Έξω έχει νυχτώσει
Δεν ξέρω πόσες μέρες είμαι κλεισμένος εδώ μέσα αλλά δεν θέλω να δω κανέναν
Μου λείπεις παρά πολύ μωρό μου!
Σκότωσα την Annie και δεν νιώθω τίποτα
Ακούω την πόρτα να ανοίγει
-«οποίος κι αν είναι να φύγει» λέω με βραχνή φωνή
Η πόρτα κλείνει
Πάλι μόνος
-«μπαμπά» ακούω την απαλή φωνή της
Γυρνάω αμέσως τον κορμό μου
-πες μου ζωή μου
-είσαι καλά;
-«ναι γιατί;» Προσπαθώ να χαμογελάσω
-«θες αγκαλίτσα;» Κουνάω θετικά το κεφάλι μου
Λυπάμαι που θα μεγαλώσεις χωρίς μητέρα
-«σήμερα θα σε πάρω εγώ αγκαλιά!» Ανακοινώνει χαμογελαστή
-θα σε λιώσω γλυκιά μου
-«όχι δεν θα με λιώσεις! Κοιτά με» ξαπλώνει ανάσκελα «βάλε το κεφάλι σου στην κοιλιά μου»
-δεν θέλω να σε πονέσω
Δεν θέλω να πονέσεις ποτέ
-«δεν θα με πονέσεις! Είχα δει που το έκανες συχνά με την μαμά
-«ναι το έκανα» τα μάτια μου βουρκώνουν
Πρέπει να φανώ δυνατός
-«άντε λοιπόν!» Χαμογελάει
-«εάν πονέσω, μου λες» κούνησε θετικά το κεφαλάκι της
Έβαλα το κεφάλι μου στο μέρος που μου είπε
-πονάς;
-«όχιιι» λέει τραγουδιστά
-μην ξεχάσεις να μου πεις όταν αρχίσεις να πονάς
-«μπαμπά!» Γκρίνιαξε «δεν είμαι μωρό!» Γέλασα ελαφρά
-«θες να κοιμηθούμε αγκαλίτσα σήμερα;» Την ρωτάω
-ναιιιιι! Αλλά θέλω να δούμε κάτι
-ότι θέλει το κοριτσάκι μου
-«ωραία» άρχισε με το μικρό της χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά
-δεν έχεις ωραία μαλλιά!
-ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Γελάει
-τα μαλλιά της μαμάς είναι πιο απαλά
-«το ξέρω» ψιθυρίζω και ένα δάκρυ μου ξεφεύγει
.
.
.
-«τι θέλεις να δούμε;» Ξαπλώνω με τον ποπκόρν ανάμεσα στα χέρια μου
أنت تقرأ
Kidnapped
عاطفية*Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο, οπότε στην αρχή υπάρχουν κάποια λάθη. Κάποια στιγμή θα αρχίσω να κάνω διορθώσεις* Η Ashley ζει στην Νέα Υόρκη με το αγόρι της Stefan... όλα πάνε τέλεια με χέρι που την απαγάγουν... τι θα γίνει άραγε; -«τι περίμενες γ...
