχαριστώ;

Γυρνάω απότομα και το κοιτάω

-να σου ζητήσω ευχαριστώ που ήθελες να με δοκιμάσεις για να με πας στο μπουρδέλο που έχεις;

Μόλις ολοκλήρωσα σηκώθηκε από την καρέκλα και τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα

-«για αυτό πηγές να... να φύγεις από κοντά μου;» Ψυθίρισε λυπημένος

-εννοείς που προσπάθησα να αυτοκτονήσω;

-ναι

-δεν σκέφτηκα άλλη λύση Dark

-James

-μα εσύ είχες πει...

Με διέκοψε

-το ξέρω. Αλλά Ashley δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με πληγώσες που νόμιζες ότι θα σε βιάσω και μετά να σε πάω εκεί... και ότι όντως πίστεψες ότι μου ανήκει κάποιο μπουρδέλο

-«ΔΕΝ ΤΟ ΝΟΜΙΖΑ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΑΝ» φώναξα

-«ΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΣΤΟ ΕΙΠΕ;» φώναξε πίσω

'Μην του πεις τίποτα θα με σκοτώσει'

-«δεν μπορώ να σου πω» ψιθύρισα

-γιατί μάλλον δεν στο είπα κανείς; Ψεύτρα! Μήπως ζήλεψες την άλλη εκείνη την μέρα που την πηδουσα;

-«ΦΥΓΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑ ΕΡΘΕΙΣ. ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!» Του φώναξα ενώ δάκρυα έλουζαν τα μάγουλα μου «φύγε James» ψιθύρισα

Έτρεξε κοντά μου και μου έσφιξε με τα δυο του χέρια τον λαιμό μου

-άκουσε με σκυλα θα κάνω ότι γουστάρω δεν θα μου πεις τι θα κάνω κατάλαβες;

-«γιατί τι θα μου κάνεις; Θα με σκοτώσεις;» Τον κοιτούσα επίμονα στα μάτια

-όχι αλλά με τους τρόπους που θα σε βασανίζω θα με παρακαλάς! Τσούλα

-μην με μπερδεύεις με αυτές που πηδάς!

-ΣΚΑΣΕ ΓΑΜΩ! ΣΚΑΣΕ!

Με έσφιξε πιο πολύ αλλά δεν έκανα καμία κίνηση να τον σταματήσω, απλά τον κοιτούσα στα μάτια

-«ΓΑΜΩ ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ!» Φώναξε

-«γιατί; Αφού και οι δυο το θελουμε!» Ψιθύρισα και εκλεισα τα μάτια μου «απλά καντο να τελειώνουμε» είπα κουρασμένη

-«ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΣΚΥΛΑ» φώναξε

-«τελείωνε» ψιθύρισα «σε παρακαλώ, θέλω να φύγω»

Σταμάτησε και με αγκάλιασε σφικτά

-γαμωτο σου Ashley γιατί θέλεις τόσο πολύ να πεθάνεις;

-«γιατί δεν έχω τίποτα να χάσω και δεν θα στεναχωρηθεί κανείς!» Δεν ξέρω γιατί αλλά τον αγκάλιασα πίσω

-«θα στεναχωρηθούν πολλά άτομα! Ο Timo, o Alex» πήρε μια βαθειά ανάσα «εγώ» ψιθύρισε

Ξέσπασα σε δυνατά γέλια
-ναι σίγουρα!

-αλήθεια σου λέω