Kidnapped

Part 59

Ashley POV

Ανοίγω αργά τα μάτια μου

Πονάει όλο μου το σώμα

Που είμαι;

Παρατηρώ τον χώρο

Πως έφτασα εδώ;

-«ξύπνησες» λέει σιγανά ο James

Μπορεί να ξαπλώνω πάνω στο στέρνο του αλλά δεν θέλω να του μιλήσω

-γιατί δεν μιλάς;

Ντρέπομαι

-«συγνώμη» ψιθυρίζω

-πρέπει να τα σταματήσεις

-«το ξέρω» ψιθυρίζω

-θέλω να με κοιτάξεις

Γύρισα και τον κοίταξα

Τα μάτια του είναι κόκκινα όχι από το κλάμα αλλά από την κούραση και έχει μαύρους κύκλους

Εγώ φταίω για αυτό

-έχεις κατάθλιψη;

-όχι, απλά είμαι στεναχωρημένη

-και εγώ είμαι στεναχωρημένος

Τα μάτια του έχουν μια σκούρα απόχρωση

-«Ashley, κάτι έχει αλλάξει, σε εσένα ή σε μένα. Έχεις απομακρυνθεί, δεν ξέρω τι έχω κάνει αλλά θα το φτιάξω. Εκτός εάν δεν με θες κοντά σου...με θες κοντά σου;» Λέει σοβαρός

-«σε θέλω κοντά μου» λέω αδύναμα

-ότι και να γίνει μεταξύ μας δεν θα αφήσω τίποτα και κανέναν να σε κάνει να πληγώσει! Σε αγαπώ, μπορεί να το λέω συνέχεια αλλά έχω την ανάγκη να το ξέρεις ότι σε αγαπώ και ότι δεν έχω νιώσει ποτέ για κανέναν άλλον αυτή την αγάπη

-και εγώ σε αγαπώ

-μην το λες σαν απάντηση

-σε αγαπώ
.
.
.
Λίγες μέρες αργότερα

Πέταξα όλα μου τα χάπια και θα σταματήσω να έρχομαι σε επαφή με άλλους χρήστες

Αυτό θα με βοηθήσει

Είμαστε σπίτι μου και βλέπουμε ταινία

-«Θα πουλήσω αυτό το σπίτι» λέω στο James

Σταματάει την ταινία και με βλέπει
-γιατί;

-έχω άσχημες αναμνήσεις από εδώ

-«εσύ ξέρεις μωρό μου» χαμογελάει και αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο μου «και μετά που θα πας;»

-θα πάρω ένα που να έχει 3 δωμάτια

-γιατί 3;

-το ένα για μένα, το άλλο για τον μπαμπά μου και το άλλο θα είναι το γραφείο μου