Kidnapped

Part 45

1 εβδομάδα μετά

Βγήκα από το μπάνιο και έβαλα γρήγορα τα εσώρουχα μου

Στέγνωσα τα μαλλιά μου και έβαλα ένα κοντομάνικο άσπρο μπλουζάκι, φαίνεται το στήθος μου αλλά έτσι και αλλιώς είμαι μόνη μου

Πιάνω τα μαλλιά μου μια κοτσίδα και ξαπλώνω

Ξέχασα να βάλω φόρμα

Dark POV

Χτύπησε η πόρτα

-περάστε!

-με ζητήσατε;

-«ναι Stacy πέρνα» έκλεισε την πόρτα και περίμενε όρθια

-«κάτσε» της έδειξα την καρέκλα απέναντι από το γραφείο μου

-«ήσουν πολύ καλή σήμερα» χαμογέλασε

-ευχαριστώ κύριε, τι με θέλετε;

-«ξέρεις τι μέρα είναι αύριο;» της χαμογέλασα πονηρά

-Παρασκευή

-«ναι...για αυτό σου έχω ένα μικρό δώρο» έσμιξε τα φρύδια της «αύριο είναι τα γενέθλια της μικρής σου αδελφή σωστά;» Κούνησε θετικά το κεφάλι της «πόσο γίνεται;» Την ρώτησα όσο έψαχνα κάτω από το γραφείο για το δώρο

-7

Πόσο δύσκολο θα είναι να πρέπει να συντηρείς ένα μικρό παιδάκι μόνη σου;

Για να καταλάβετε και εσείς αγαπητοί μου

Η Stacy είναι 20 σπουδάζει...δεν θυμάμαι τι αλλά κάτι σπουδάζει! Οι γονείς της πέθανα πριν 6 μήνες και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Πόσο έχω μάθει δυσκολεύεται πολύ ειδικά με την μικρή της αδελφή οπότε είπα να την βοηθήσω! Χωρίς βέβαια με κάποιο αντάλλαγμα

-να τα εκατοστήσει!

-«ευχαριστώ» χαμογέλασε

Είναι πάρα πολύ όμορφη! Αλλά όχι σαν την Ashley

-«το βρήκα!» Έβγαλα την μεγάλη σακούλα «της πήρα ένα δώρο» είπα γλυκά

Κατέβασε το κεφάλι της και είδα να πέφτουν μερικά δάκρυα

Σηκώθηκα αμέσως και έκατσα δίπλα της

-«γιατί το κάνεις αυτό;» Είπα σιγανά

-«σας ευχαριστώ πολύ» την αγκάλιασα και της χάϊδευα τα μαλλιά, με αγκάλιασε πίσω

-μην με ευχαριστείς Stacy, είσαι ένα κορίτσι που δεν έχει ζητήσει ποτέ να λείψεις από την δουλειά, δεν αργείς ποτέ και δεν έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα! Οπότε αξίζεις πολλά!